WE were silent during the travel from my father’s place to my husband’s. Ipinikit ko ang aking mga mata nang mapagtanto na tinatawag ko si Zeke na asawa ko sa isipan ko. It’s not technically wrong. Zeke is my husband, but it still feels weird.
Tiningnan ko ang direksyon ni Zeke na nasa kabilang bahagi ng kotse. He’s looking and concentrating on his laptop. Kapag walang katawagan ay abala siya sa pagtitipa ng kung ano-ano sa kanyang laptop.
I wanted to talk to him. Gusto kong maging komportable kaming dalawa sa isa’t isa dahil habang-buhay na pagsasama itong pinasok namin, pero sa tuwing nakikita ko si Zeke o ang mga malalamig niyang mga matang nakatingin sa akin ay nawawalan ako ng lakas ng loob.
If my father is intimidating; Zeke is worse, tenfold intimidating than my father.
Nang gumalaw ang ulo ni Zeke ay agad akong nag-iwas. Abot-abot ang tahip ng aking puso dahil for a minute, I thought he’s going to look at my direction.
Pinanatili ko na lamang ang tingin ko sa labas ng bintana. The view is familiar to me, dahil ganito rin ang nakita kong tanawin noong umalis ako sa bahay ni Zeke para bumalik sa bahay ng aking ama.
Pumasok kami sa ekslusibong subdivision kung nasaan ang bahay namin ni Zeke. It’s still awkward for me to call that house…ours.
Ilang sandali pa’y nakita ko na ang matayog at engradeng gate ng bahay. Sobrang taas nito at kita mo ang emblem ng kanilang pamilya. Naalala ko noong unang dating ko rito, nakatitig lamang ako sa emblem nila na inukit sa gate at tanging naiiba ang kulay sa buong gate. Ito lamang ang namumukod tanging kulay ginto habang ang nakahaligi sa kanya ay kulay itim.
Bumukas ito at pumasok ang sinasakyan naming kotse. Sa hindi kalayuan, nakita ko ang pamilyar na bahay na ilang araw ko ring tinirhan bago ako umalis noon.
Naalala ko bigla ang sinabi niya tungkol sa babaeng kasama niya sa ibang bansa. The woman died and I don’t know the cause of her death. I want to ask Zeke, pero natatakot ako. Zeke has this aura that you don’t ask him things he already discussed with you. Na parang kung ano lang detalye ang ibinigay niya sa ‘yo, iyon lang ang kunin mo and the rest, leave it. It’s non-negotiable for him. Kung magtatanong ka pa sa karagdagang impormasyon, mapipikon mo siya.
And the least I want right now is to infuriate him. Baka…baka saktan niya rin ako kagaya ni Papa sa tuwing nagagalit siya sa akin.
Pumarada ang sasakyan sa harapan ng bahay at may nagbukas ng pinto para sa akin. Paglabas ko pa lamang ay nakahilera na ang lahat ng kasambahay at tauhan nina Zeke para batiin kami. Bahagya akong napapiksi nang makita ko si Zeke na tumabi sa akin.
Magalang at punung-puno kami ng resptong binati ng mga kasambahay. Dahan-dahan kong naramdaman ang kamay ni Zeke na gumagapang sa aking likod papunta sa aking baywang. Napahugot ako nang malalim na hininga. Sa sandaling mga oras na iyon, akala kung saan pupunta ang kanyang kamay.
Pumasok na kaming dalawa sa loob ng bahay. Bukod sa mga tauhang sumalubong sa amin ay binati rin kami ng dalawa pa sa tanggapan. Ang isa ay babae at ang isa naman ay lalaki.
Both of them are intimidating as their boss. Hindi ako magtataka kung lahat ng tauhan ni Zeke ay walang emosyon.
“Welcome home, Mrs. Benavidez,” bati ng dalawa sa akin. May kung anong kuryente ang gumapang sa likod ko nang marinig ko ang itinawag nila sa akin.
Right, because I am Mrs. Benavidez now. Pinakasalan ko si Zeke at mag-asawa na kaming dalawa. Kailan ba ako masasanay rito?
“My name is Raya,” pagpapakilala ng babae.
“Miles, Mrs. Benavidez,” saad naman ng lalaki.
Ngumiti ako sa kanilang dalawa kahit na kinakabahan. Inilahad ko ang aking kamay para makipagkamay sa kanilang dalawa ngunit tinitigan lang nila iyon bago tumingin kay Zeke na nasa tabi ko.
Tumingin din ako kay Zeke na nakatingin sa kamay ko kaya agad ko iyong binawi. Hindi ba nila ginagawa ang gesture na iyon dito? I mean, shaking hands with someone you just knew is a normal gesture.
Tumikhim si Raya at tumayo muli ng diretso.
“They’ll be your personal bodyguards.” Hinigit na ako ni Zeke papaalis doon na para bang tapos na akong makipag-usap sa dalawa.
Ngumiti muli ako kina Raya at Miles at tipid na pagtango lamang ang iginawad nila sa akin.
Mahigpit ang hawak sa akin ni Zeke pero wala akong maramdamang sakit doon. Hindi kagaya kapag hinahawakan ako ni Papa.
Hindi ko mapigilang ipagkumpara kung paano akong hawakan ng dalawang lalaki sa buhay ko ngayon. Kapag si Papa ang humahawak sa akin, wala akong ibang maramdaman kung hindi takot dahil alam kong sasaktan niya ako. But whenever Zeke’s holding or touching me, my heart is at ease. Ganoon man, hindi nawawala ang takot ko na baka dumating ang araw na saktan niya rin ako.
Pumasok kaming dalawa sa loob ng kuwarto. Naandito na rin ang mga gamit ko.
Hindi ako gumalaw sa kinaroroonan ko. Nangangapa pa ako sa kung anong dapat kong gawin at kung anong gustong ipahayag ni Zeke at naandito kaming dalawa sa loob ng kuwarto.
Tiningnan ko ang direksyon niya. He was loosening his tie. Ang tatlong unang butones ng kanyang dress shirt ay tanggal na at makikita mo nang bahagya ang kanyang dibdib.
Napahugot ako nang malalim na paghinga nang maalala kong minsan ay nakita ko na ang kabuuan ng katawan niya.
Pinilig ko ang ulo ko. This is not the time to think about that! At pagkatapos ay anong ginawa ni Zeke? Iniwan ka niya kinaumagahan!
Naglakad si Zeke papunta sa kama at naupo sa gilid nito. His sleeves were folded until his elbows. I can see the vein showing whenever he moves his forearm.
“What are you doing? Come here, Eula. We have an unfinished business to attend to.”
Dahan-dahan akong naglakad papalapit sa kanya. Nagwawala ang puso ko dahil sa kaba. He’s just too intimidating! Ni hindi mo man lang malaman whether he’s please or not, kasi iisa lang ang ekspresyong ipinapakita niya—cold and dark. Okay, that’s two.
Nang nasa harapan niya na ako. Hinila niya ako papalpit sa kanya at napaupo ako sa kandungan niya.
Hindi ako duwag na tao. Sure, marami akong trauma simula pagkabata ko at minsan ay may nakaka-trigger nito. Pero hindi ako duwag. Dalawang tao lang ang may kakayahang ipamukha sa akin na mahina ako at wala akong laban sa kanila—si Papa at ang asawa ko. Kapag sila na ang kaharap ko, mas gugustuhin ko na lang maging sunod-sunuran kaysa ang kwestiyunin sila dahil sa huli alam ko na ako lang ang mapapasama.
Napahugot ako nang hininga nang nagtaas-baba sa gilid ko ang kamay ni Zeke. His hand is reaching until my underboob. Nag-iinit ang mukha ko sa kahihiyang hindi ko siya pinapatigil.
“I have three house rules.” Ang mainit niyang hininga ay humaplos sa gilid ng aking pisngi pababa sa aking leeg. Sa lapit niya rin sa akin ay naamoy ko ang bango nito.
Pinisil-pisil ko ang aking kamay. Para akong batang naghihintay lang ng sasabihin ng kung sino at takot na takot na makagawa ng pagkakamali.
“First, obey me. Second, follow everything I’ll say. Third, don’t defy me. Because if you’re going to disobey me, I’ll make sure to discipline and punish you.”
Technically, those three rules are just the same. Sinasabi niya lang sa akin na huwag na huwag ko siyang susuwayin.
