Gözlerini açtığında öyle bunalmış hissediyordu ki bir an derin bir nefes alıp nerede olduğunu düşünürken buldu kendini. O kadar sıcak ve dar bir alana hapsolmuştu ki Aras’la sarmaş dolaş uyuduğunu anlaması için bile birkaç saniye geçmesi gerekmişti.
Nefesi kesilerek bir parça alan açtı kendine. Aras ona doğru dönmüş, kollarını etrafına sarmıştı. Zehra da yüzünü adamın göğsüne yaslayıp tek eliyle onu kucaklamıştı. İrkilerek elini çekti, yüzünü adamdan uzaklaştırmaya çalıştı lakin Aras onu öyle sıkı tutuyordu ki birkaç santim dışında aralarında mesafe oluşmamıştı.
Böyle uyumadıklarından ne kadar eminse çıldırdığından da o kadar emindi. Deli gibi atan kalp atışlarını yavaşlatmaya çalışarak birkaç nefes alıp verdi. Cesaretini toplayabildiğinde başını kaldırıp Aras’ın yüzünü görmeye çalıştı.
