ตอนที่ 4 คราบแม่
1176 Words
กีรติ
"อ๊าาาาาาาา…. อูวววววววว …. คุณเก้าขา อุ้ยไม่ไหวแล้วค่ะคุณเก้า" เสียงครางของสาวที่ผมหิ้วมาดังไปทั่วห้องลั่นเลย เพราะตอนนี้เธอกำลังโดนผมเอาอาวุธคู่กายที่ยาว9นิ้วกระแทกกระทั้นจนเธอแทบจะรับไม่ไหวอยู่
ปัก!!!!!!! ปัก!!!!!! ปัก!!!!!!
ผมกระแทกเธอไม่ยั้งพร้อมทั้งยังใช้มือกระชากหัวของเธอเอาไว้อย่างแรงก่อนจะกระแทกอาวุธข้าไปในแก่นกายของเธออย่างรุนแรงซ้ำแล้วซ้ำเล่า ผมไม่สนใจว่าเธอจะรู้สึกอย่างไร แต่ที่รู้ คือผมสนุกกับการเห็นเธอร้องขอชีวิต และอยู่ใต้อานัติของผมก็เท่านั้นเอง
" เรียกฉันว่าคุณเก้าขาซิ" ผมดึงผมของเธอแรงขึ้นพร้อมกับ กระแทกแรงขึ้นด้วยไปด้วย จนผมของเธอติดมือผมมาเป็นกระจุกเลย
" คุณเก้าขา คุณเก้าของอุ้ม อุ้มจะแตกแล้ว อุ้มไม่ไหวแล้ว"
ผมพอใจมากกับคำที่เธอได้ครวญครางออกมา ผมจึงจัดการกระแทกจนเธอเสร็จไปตามระเบียบ จากนั้นผมก็ชักเอาวุธคู่กายออกมาให้เธอดูดเลีย ซึ่งน้ำสีขาวขุ่นที่ออกมาจากอาวุธของผมนั้น มีเลือดปนออกมาด้วย มันอาจจะเป็นเลือดเธอที่เกิดจากการกระแทกรุนแรงเกินไป สีหน้าของเธอที่เห็นเลือด เธอดูตกใจมากนะ จากนั้นเธอก็ก้มลงไปดูที่พื้น ซึ่งมันก็มีเลือดไหลลงจากขาของเธอกองเต็มพื้นเลย
"มัวมองห่าอะไรอยู่ เลียซิวะ นี่มันหน้าที่กระหรี่แบบเธออยู่แล้วไม่ใช่หรอ "
“ค่ะ
เธอตกใจเสียงตวาดของผม จนเธอต้องรีบลนลานจัดการดูดเลียอาวุธของผมจนเอี่ยมสะอาดหัวมันแผลบทั้งๆที่ใบหน้าของเธอดูจะทนไม่ไหวกับเลือดที่ไหลลงมาเยอะขนาดนั้น และหลังจากที่เธอเลียจนผมพอใจ ผมก็ใช้เท้าถีบเธอจนเธอล้มไปกองกับพื้น
" อะ!!! นี่เงินของเธอเอาไปหาหมอซะ" ผมโยนเงิน 3 หมื่นใส่หัวเธอ เธอรีบตะครุบเงินไว้แล้วรีบเอามากอดทันที ส่วนผมก็เอาผ้าขนหนูมาพันรอกายเอาไว้ แล้วไปนั่งสูบบุหรี่ที่ริมระเบียง
ก๊อก !!!! ก๊อก!!! ก๊อก!!!!
เสียงเคาะประตูดังขึ้นซึ่งเวลาที่ผมกำลังมีเซ็กส์เนี้ย ผมไม่ชอบให้ใครมารบกวนผมเลยนะ และผมก็ไม่พอใจมากๆด้วยเวลานี้
" ใครมาวะ"ผมสบถออกมาอย่างไม่พอใจ ก่อนจะหันไปพยักหน้าให้ยายอุ้มเดินไปเปิด
อุ้มค่อยๆพยุงร่างที่เหมือนจะหมดแรงเดินไปหยิบผ้าขนหนูมาพันรอบตัวเอาไว้และค่อยๆเดินไปเปิดประตูช้าๆ ดูอิดออดน่ารำคาญลูกตาชะมัด
แอ๊ดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!
เสียงประตูค่อยๆเปิดออก พร้อมกับความเงียบ ส่วนผมก็นั่งสูบบุหรี่โดยไม่สนใจว่าใครจะมา
กึก!!!! กึก!!!!! กึก!!!!!
