ยอมแล้วทูลหัว [จะร้ายจนกว่าจะรัก]

ร้อนเป็นไฟNC

แทนที่ชายหนุ่มจะล่ามโซ่ให้ใยบัวกลับกายเป็นใยบัวที่รวบแขนของชายหนุ่มแล้วล่ามโซ่เอาไว้

"ไอ้ปรานมึงขาดใจตายแน่"

แม้ใยบัวจะมึนเมาจากฤทธิ์ของแอลกอฮอล์แต่ทันทีที่เธอได้ขึ้นมาคุมเกมส์รักในครั้งนี้เธอกลับปลดปล่อยอารมณ์ทางเพศออกมาอย่างเร่าร้อนจนชายหนุ่มถึงกับกระตุกโซ่เหมือนเสือที่คลั่งเหยื่อ

กึก!

ปราน: ปล่อยฉันเถอะใยบัวฉันไม่ไหวแล้วอ่าห์~

ใยบัว: อื้อ~ อีกนิดนะคะคุณปรานอ่าห์~

สุดท้ายชายหนุ่มก็ถึงกับพ่ายแพ้เพราะใยบัวขย่มจนความเป็นชายปลดปล่อยน้ำรักออกมา เมื่อใยบัวแกะโซ่ออกชายหนุ่มก็รวบแขนทั้งสองข้างของใยบัวขึ้นเหนือหัวก่อนจะดึงโซ่ลงมา

แม้ชายหนุ่มจะดูซื่อไม่ทันเกมส์ของใยบัวแต่วันนี้แววตาของชายหนุ่มกลับเปลี่ยนไป อาจจะเป็นเพราะชายหนุ่มได้ซึมซับอารมณ์ความเร่าร้อนของใยบัวไปบ้าง

ใยบัว: ทำไมเซ็กซี่จังคะ

ปราน: เซ็กส์จัดด้วยล่ะ

ชายหนุ่มไม่รอช้าจับความเป็นชายยัดเข้าไปด้วยความหิวกระหาย จากนั้นใยบัวก็แทบไม่ได้พักหายใจเพราะชายหนุ่มดันขาทั้งสองข้างของใยบัวขึ้นแล้วกระหน่ำจนใยบัวแทบขาดใจ

อื้อออ~ เสียวว~

ใยบัว: คุณปรานอ่าาา เบาๆๆอ่าห์

ปราน: ชอบรุนแรงนักใช่ไหม! อ่าห์~ ชอบยั่วโมโหผมใช่ไหมใยบัวซี๊ดดด~

ใยบัว: แรงๆอ่าห์ ทำโทษหนูแรงๆเลยค่ะคุณปรานขา~

ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!

ซู่!!!

ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!

ไม่มีคำว่าปราณีอีกต่อไปเพราะชายหนุ่มได้เปิดโลกอีกด้านของตัวเองพร้อมกับปลดปล่อยมันออกมาจนหมดแรง

เมื่อชายหนุ่มแกะโซ่ออกก็รีบหยิบยามาทารอยแดงที่ข้อมือของใยบัว แม้ที่ข้อมมือของตัวเองจะมีรอยเหมือนกันก็ตาม

ใยบัว: รักหนูไหมคะ

ปราน: ยังไม่ชัดเจนอีกหรือไง

ใยบัว: หนูอยากได้ยินค่ะ

ปราน: รักสิ รักมากด้วย

ใยบัว: คืนนี้คุณปรานดูผ่อนคลายเยอะเลยนะคะ

ปราน: ฉันก็ผ่านผู้หญิงมาไม่น้อยนะ แต่กับเธอเหมือนได้เปิดโลกอีกใบเลยใยบัว ฉันมีความสุขมาก

ใยบัว: หนูดีใจนะที่คุณปรานรับความต้องการของหนูได้

ปราน: ก็เล่นเอาแย่เหมือนกันนะ ฮ่าๆๆ

ใยบัว: หนูนอนก่อนนะคะรู้สึกเหมือนจะอักเสบเลย

ปราน: เดี๋ยวเช้าฉันไปซื้อยาให้แล้วกัน นอนพักเถอะเด็กดื้อ

จุ๊บ~

วันต่อมา

บ้านคุณโปรด

เสียงหัวเราะคิกคักของข้าวหอมดังออกมาจากในครัว ทำให้โปรดที่เดินลงมาถึงกับแปลกใจ

โปรด: ข้าวหอมเธอเป็นอะไร

ข้าวหอม: แด๊ดดี้คะ เราหาเวลาว่างไปเหมืองแร่กันดีไหมคะ

โปรด: ไปทำไมใยบัวท้องหรอ?

