TRISHA
RAMDAM ko ang kaba sa aking dibdib habang nakatingin sa mukha ni Ivan. Hindi lang siya basta nakatingin kung 'di nakatitig. Mas kabado pa yata ako ngayon kaysa sa tuwing lalaban ako ng bakbakan sa mga kalaban ko.
Hindi ko malaman kung paano lulusutan ang pagkakahuli nito sa akin na dumaan sa bintana. Sunod-sunod na lunok ang ginawa ko nang hindi pa rin nito lubayan ng tingin ang mukha ko. Pigil ang hininga ko nang unti-unti nitong ilapit sa akin ang mukha nito.
"Wait up! Parang gumalaw ang nunal mo."
"What?!" Literal na nanlaki ang mga mata ko sa tinuran nito. Lalo akong kinabahan at wala sa loob na nahawakan ko ang pisngi ko kung saan nakalagay ang pekeng nunal ko. Syet! Parang bumaba nga, peste.
Dali-dali kong inayos iyon nang palihim. Lalong nagrigodon ang dibdib ko dahi