Inisip ko kung anong klaseng parusa ang ibigay niya sa akin. Kagaya ba ng parusang ibinibigay sa akin ng aking ama? Baka nga wala silang pinagkaibang dalawa.
“Do you understand that?” His voice is calm yet dangerous and threatening.
Wala sa sarili akong tumango. Wala naman akong choice dahil kung iiling ako ngayon, that will probably my first offense.
Muli niyang hinaplos ang tagiliran ko. This time, mas tumaas ang naabot nito kaya’t napapikit ako at mahinang napaungol. Agad kong tinikom ang bibig ko when I realized that I just moaned.
Tumingin ako kay Zeke dahil sa ginagawa niyang panunukso sa akin. Alam ko na hindi maganda ang ekspresyon ko ngayon, and it might provoke him, but what can I do? The way he caressed me is giving me this unfathomable sensation.
“Do you have any questions, Eula?”
Maging ang pagtawag niya sa aking pangalan ay sapat na para sumabog ang kuryente sa aking katawan. I clenched my thigh because my femininity is throbbing.
Lakas loob akong tumitig sa mga mata ni Zeke. His cold and dark expression is unbreakable. Na para bang ganoon na talaga ang ekspresyon ng mukha niya at kahit sino, walang makakapagpabago nito.
Zeke is a good-looking man. Good-looking is actually an understatement. I don’t think words are enough to describe him. His sexy, hot, and masculine. May mga lalaki nang nanligaw sa akin noon, at masasabi kong appearance-wise, walang nalalapit kay Zeke.
“Aalis ka ba ulit?” Sa rami ng gusto kong itanong sa kanya ay iyon ang lumabas sa aking bibig.
Nagsisi rin naman agad ako lalo na nang mapansin ko ang paggalaw ng kilay niya. Pakiramdam ko ay hindi niya nagustuhan ang aking itinanong sa kanya.
“What do you mean?” Pumirmi ang kamay niya sa baywang ko. Ang bilis ng kabog ng dibdib ko na pakiramdam ko ay naririnig ito ni Zeke.
“Kung kagaya noon, aalis ka ulit nang walang paalam? Gusto ko lang malaman para hindi ako nagugulat.” Lies! Tinatanong ko dahil nakakalungkot. Nakakalungkot na gigising ka na lang bigla na wala na iyong lalaking kasama mo lang kagabi. Ang daming papasok sa isipan mo at mapapaisip ka kung ikaw ba ang dahilan bakit ka niya biglang iniwan o kung babalik pa ba siya. Sana man lang magpaalam na si Zeke kung balak niya ulit umalis at mawala nang matagal.
Matagal siyang nakatitig lang sa akin bago magsalita.
“The next time I’ll leave, you’re coming with me. If not, I’ll let you know that I’m leaving.”
My face lightens up. Tumalon sa kagalakan at sa tuwa ang puso ko sa sinabi ni Zeke. Simple lamang iyon pero natuwa talaga ako.
Hindi ko namalayan na nakangiti na pala ako habang nakatitig kay Zeke. Agad kong iniwala ang ngiti at kinagat ang labi para pigilan muling mapangiti.
Mula sa aking mata ay bumaba ang titig ni Zeke sa aking labi na kinakagat ko. Dahan-dahang bumibigat ang aking paghinga dahil sa paninitig niya sa aking labi. I unconsciously stop biting my lips, but they were slightly apart.
Hindi ko rin naiwasang titigan ang labi niya. Napansin ko ang maliit na sugat dito dahil nakagat ko ito kanina. Gusto ko iyong hawakan and glides my finger on it, kaya lang naisip ko rin na baka ayaw ni Zeke na hawakan ko siya nang walang permiso.
Napansin ko ang paglapit ng mukha ni Zeke sa akin habang nakatitig pa rin sa aking mga labi. Sa sobrang bilis ng pagtibok ng aking puso dahil sa ikinikilos niya ay napakagat ulit ako sa aking labi.
I heard a low groaned. Ang sunod na nangyari ay nagpagulat sa akin.
He grabbed my nape and pulled me closer to him. Hinalikan ako ni Zeke sa labi. His kisses were aggressive and full of hunger, unlike kanina nang halikan niya ako sa bahay nina Dad.
