Magkapatid
2486 Words
**15 – Magkapatid**
Minsan talaga kahit gaano mo iwasan ang isang tao o ang isang pangyayari, kung nakatakda mo siyang ma-engkwentro wala ka nang magagawa. Hindi naman sa umiiwas ako. Hindi ko lang siguro kaya pang dalhin sa utak ko ang mga mabibigat na bagay gaya no’n.
Yet I knew I can never escape them.
Sa pagmamadali ko, kinuha ko na lang ng basta ang libro ng Jane Eyre at naglakad ng mabilisan papunta sa counter. Tinitignan ko yung price habang naglalakad ng mabilis kaya naman hindi ko nakita kung sinuman ang makakasalubong ko so I ended up bumping into her.
“Oh sorry.” Dinampot ko ang sangkatutak na school supplies na dala niya and I was quite surprised na wala man lang siyang kadala-dalang basket man lang para ipansalo niya sa mga dala niya.
“Naku sorry. Sorry sorry.”
“Roxie!”
May lalaking dumating tapos tinulungan siya. Buti may dala siyang basket. Nilipat ko rin doon yung mga napulot kong gamit saka ko dinampot yung libro ko at tumayo.
“Xanara.”
Nag-angat ako ng paningin. Nagdalawang tingin pa ako sa shock. Shet naman oh. Bookstore talaga kailangang magkita?
“Robin, magkakilala kayo?”
“Ah. Hindi.”
Nga naman. Hindi. “Yeah, sorry ulit. Excuses.”
I proceeded to the counter. Binayaran ko yung libro. Kailangan ko pa palang mag-widthraw. Then groceries. I should’ve made my maids do it pero since nandito na lang rin—
“Pero, kuya Shannon, gusto ko nga nu’n! Pautang na nga. Susumbong kita kay Robin!” >:(
“Ay bahala ka d’yan, Ryou. Tsk.” Sabay alis nung isa, thus leaving the kid frustrated in front of the saleslady na nag-count na ng price ng book na Harry Potter. Well hindi ko nasilip yung libro but I was sure it’s a Harry Potter book since pangalan ni J.K Rowling ang nakita ko sa cover.
Tumawid ako sa kabilang counter at nag-abot ng credit card sa saleslady na ibabalik na sana yung book. “Here, wrap it up.”
“Po?”
“Kukunin niya yung book. Pakibilis na lang, may pupuntahan pa’ko.”
“Ah okay po, Ma’am.”
Nilagay niya sa supot yung book then binalik yung card ko. Binalik ko naman sa wallet ang card ko habang kinukuha ng bata yung libro. “Salamat po… Ate Xana?”
Napatingin ako sa kanya. Tinawag niya ‘kong Ate. Ate tawag niya sa’kin. Na-briefing ba ‘to ng nanay?
“Hoy, Ryou, pag ikaw nawal— Xanara.”
Naghintuan silang tatlo on their tracks na para bang biglang lumipat sa red light yung stoplight at nag-preno ang mga paa nila. So ako yung stoplight? Nyeta sila. -___-
“Anong ginagawa mo dito?” ang tangang tanong ni Randall. Ano pa bang gagawin ko dito? Alangang tumambling?
“Wala, dumaan lang para bumili ng libro.” Tinaas ko yung book na naka-plastik. “Ge, d’yan na kayo.”
“Sandali. Urgent ba talaga lakad mo?”
Lumingon ako. Yun ata yung Robin? Pinaka-panganay. “Medyo.”
“Ah tangna. Di ba pwedeng ipagpaliban yan? Nakita mo kami, wala kang gagawin?”
=___=?
“H’wag ka kasing nagmumura, tol.”
“De kausapin n’yo! Hindi yung puro ako!”
“Ba’t ka sumisigaw?”
“Woy Kuya Shannon, h’wag mo na kasing patulan si Kuya Robin. Magsasapakan lang kayo eh.”
Narinig kong bumuntong hininga si Randall. “Xana, sama ka muna sa’min. Kain tayo ng lunch.”
=____=?
“Ma’am Thea, nandito pala kayo.” Aish sumingit pa ‘tong pesteng manager na ‘to. “Matagal po kayong hindi napadaan dito ah. Kumusta ho? Tinitignan n’yo ba ang increasing ng rates natin? Hindi ho ba nakakaabala sa schedule n’yo ang—”
“Okay na, bumili lang ako ng libro, shut it. Hindi ako nandito para sa isang stupid surprise visit and to check if you’re all are slacking down. Get out of my sight, I’m not in the mood.” -___-++
Umalis siya. Binalingan ko yung lima kasama na yung babae kanina. “Tara. May alam akong restaurant.” Nauna akong naglakad palabas kasunod nila.
“Ikaw ang may-ari nu’n, Ate?” pinangatawanan na talaga ang Ate.
“Hindi. Majority ko lang yung share sa mall.”
“Yung buong mall na ‘to?” hindi makapaniwalang usisa ni Shannon. “Majority ng share dito sa’yo? Or… Dad’s money perhaps?”
“Nope. Di ako sandal sa pera ni Mr. Cain. I have my own.”
