Aras’ın dudakları tenine değdiğinde irkilmiş, söylediği kelimeyi duyduğunda kaşları hafifçe çatılmıştı. Adamın sesindeki mutluluğu hissettiğinde tüm kırgınlıklarına rağmen kalbinin yumuşadığını hissetmek de hiç yardımcı olmamıştı doğrusu.
Tam onun ellerini itmek, neler olduğunu sormak üzereyken önlerindeki kapının açıldığını işitti. Kapının ardından onları karşılayan tanıdık gürültüyü fark ettiğinde kalbi sıkışmıştı. Aras ellerini çektiğinde gözlerini karşısındaki kalabalığa dikip birkaç saniye boyunca ağzı açık bir halde bakmak dışında tepki veremedi.
“Hoş geldiniz!”
Yengelerinden en büyük olan Naz’dı bunu söyleyen. Onun neşeli sesini duymak ağzını kapatmasına yardımcı olmuş, eli istemsizce Aras’a uzanmıştı. Neler oluyordu? Ailesinin burada işi neydi? Aras neden onu buraya getirmişti