Napadaing ako at nakapit sa shirt niya dahil sa pamamaraan niya ng paghalik sa akin. Pakiramdam ko ay nalulunod ako sa kanya.
He grazed his tongue on my lips, tinitikman ang bawat sulok ng aking labi. Nang ibuka ko ang labi ko, he entered me with his tongue.
Nagpalamon ako sa sensasyong nararamdaman. Alam ko rin namang hindi ko malalabanan dahil kanina pa ako may nararamdamang kakaiba sa gitnang bahagi ng aking hita.
“Hmm…”
Isinaisip ko na lamang na huwag muling kakagatin ang labi ni Zeke, because that means this moment will stop just like what happened earlier.
His hands found his way to my shoulder down to my breast. Lalong lumalim ang paghalik niya sa akin at ako ay muling napaungol nang ipasok ni Zeke ang kamay niya sa damit ko.
The way he fondles my breast sends shivers through me. Naputol ko ang paghahalikan naming dalawa at napatingal. It just gave him access to my neck. He kissed me there and sucked my skin. I can hear the sound of him sucking my neck.
Mabilis ang aking paghinga at ang aking kuko ay bumabaon sa kanya. Wala pa mang masyadong nangyayari ay para na akong mababaliw sa ginagawa niya.
I am too sensitive.
“Zeke…”
When I called his name, it’s like I gave him a signal—a permission. Binuhat ako ni Zeke at inihiga sa kama, never breaking our kiss. Umungol ako sa gitna ng pagpalitan namin ng halik.
He scoops my left leg and slightly raised it mid-air. Nasa gitna kami ng mainit at mapusok na sandali nang biglang tumunog ang kanyang cellphone.
Tumigil si Zeke sa paghalik sa akin ngunit hindi sa pagkakaibabaw ko. Ipinikit niya ang kanyang mata pero sa huli ay umalis din at kinuha kung nasaan ang cellphone niya.
Naiwan akong dismayado at nang mapagtanto ko ang mga ginawa ko kanina ay sinuntok din ako ng kahihiyan. Seriously? Saan ko nakuha ang lakas ng loob ko? At talagang inungol ko pa ang kanyang pangalan!
“What is it?”
Hindi ko alam kung sino ang tumawag kay Zeke. Hindi man lang kasi niya iyon binati nang sagutin niya.
Malalim na paghinga ang pinakawalan nito at nang mapansin ko na inaayos niya na ang sarili, tuluyang lumagapak sa akin ang pagkadismaya ko.
“I’ll be there in a while.” He hung up the phone and looked at me. Nakaupo na ako sa kama habang nakatingin sa kanya.
Alam ko na aalis si Zeke. Halata naman sa sinabi niya sa kausap kanina.
“I have to go. I’ll be back tonight.”
Tumango na lang ako, wala nang maisip na dapat sabihin. Hindi ko siya pwedeng pigilan. Baka may problema sa kompanya nila at kailangan niyang pumunta roon.
“Ingat ka,” sambit ko.
Paalis na sana si Zeke nang may mapansin ako.
“Zeke!” Paghabol ko sa kanya. Hinarap niya akong muli kaya tumayo ako sa pagkakaupo. Nang tangkain ko siyang hawakan ay nakita ko ang pag-iwas niya. “Y-You have a lipstick stain on your lips.”
Itinuro ko na lang ang labi ko para malaman niya kung saang parte ng labi niya naroroon ang lipstick stain na mula pa ata sa akin.
Hindi kumilos si Zeke. Hindi niya tinanggal iyon.
“Do it,” sabi niya. “You were about to get rid of the stain, right? Do it.”
Nanlaki ang aking mga mata. Akala ko kanina ay ayaw niyang hawakan ko siya kaya hindi ko ginawa. Tumango ako at dahan-dahang idinampi ang daliri ko sa labi niya para matanggal ang lipstick doon. Hindi nga lang ako mapakali dahil habang ginagawa ko ito ay nakatitig siya sa akin.
“Done.” Humakbang ako nang kaunti papalayo sa kanya. Nakatitig pa rin siya sa akin.
Mariin niyang ipinikit ang kanyang mga mata at huminga nang malalim.
“I’ll see you tonight.” Tinalikuran niya na ako at napansin ko ang pag-iling niya. Umalis na rin naman siya matapos iyon.