เสียงฝีเท้าของใครบางคนค่อยๆเดินเข้ามาใกล้ผมเรื่อยๆ ผมจึงหันไปมองด้วยความสงสัย
“ใครวะ”
พึ้ด!!!!!!!!!!!!มี บางอย่างกำลังดึงหูของผมจนแทบจะขาดและพอผมเงยหน้าไปมองผู้ที่กำลังกระทำผมอยู่ก็เล่นเอาเกือบช็อคเลย
" โอ้ยยยยยย แม่ทำอะไรเนี้ย มาบิดหูหนูทำไม"
ผมร้องออกมาด้วยความเจ็บอย่างดังเลย เพราะแม่ได้ใช้มือที่มีเล็บสีแดงยาว บิดที่หูของผมอย่างแรง
" ฉันก็มาตามแกนี่ไงเจ้าเก้า”
ผมผงะด้วยความตกใจสุดตัวเลยพร้อมกับร่างกายที่โยกไปตามแรงมือของแม่
"แม่ๆ ปล่อยหนูก่อน แม่ คุยกันดีๆก็ได้นะแม่หนูเจ็บ" ผมพยายามพูดหว่านล้อมแม่ แต่เหมือนจะยิ่งทำให้แม่ของขึ้นมากกว่าเดิมนะ เพราะแม่ดึงหูผมหนักกว่าเดิมเข้าไปอีก นี่หูผมจะขาดติดมือแม่ไปมั้ยเนี้ย
"นี่ หล่อนนะ ออกไปได้แล้ว แล้วก็อย่าให้ฉันรู้อีกว่าหล่อนมานอนกับลูกชายของฉัน เข้าใจมั้ย" แม่หันไปพูดกับยายอุ้มก่อนจะใช้ปืนเล็งไปที่หล่อน ซึ่งนั่นจึงทำให้ยายอุ้ม สติแตกวิ่งออกจากห้องไปเลย อีบ้านั่นกลัวจนไม่ใส่เสื้อผ้าเลยอ่ะ
“แม่ ใจเย็นก่อนนะ”
“แกหุบปากเดี๋ยวนี้เลยเจ้าเก้า”
ผมจำเป็นต้องหุบปากตามที่แม่บอก ไม่งั้นผมอาจจะต้องไปนอนโรงพยาบาลก็ได้ ขืนยังพูดต่ออะนะ จากนั้นแม่ก็หันมาจ้องผมอยู่พักนึงเลย ก่อนที่จะปล่อยมือออกจากหูผม และทันทีที่แม่ปล่อยมือ ผมก็รีบเอามือไปกุมที่หูทันทีเหมือนกันนะแถมผมยังรู้สึกอุ่นๆที่มืออีกด้วย ผมเลยเอามือมาดู ซึ่งมันก็มีเลือดติดมือผมมาด้วยเลย
"โห!!!! แม่ เลือดหนูออกเลยอ่ะ" ผมทำหน้าตกใจทันทีที่เห็นเลือด นี่แม่เล่นแรงมากเลยนะ
" ก็แค่เลือด มันไม่ตายหรอก แต่ฉันนี่ซิที่จะอกแตกตายอ่ะ" แม่นั่งลงที่โซฟาพร้อมกับหันมามองผมอย่างอารมณ์เสีย
"หนูก็บอกแม่แล้วไง ว่าตอนนี้หนูยังไม่พร้อม แต่หนูเลือกลูกสะไภ้ไว้ให้แม่แล้วนะ" ผมเข้าไปกอดแม่เพื่อออดอ้อนท่าน ถึงแม้จะเจ็บหูที่เกือบจะขาดที่ก็เหอะ แต่ยังไงก็ต้องเอาใจแม่ไว้ก่อน
"แต่ฉันไม่ชอบผู้หญิงของแกเลยซักคนนะเจ้าเก้า"
"แต่พีชเธอเป็นถึงลูกสาวของ คุณโอตะ เจ้าของท่าเรือเลยนะแม่โปรไฟล์เลิศเหมาะกับบ้านเราจะตาย" ผมพยายามพูดหว่านล้อมแม่เรื่องพีช
"ฉันไม่ชอบก็คือไม่ชอบ ต่อให้เป็นลูกนายกอีก ไม่ก็คือไม่" แม่พูดย้ำเสียงจริงจังสุดๆ นั่นทำเอาผมเครียดเลย เพราะแม่ผม คำไหนคือคำนั้นสุดๆ
"แต่แม่ก็ยังไม่เจอสะไภ้ที่แม่ชอบใช่มั้ยอ่ะ งั้นหนูก็ขอใช้ชีวิตอิสระก่อนไม่ได้เหรอ" ผมเอาหัวไปถูแขนของท่าน ทำเหมือนลูกแมวเชื่องๆ แต่ผมก็ถูกแม่เอามือมาเคาะที่หัวอย่างแรงเลย แม่ผมเนี้ย ชอบใช้ความรุนแรงตลอด นี่ลูกนะเนี้ย
"แกไม่ต้องห่วง ฉันหาให้แกได้แน่นอน เพราะตอนนี้ฉันอยากจะอุ้มหลานจะแย่ละ" พอแม่พูดจบท่านก็ลุกเดินออกจากห้องไป ผมจึงทิ้งตัวนอนลงบนเตียงอย่างหมดแรง แต่ก็ไม่วายที่จะต้องสะดุ้ง เพราะแม่ที่เดินกลับมาเล่นเอาผมไม่ทันั้งตัวเลย
"เจ้าเก้า"
“ครับแม่”
ผมขานรับท่านเสียงสั่นเลย โคตรน่ากลัวอ่ะ
“กลับบ้านเดี๋ยวนี้”
"คราบบบแม่"
- Writer