ข้าวหอม: เปล่าค่ะ หนูอยากไปทาบทามใยบัวไว้ก่อนยังไงลูกชายเราก็เอาหนูใยบัวมาอยู่ด้วยแล้ว

โปรด: ถ้าปรานมันจะไปก็ไปฉันยังไงก็ได้ ทำให้มันถูกต้องก็ดีเหมือนกัน แล้วนี่ยัยปอยยังไม่ตื่นหรือไง

ปอย: ตื่นแล้วค่ะคุณพ่อ

ข้าวหอม: วันนี้แม่จะพาไปทำความรู้จักกับใยบัวแฟนของพี่ชายเรา

ปอย: อายุเท่าหนูหรอคะ

โปรด: ใช่

ปอย: ว้าาา พี่ชายมีเมียเด็กหรอเนี่ย

โปรด: แม่เราก็เด็กกว่าพ่อนะปอย...

ข้าวหอม: ฮ่าๆๆๆๆ เรื่องเรียนพ่อจัดการให้เราเรียนที่เดียวกับใยบัวนะ ตั้งใจเรียนล่ะรู้ไหม

ปอย: รู้แล้วค่ะคุณแม่ คุณพ่อคุณแม่ว่าหนูกับใยบัวจะเข้ากันได้ไหมคะ

โปรด: นิสัยเหมือนกันขนาดนี้ แค่ใยบัวกับแม่พ่อกับพี่เราก็ปวดหัวแล้ว มาเจอเราอีกคนสงสัยต้องตายแน่ๆ

ข้าวหอม: พูดถึงเรื่องตาย ป่านนี้หนูใยบัวจัดการเจ้าปรานหรือยังนะ

โปรด: ปรานเป็นอะไรข้าวหอม

ข้าวหอม: ก็แค่สอนท่าไม้ตายให้ใยบัวไปค่ะ

โปรด: ตายไอ้ปราน! มึงตายแน่!!

ปอย: ฮ่าๆๆๆๆๆ

โปรด: ปอยเราห้ามมีแฟนจนกว่าจะเรียนจบเข้าใจไหม ให้พ่อได้อยู่กับเรานานๆหน่อยรู้ไหมลูก

ปอย: อ่าววว

ข้าวหอม: คิกๆๆ มีแฟนได้แต่ต้องรู้จักป้องกัน เปลี่ยนจากการห้ามมาเป็นสอนการป้องกันไม่ดีกว่าหรอคะแด๊ดดี้

โปรด: ห้ามมีแฟน!!!!

ตัดมาที่ปรานหลังจากที่จัดหนักจัดเต็มกับใยบัวไปก็ตื่นมาเกือบเที่ยง เมื่อตื่นขึ้นมาก็พบว่าใยบัวลุกมาทำอาหารจัดโต๊ะรอเรียบร้อยแล้ว แถมยังทำงานบ้านให้ตนอีก

ปราน: น่ารักจัง คราวหลังไม่ต้องทำขนาดนี้ก็ได้ฉันจ้างแม่บ้านมาทุกอาทิตย์อยู่แล้ว

ใยบัว: ให้หนูได้ทำเพื่อคุณปรานบ้างเถอะค่ะ

ปราน: หืมมม นี่เธอกินยาลืมเขย่าขวดมาหรือไงทำไมจู่ๆถึงได้พูดดีกับฉันฮะ

ใยบัว: หนูก็ไม่ใช่คนเลวร้ายอะไรขนาดนั้นหรอก คุณปรานก็ดีกับหนูขนาดนี้จะให้หนูมานั่งเจ้าคิดเจ้าแค้นตลอดก็ไม่ใช่

ปราน: น่ารักจังไหนดูซิทำอะไรให้ฉันกินบ้าง

เมื่อชายหนุ่มเดินมาดูก็ถึงกับร้องว้าวเมื่ออาหารที่ถูกวางบนโต๊ะคือเมนูโปรดของตัวเองทั้งหมด

ปราน: แม่ฉันบอกมาใช่ไหมว่าฉันชอบกินอะไร

ใยบัว: ใช่ค่ะ คุณแม่ส่งลิสรายการอาหารมาตั้งแต่เช้าเลยฮ่าๆๆ

ปราน: ว่าแล้ว วันนี้แม่ฉันคงพาน้องสาวมาให้เธอรู้จัก อย่าพากันดื้อล่ะรู้ไหม

ใยบัว: ฮ่าๆๆ หนูดูเป็นเด็กดื้อขนาดนั้นเลยหรอคะ

ปราน: ดื้อมากกกก

ใยบัว: ชิ!

ปราน: โอ๋ๆๆๆ มาทานข้าวกันเถอะใยบัว

ใยบัว: ค่ะเดี๋ยวหนูตักข้าวให้นะ

ชายหนุ่มถึงกับนั่งยิ้มก่อนจะตักกับข้าวให้ใยบัว ตั้งแต่รู้จักกันมาก็มีวันนี้นี่แหละที่ใยบัวกลายเป็นเด็กแสนดีจนชายหนุ่มกลายเป็นคนคลั่งรักไปเลย