ของฉันคนเดียว NC20++

3065 Words

“อ๊ะ!!” ริกกี้กระชากลากถูฉันออกมาอย่างเกรี้ยวกราด ไม่มีคำพูดใดหลุดออกจากปากเขาสักคำ กระทั่งถึงทางออกผับ ไม่รู้ว่าคลื่นตามมาตอนไหนรั้งไหล่ริกกี้ให้หันกลับไปแล้วประเคนหมัดคืนให้เต็มแรง ผลัวะ! แรงกระแทกทำริกกี้ถลาไปด้านข้างอย่างเสียหลัก มือที่จับฉันอยู่หลุดออก ริกกี้ตวัดสายตากลับมาจ้องหน้าคู่กรณีนัยน์ตาเดือดดาล ฉันมองสถานการณ์ตรงหน้าอย่างใจหายใจคว่ำ “อย่านะริก!” ริกกี้ทำท่าจะกระโจนเข้าใส่คลื่น ฉันผวาดันแผ่นอกเขาเอาไว้เป็นจังหวะเดียวกับที่การ์ดของผับเข้ามาไกล่เกลี่ย หยุดเรื่องวิวาทไม่ให้บานปลาย ริกกี้ไม่สนใจการ์ดเหล่านั้นด้วยซ้ำ เขาแค่ตะโกนขึ้นมาลอยๆ ด้วยเสียงที่เย็นเยือก “ตามมาเก็บค่าเสียหายทีหลัง!” แล้วหมอนั่นก็ตวัดดวงตาร้อนระอุมาที่ฉันก่อนกระชากลากถูฉันออกไปอย่างป่าเถื่อน ฉันตั้งตัวไม่ทัน ปลิวไปตามแรงฉุดของริกกี้ด้วยความทุลักทุเลปนเจ็บ “โอ๊ย!” เขาลากถูลู่ถูกังฉันมาถึงรถที่จอดอยู่ด

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD