“จะ เจ้า!” บุรุษซึ่งมีลูกน้องนับสิบแสนถึงกับไปไม่เป็นเมื่อโดนเจ้าเด็กหน้าเหม็นตอกหน้ากลับมา
“ท่านโดนเอาคืนแล้วขอรับ ท่านพ่อ” คุณชายรองตระกูลจ้าวย้ายฝ่ายทันที เขาคงไม่สามารถตีฝีปากกับพี่ชายได้
ขณะที่ผู้คนกำลังแลกเปลี่ยนความคิดเห็นในเรื่องที่เกิดขึ้น เด็กน้อยผู้สร้างเรื่องกลับกำลังซุกซบอ้อมกอดของบิดาตนอย่างมีความสุข นี่เป็นเพียงก้าวเล็กๆ ที่นางจะตอบโต้คนพวกนั้น
“ดูเหมือนลูกพ่อจะมีความสุขมากเลยสินะ หืม” มือหนาบีบแก้มยุ้ยของเจ้าตัวเล็กด้วยความหมั่นเขี้ยว
“เพราะสิ่งที่พวกนางต้องการทำไม่สมหวังอย่างไรเล่าเจ้าคะ ท่านพ่อเห็นรึไม่ว่าพวกนางต้องการยุแยงให้เราแตกคอกัน” เรื่องในครั้งนี้ตามแผนก็เพื่อเปิดโปงแผนการของศัตรูให้บิดาได้รับรู้
“อืม พ่อไม่คิดเลยว่านางจะทำเช่นนี้” คนของเขารายงานทุกการเคลื่อนไหวในช่วงนี้ของหลิวมี่เอินให้เขาทราบหมดแล้ว
“นางทำได้มากกว่านี้อีกเจ้าค่ะ” เด็กน้อยพึมพำพลางซบลงที่ไห
