Ilang segundo kaming nakatitig sa isa't isa ni Jarred. Para bang hinahanap niya sa mga mata ko ang rason kung bakit ako nag-so-sorry sa kanya ngayon.
Ako ang unang nag-iwas ng tingin at ibinaling ang mga mata sa dagat saka bumuntong-hininga.
"Aisla, hindi naman kita minamadali. I... I just—" umiling ako at muling ibinaling ang ulo sa kanya.
"Jarred, hindi gano'n," sabi ko.
"Eh, 'di ano, Aisla?" Naguguluhang tanong niya. "Ah! Nagse-selos ka pa din sa akin at kay Jonina? Aisla, hindi naman naging kami." Muli akong umiling.
Hindi din gano'n dahil hindi ako nakaramdam ng selos sa kanya at kay Jonina. Gusto ko mang sabihing oo, ngunit ayoko na siyang paasahin pa sa akin. At kung ano man 'tong nararamdaman ko sa sarili kong kapatid, hindi ko na alam. Kung darating man 'yung araw na itong ip