“Eh? Saan kuha? Tae, hoy h’wag mong sabihing ilegal ka?”
Ang gagu netong panganay na ‘to. =___= “Hindi rin. Founder ako ng ZAFT. Doon ako kumita, all at the same time high class model ako ng ADN. Performer ako before ako nag-stick to one job.”
“Woaaaahh!”
Narating namin ang Gideon Resto na malapit lang naman mula sa bookstore na ‘yon. pagkapasok namin amoy na kaagad ang bango ng mga pagkaing sine-serve nila. Kaya gusto ko dito eh.
Well maybe not.
“Tara sa iba tayo.” sabay swerve ko pabalik ng pintuan.
“Huh?”
“XANARA!” ayan na nga ba sinasabi ko. = o =
Dahil nakatalikod ako ay nakaharap naman ako sa mga kasama ko. Kitang-kita kong nakakunot ang noo nila towards something or rather someone. Nakita ko ang pagkuyom ng kamao ni Robin as his teeth seethed in anger.
“Dalo Cain.” Yung babaeng kasama niya eh yumuko ng bahagya.
“Xanara. N-Nandito kayong lahat.”
Right about face ang aking drama nung alam kong wala na akong kawala. Nakita kong nakangiti siya. For years ngayon ko na lang ulit nakitang ngumiti siya genuinely. Yung hindi ka-plastikan. And for some reason, I knew in myself I have missed it.
Kaso panira lang talaga ng view nang tumabi si Regine sa kanya plus sina Vira at Zero na magkasama. Waw date talaga. =____=
“I supposed we disturbed a good date, didn’t we? Excuses, Sir.”
“Xan—”
“Xanara, I don’t think we disturbed them.” I eyed Robin, he eyed me back. Seryoso? Mas gusto niyang mag-rambol-rambol kami? “Mas gugustuhin pa nga ata nilang sumalo tayo sa kanila. Di ba, Mr. Hamilton?”
Oh jeez. (/_)
“Hi—”
“Oh tara. Dito na kami makikiupo ah.”
I stared in awe and jaws wide open nang maghilahan na sila ng upuan at nakisama du’n sa table na okupado nila Zero. Kasama kong nakatayo lang si Randall doon habang ang tatay ko eh tuwang-tuwang ini-entertain sila.
“I freakin’ don’t get this.”
“For my years of living with them, I must admit, Xana. Those three are crazily playful.”
“What to do then?” o.O
“Join them perhaps?”
Bumuntong hininga na lang ako. May magagawa ba ako? Humila si Randall ng upuan para sa akin. Nakita kong tatayo sana si Zero pero naudlot nung ginawa ni Randall yun. So eto ang seating arrangement since ang mesa ay pahaba. The first one is occupied by Dad and Regine at kaharap sa kabila sina Robin at Shannon. Katabi ni Regine si Vira na katabi naman ni Zero. Ang kaharap ni Vira ay ako then kaharap ni Zero si Randall tapos nasa huling dalawang seats si Roxie at Ryou.
This is really awkward. =___=
“Long time, no see, Althea.”
“I actually do not hope to see you for a very long time, Regine. Masakit sa mata ang impakta ya’ know.” I handed the menu back to the waiter even before makapag-react si Regine. “Steak, medium cooked. Give me an asparagus soup too, baka hindi ko ma-digest ng maigi ang mga kakainin ko mamaya.”
“If that’s the case then oorder na rin kami ni Robin n’yan. Psst, Ryou gusto mong asparagus?”
“H’wag na, peram na lang shades mo para wala akong makitang imapakta tsaka tyanak, edi happily ever after ang digestion ko. Wahahaha.” xD
Bago pa ako humagalpak sa tawa, tumayo na ako. “Excuse me, banyo lang ako.”
Tinakbo ko ang restroom. Pagdating ko sa may pintuan tumawa ako ng sobrang lakas. Epic! I swear that was epic! XD After kong ma-compose ang sarili ko, nag-text ako sa maid ko sa bahay na magluto ng ibang makakain aside from dinner. Baka kako madagdagan ang mga kakain. Ipinahanda ko rin yung entertainment room tas nagpaluto ako ng popcorns and fish crackers just in case.
Pagbalik ko sa table, same pa rin ang atmosphere. At parang hinintay lang ata ako ni Vira bago siya pumutak.
“You know, Thea, maraming sinabi sina Zero at Tito Cain tungkol sa’yo. Ang dami nilang kinu-kwento.”
“Oh talaga?” I didn’t bother na itaas pa ang paningin ko mula sa hinihiwa kong steak. “I’m surprised marami silang alam tungkol sa’kin.”
“Oh come on, bakit ka naman ganyan?”
“Eh sa ganto ako anong magagawa mo? And really? What’s your point of opening topics like that? Ano ka inindyeksyunan ng anti rabies at hindi ka nangangagat ngayon? May sapi ka ba? Himalang may breeding ka ngayon.”
I heard utensils being flopped on the side of the plate. Just then tinignan ko si Daddy. Matalim ang tingin niya sa’kin. “I don’t like how you talk. Hindi kita pinalaking ganyan.”
“Yun naman pala eh. Ba’t kasi nagpipilit pa kayong kausapin ako? Dad, alam n’yo bang nagpa-plastikan lang tayong lahat dito? Look at this setup. US – YOUR OWN KIDS sitting opposite YOUR NEW FAMILY and look where you’re siding? Hanggang ilang rounds pa ba ang kakayanin mo bago ka magising at ma-realize mong hindi mo na’ko kilala ngayon?”
“I don’t like this setup either, Xanara, alam mo yan! Pinipilit nila Vira na makasundo ka pero anong ginagawa mo? Ikaw—”
“Taena naman, Dad eh!” pati ako nagulat kay Robin nung kalabugin niya ang mesa sabay sigaw. “Sinaktan mo si Mama pati ba naman si Xanara sinasaktan mo ngayon? Pumayag ba kaming ilayo mo siya sa’min kahit sanggol pa siya nu’n para lang ganyanin n’yo? Ang dami na naming ibinigay itatapon n’yo lang ng ganyan. This is done. KAYO D’YAN, TAYO! We’re leaving!”
Naghagis si Robin ng pera sa tabi ng plate niya saka tumalikod. Tumayo na rin ako pati sina Randall. Naiwan si Daddy na mukhang hindi na makapagsalita. Tahimik sana ang exit. Kung hindi lang ako hinawakan ni Regine at pasimpleng gagamitan ng nerve control sa may pulso but I was aware of it kaya pumalag ako at binaliktad ang posisyon ng mga kamay namin.
I tackled her down at hinawakan ang leeg niya sa isa kong kamay. My eyes flicked a silver color and next thing I knew nakalabas na ang pangil niya but she can’t attack me whatsoever and she started to scream na parang may pumipilipit sa kanya.
Nakakarinig ako ng kalabog. From my peripheral vision, may hawak sina Robin at Shannon na upuan at akmang ihahampas sa mga pipigil at lalapit sa’kin. Vira? Well Vira’s looking like she wanna attack me pero pasimpleng harang si Zero na nakatalikod naman sa akin kaya hindi ko alam ang itsura niya.
“Xanara.” And then I felt Randall picked me up from behind.
Di na ako pumalag dahil baka makapatay ako. Wala nang silbi ang contact lens ko. My left eye turned dim at nawalan na ng puti gaya ng nakita kong reflection ko sa glass cabin ng restaurant. Regine is… I don’t know? Coughing like kinakapos na siya ng hininga.
*SLAP!*
I cannot react further bukod sa isang nanghihinang tawa habang hawak pa rin ako sa bewang ni Randall. My Dad dared slap me in front of this leeches. Nice. Very nice for a father.
“I’m ashamed of you.”
“No, Dad, we are.” And Dad received a punch from Robin.
Shannon, Ryou and surprisingly, Zero stood in front of me na parang gulat na gulat at nag-aalala. Gulong-gulo ako sa nangyayari. Ang gulo-gulo ng buhay ko, sirang-sira na. Ang gulo-gulo.
“Robin, tama na ‘yan! Nagsasayang ka lang ng oras sa mga walang kwentang tao. Tara na. We can’t let them spoil our fun, c’mon we’re with Xana.” Then they started dragging me out of the place.
“Xanara.” Nag-angat ako ng tingin, nakita ko si Zero na hawak ang dalawang balikat ko. “Okay ka lang? Hey. Hey look at me. Does it hurt? Anong masakit?”
“Hoy tabi nga d’yan.” parang bumalik ang diwa ko sa mundo sa kabastusan netong si Robin.
“I have great respect to all of you since kapatid kayo ni Xanara. Yet I hope I’m reciprocated by the same respect.”
“And why so?”
“Because I’m your sister’s boyfriend.”
O______O
Kung kanina zombie akong naglalakad sa mall ngayon gising na ako. And I saw Zero smirking at my brothers’ reaction for what he said.
“Kanina lang nakaupo ka do’n sa tabi ng isa ah!” sigaw ni Shannon.
“It doesn’t mean na excuse ‘yon para sa relasyon namin ng kapatid n’yo.”
“What? You’re two timing our sister? You seriously want a punch?”
“HEH! Magsitigil nga kayo!” sigaw ko na nagpatigil sa kanila. “Nagkasapakan na kanina tapos uulit na naman kayo? Tama na nga! Nakukulta lalo isip ko eh!”
“Kaya nga naman.” Nakangiwing pagsang-ayon sa’kin ni Ryou. “Parang boyfriend lang eh.”
O____O
“Hindi ko siya boyfriend! Ba’t kasi naniniwala kayo sa kanya?”
“WEEEEEHHH?”
Mga ulol. -___-
Tumawa lang si Zero. “Ayaw mong maniwalang boyfriend mo’ko? Let’s seal our relationship then.”
Nakakunot lang ako ng noo sa kanya. Hinatak niya ako by the hand and then smashed his lips against mine so I gasped and he took advantage by deepening the kiss. The guys were like -> O___________O
And I was like -> >0<//
“It’s sealed… with a kiss.”agka
- Writer
