“ริกกี้ พร้อมแล้ว”
“อืม”
“ดูไรอยู่วะ”
แฮคยื่นหน้าเข้ามาดูโทรศัพท์ในมือผม ผมเลยสนองมันด้วยการตบหัวคว่ำไปป้าบหนึ่ง เสือก!
“เฮ้ย ไรวะ ทำหวงดูหนัง AV อยู่หรือไง”
“AV พ่องสิ กูไม่ใช่มึง”
ผมกำลังอ่านไลน์ที่คะนิ้งส่งมาต่างหาก ยัยนั่นบอกว่าไม่มา แล้วนี่ผมจะเศร้าทำไมวะ
“เออๆ กูมันหื่นไม่เลือกที่เอาเหมือนมึง เร็วๆ เลยเฮียกับไอ้เรซล่วงหน้าไปหมดแล้ว ไปถึงต้องจูนเครื่องอีก”
ไอ้แฮคเดินไปขึ้นรถ อะไรของมันวะ ผมยืนปวดหัวกับคำพูดของมันไม่นานนักก็รีบเดินไปเปิดประตูขึ้นนั่งฝั่งคนขับ สตาร์ทเครื่องยนต์แล้วมุ่งหน้าสู่พัทยา ไปอัดรถแข่งให้พวกนายทุน พวกผมคึกคักกันเป็นพิเศษ เพราะพัทยาเป็นแหล่งเที่ยวอยู่แล้วแข่งเสร็จก็ไหลยาวเลยครับ
“กูได้ยินเรื่องเพนนี”
จู่ๆ ไอ้แฮคก็พูดขึ้นระหว่างทาง ผมไม่ได้บอกมันนะครับ สงสัยว่ามันรู้ได้ยังไง
“กูเจอฮานที่ผับคืนก่อน”
ยังไม่ทันได้ถามไอ้แฮคก็เปิดปากพูด
“ไอ้บ้านั่นน่าสงสารว
