เหว่ยฟางเป็นลูกสาวคนเดียวของโจวเจาหรู เขารักและถนอมนางราวกับไข่ในหิน เหว่ยฟางเปรียบเสมือนไข่มุกเม็ดงามบนฝ่ามือ(ลูกสาวหัวแก้วหัวแหวน) ที่เขาหวงแหนเธอและเฝ้าทะนุถนอมมาตั้งแต่ยังเล็ก และหวังให้นางมีชีวิตที่สุขสบาย
กัวหยี่หาน ลูกชายเจ้าของสวนผักที่ท้ายหมู่บ้าน เขามีฐานะยากจน ถึงจะพยายามสอบเพื่อเป็นขุนนาง แต่กว่าจะสอบผ่านคงใช้เวลาอยู่นาน เพราะเขาสอบตกเมื่อสามปีที่แล้วในการสอบจวี่เหริน ซึ่งจะมีสอบทุกๆ สามปี จึงทำให้ยิ่งเสียเวลาไปอีก
เจาหรูจึงต้องการให้บุตรสาวคนเดียวออกเรือนไปกับบุตรชายของตระกูลลู่ ที่เป็นเศรษฐีค้าข้าวและมีฐานะร่ำรวย ถึงแม้ชื่อเสียงด้านผู้หญิงจะมีมาให้เข้าหูบ้าง แต่มันก็เป็นธรรมดาของผู้ชายที่เกิดในตระกูลร่ำรวย สุรานารีย่อมไม่ขาดมือ
เหว่ยฟางเองแม้จะรักหยี่หาน แต่นางก็รักตัวเองมากกว่า นางชั่งใจว่าชายทั้งสองนั้น ใครกันที่เหมาะจะได้ครองคู่กับนาง
จริงอยู่ที่ว่าหยี่หานกำลังจะสอบจว
