ความเป็นห่วงไม่เข้าใครออกใคร ทันทีที่คล้อยหลังบรูคลินไป อังเดรก็กดโทรศัพท์โทรออกหาโมราทันที ซึ่งเขาก็ไม่รู้ว่ามันจะไปมีประโยชน์อะไร ในเมื่อเขายังไม่รู้เลยว่าบรูคลินคิดจะทำอะไรเธอ จึงได้แต่บอกหญิงสาวไปว่าเย็นนี้จะไปรับหลังเลิกงานก็เท่านั้น ทว่าก็ต้องขมวดคิ้วมุ่นอีกครั้งเมื่อหญิงสาวส่งข้อความมาหาในตอนเที่ยง
‘นัดเย็นนี้ขอแคนเซิลนะคะ เผอิญฉันมีนัดพบลูกค้าต่อ’
ต้องเป็นแผนของอินคิวบัสเป็นแน่!
คิดดีไม่ได้แล้ว อังเดรชักเป็นห่วงมากขึ้นไปทุกที จึงตัดสินใจปิดคลินิก แล้วขับรถมุ่งหน้าไปหาหญิงสาวถึงที่ทำงานทันใด แต่จะให้ไปพาตัวเธอออกมาตอนที่ยังไม่เลิกงานก็ไม่ใช่เรื่อง เขาได้แต่พยายามติดต่อเธอเท่านั้น ทว่าเหมือนเคราะห์ซ้ำกรรมซัด นอกจากจะโดนเธอยกเลิกนัดตอนเย็นแล้ว บ่ายนี้ก็ยังติดต่อกับโมราไม่ได้อีก
นี่มันวันบ้าอะไรกัน!
อังเดรชักหัวเสีย เขาไม่สนแล้วว่าใครจะว่าอย่างไร ลงจากรถเดินอาดๆ เข้าไปในอาคารตรงหน
