Chapter 14

1299 Words

เขาไม่เคยคิดเลยว่าจะเป็นห่วงมนุษย์คนไหนได้มากขนาดนี้ เมื่อโมราตื่นขึ้นมาเจอเขานอนจ้องมองข้างๆ เป็นอันดับแรก หญิงสาวก็เหมือนจะตกใจไปเล็กน้อย จากนั้นก็แปรเปลี่ยนเป็นขำตัวเองที่ตกใจหน้าหล่อๆ ของผู้ชายคนนี้ “ฉันนึกว่าเรื่องเมื่อคืนเป็นความฝันเสียอีก” เธอหมายถึงเรื่องที่เขารีบบึ่งรถมาหาเธอที่นี่ แต่แน่ล่ะ ไม่ใช่ความฝันอย่างแน่นอน โดยเฉพาะตอนที่เธอถาม “เมื่อคืนคุณทำอะไรฉันหรือเปล่าคะ” “คุณหมายถึงเรื่องอะไร” “ก็...” หญิงสาวเว้นจังหวะไปเล็กน้อย “อย่างเรื่องลักหลับอะไรแบบนั้นน่ะค่ะ” เท่านั้นอังเดรก็ย่นคิ้ว “ทำไมถึงคิดว่าผมจะทำแบบนั้นล่ะ” “จะบอกยังไงดีล่ะ” เธอว่า ยกมือขึ้นลูบต้นคอตัวเองแก้เขิน “แบบว่าฉันรู้สึกน่ะค่ะว่ามีอะไรมาวนเวียนที่...” ที่ตรงไหน เธอไม่ต้องชี้บอก แค่หลุบตาลงมองก็ชัดเจน ใช่ เธอหมายถึงหน้าอกและส่วนอ่อนไหวกึ่งกลางลำตัวของเธอ อังเดรใช้ความพยายามอย่างมากเลยทีเดียวที่ต้องทำ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD