Uyandığında başının artık ağrımadığını fark etmek bir hayli mutlu etmişti Aras’ı. Haline şükrederek kısa bir an gülümsedi, ardından gözlerini açıp derin bir nefes alarak Zehra’ya göz attı. Bu kez kız göğsüne yahut koluna sinmemiş, kendi tarafına dönerek uyumuştu. Aras ise ona doğru dönmüş, tek elini kızın çıplak kolu üzerine yerleştirip kalmıştı. Neyse ki bu Zehra’nın fark etse dahi kızacağı kadar büyük bir temas sayılmazdı.
İç çekerek elini kızın üzerinden çekti ve tamamen Zehra’ya doğru dönüp niye geceliklerinin hep elbise olmak zorunda olduğuna hayıflanarak kaşlarını çattı. Yatarken kendini çarşafıyla ne kadar sarıp sarmalasa da sonuçta bir şekilde kız üzerini açıyor ve Aras haliyle bunu fark ediyordu. Gözlerini kızın kısa kollu elbisesinin sıyrılmış omzunda, açılmış eteğinde gezdirer
