เสียงลิฟต์ดังขึ้นตรงหน้า หญิงสาวหลุดออกจากภวังค์ ก่อนจะก้าวเข้าไปในนั้นเมื่อบรูคลินผายมือและเดินตามเข้าไปหลังจากนั้น
โมราปิดเปลือกตาลงเล็กน้อย บอกกับตัวเองว่าเอาเถอะ ลงลิฟต์แค่อึดใจเดียว บวกกับถูกเขาเดินไปส่งข้างหน้าออฟฟิศสักหน่อย คงไม่หายใจไม่ออกตายหรอก
อดทนไว้โมรา อย่างน้อยเขาก็ไม่ขอเดินไปส่งที่สถานีรถไฟใต้ดิน
แต่ถ้าจู่ๆ ขอก็...
เธอไม่มีเหตุผลอะไรจะเอามากล่าวอ้างไม่ให้เขาตามไปส่งเธอเสียด้วยสิ
วันนี้โมราคงต้องก้มหน้ารับชะตากรรม แต่แล้วพระเจ้าก็หยุดลงโทษเธอเสียอย่างนั้น เพราะเมื่อออกจากตัวอาคารมาแล้ว สายตาก็ปราดไปมองเห็นรถคันหนึ่งที่คุ้นตาว่าเคยจอดอยู่ที่หน้าคลินิกของอังเดรเป็นประจำ
โมราจ้องมองอีกครั้ง พลันส่ายหน้าน้อยๆ
ไม่หรอกน่า คงไม่ใช่คุณหมออังเดรหรอก
รถรุ่นนี้มีขับกันในเมืองเยอะแยะถมถืดไป คงไม่ใช่เขาหรอก
แต่แล้วความคิดของเธอก็ต้องกลับตาลปัตร เพราะเมื่อเธอเดินออกมาใกล้รถคันนั
