Chapter 21 Naisahan

2159 Words

TRISHA HINDI ko alam kung ilang oras na kami ni Ivan sa kubong kinaroroonan namin. Basta pagkatapos naming mag-usap kanina ay hindi na ito muling nagsalita pa. Nakahiga pa rin siya habang ako nama'y nakaupo pa rin sa puwesto ko. Kanina pa kusang pumipikit ang mga mata ko pero pinigilan ko dahil hindi ako puwedeng matulog kahit antok na antok na rin ako. Idagdag pa ang panay na kamot ko dahil ang daming lamok sa kinaroroonan namin. "Ouch!" Napadaing ako nang mapalakas ang palo ko sa binti ko. Kinagat kasi ako ng lamok at ang hapdi na nang balat ko. Sinulyapan ko si Ivan, mukhang feel na feel na nito ang pagtulog dahil ang sarap ng higa nito. "Tss. Bakit parang hindi man lang siya kinakagat ng lamok?" Bulong ko. "Hmp! Baka mabaho siya kaya ganoon." "Hindi ako mabaho," bigla itong

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD