Chapter Fourteen

2504 Words

Mas binilisan ko pa ang paglangoy. Pakiramdam ko kasi kapag hindi pa ako nagmadali ay mahuhuli ako sa isang bagay na pagsisisihan ko habang-buhay. Habang palapit nang palapit ay mas tumitindi lang ang kaba na aking nararamdaman. May kung anong ugong din ako na naririnig na nagmumula sa ibabaw ng dagat.     Sa ilang sandali na ginugol namin ni Georgette sa pagbalik sa aming kaharian ay malayo-layo na rin ang aming tinahak. Ilang libong milya rin ang layo noon mula sa ibabaw ng dagat ngunit kaya ko namang makarating doon sa ilang minuto lamang.     “Nagmamadali ka, prinsesa?” Nagulat ako nang biglang may magsalita sa aking tabi.     Bahagya ko itong nilingon at isang dambuhalang balyena ang nabungaran ko sa aking tabi na ngayon ay kasabayan ko na sa aking paglangoy. Halos magdulot i

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD