‘รถเสียกลางทางค่ะพ่อ ตอนนี้อยู่ที่อู่ หนูจะไปค้างบ้านเพื่อนเดี๋ยวตอนเช้าทางอู่จะส่งคันอื่นไปให้ใช้ชั่วคราวค่ะ’
“มีอะไรคะคุณพี่”
“คะนิ้งไลน์มาบอกว่ารถเสีย”
“รถคุณพี่น่ะเหรอ”
“อืม ตกใจจริงๆ ทำไมจู่ๆ ถึงเสีย”
“แล้วคะนิ้งว่าไงบ้างคะ ให้เอารถโยไปรับหรือเปล่า”
“คะนิ้งบอกจะค้างบ้างเพื่อน ตอนนี้รถอยู่ที่อู่” เขายื่นโทรศัพท์ในมือให้ภรรยาดู ในนั้นมีรูปถ่ายรถที่จอดนิ่งอยู่ในอู่แนบมาด้วย ถึงจะรู้สึกไม่สบายใจแต่ก็ไม่ได้สงสัยในตัวลูกสาวสักนิดเดียว
ถ้ารู้ว่าคนที่ส่งข้อความนั่นไม่ใช่คะนิ้งจะทำหน้ากันยังไงนะ
: คะนิ้ง :
ณ อู่ซ่อมรถที่ไหนสักแห่ง
“นี่ครับเฮียกุญแจรถ”
ปริ๊นซ์เดินเอากุญแจมาให้ ฉันนั่งหน้าบึ้งรอที่โซฟาในสำนักงาน มองสองคนนั้นคุยกันเงียบๆ ริมฝีปากยังรู้สึกบวมไม่หาย
“ไม่อยากเชื่อว่าเฮียใช้รถนั่นแข่ง แต่ก็ดีนะครับที่ชนะมาได้ ห้องเครื่องเสียหายยับขนาดนั้นคงต้องให้เฮียแฮคมาดูพรุ่งนี้”
“อื
