เร่าร้อนและขมขื่น NC20+

2893 Words

นี่ฉันเผลอหลับไปเหรอ ฉันลืมตาขึ้นอย่างสะลึมสะลือ บนผิวแก้มรู้สึกแห้งตึงเพราะคราบน้ำตา ได้ยินเสียงน้ำไหลเหมือนเปิดฝักบัวดังแว่วออกมา หมอนั่น... อารมณ์ฉันขมุกขมัวขึ้นมาทันทีที่นึกถึงริกกี้ บ้าชะมัด! ทำไมฉันถึงปล่อยให้ตัวเองหลับบนเตียงของเขาได้นะ ฉันรีบลุกขึ้นจากเตียงทันที ร่องรอยที่หมอนั่นทำเอาไว้เจ็บแปลบ ตัวเซไปชั่วขณะ แต่ฉันไม่มีเวลามาคร่ำครวญต่อให้อยากเสียใจมากแค่ไหนแต่สิ่งเดียวที่ฉันพอจะดิ้นรนเพื่อตัวเองได้ในตอนนี้คือรีบไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด ฉันไม่ใจเย็นพอจะอยู่ร่วมห้องกับคนที่คิดจะข่มขืนฉันหรอกนะ และต่อให้เคียดแค้นมากแค่ไหนฉันรู้ตัวดี ฉันสู้เขาไม่ได้ ฉันกล้ำกลืนความเจ็บปวดที่อัดแน่นอยู่เต็มอก มองเสื้อผ้าที่กระจัดกระจายอยู่ตามพื้น กางเกงในนั่นขาดแล้วคงใส่ไม่ได้ ฉันคว้ากางเกงยีนขาสั้นมาสวมอย่างไม่เรื่องมาก ตามด้วยบราเซียร์ เสื้อเชิ้ต เอาหนังยางที่พกไว้ในกระเป๋ากางเกงมามัดผมขึ้นเพ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD