ไม่นานนัก เสียงหวานก็หวีดขึ้นมาไม่ดังนัก เป็นสัญญาณให้อังเดรรู้ว่าเธอโบยบินแตะขอบสวรรค์เป็นที่เรียบร้อยแล้ว แต่เขาไม่ยอมให้เธอหนีไปคนเดียวแน่ และแน่นอน...ไม่ใช่แค่ครั้งเดียว
“ผมขอกอดคุณนะ”
เขากระซิบบอกข้างหู โมราพยักหน้า เท่านั้นความแข็งขืนของอวัยวะแห่งความเป็นชายก็ค่อยๆ ดุนดันเข้ามายังกายหญิงสาว โมราเม้มริมฝีปาก เรียวคิ้วขมวดมุ่นเล็กน้อยเมื่อความรู้สึกแปลกประหลาดแทรกเข้ามาข้างใน
อังเดรพึมพำคาถาบางอย่างในใจ...
เธอยังเป็นพรหมจรรย์ เพียงแต่เยื่อพรหมจรรย์ขาดไปแล้วเมื่อตอนสมัยวัยรุ่นที่เธอชอบเล่นกีฬา
คาถานั้นคือคาถาอ่านใจ และพอรู้อย่างนี้ อังเดรก็ยิ่งทะนุถนอมเธอมากกว่าเดิม
“ถ้าคุณเจ็บก็บอกผมนะ”
โมราส่ายหน้า “ไม่เจ็บค่ะ”
“ผมบอกว่าถ้า...”
เขาหัวเราะ ดูก็รู้ว่าเธอเองก็ต้องการเขามากเหมือนกัน ดังนั้นอังเดรจึงไม่รอช้าที่จะมอบความเป็นชายให้เธอจนสุดทาง
หญิงสาวหายใจเข้าปอดเฮือกใหญ่เมื่อความเส
