สองร่างเล็กเดินคู่กันมาตามทางเดินชวนให้บ่าวไพร่หันมาสนใจ ทั้งสองถือว่าเป็นเด็กหญิงที่ฉายแววโดดเด่นตั้งแต่เด็ก โดยเฉพาะใบหน้าที่ราวกับตุ๊กตากระเบื้องของบุตรีคนโตจากจวนตระกูลเซี่ยซึ่งงดงามราวกับรูปปั้นเทพเซียนเรียกความสนใจจากทุกคนในงานได้เป็นอย่างดี
“คาราวะท่านแม่และฮูหยินทุกท่านเจ้าค่ะ” เซี่ยลี่อิงยอบกายลงอย่างมีมารยาท ท่วงท่าอ่อนช้อยจนเหล่าฮูหยินได้แต่เอามือป้องปากพลางเอ่ยชม
“ไม่ได้เจอคุณหนูใหญ่นาน เติบโตขึ้นมากเลยนะเจ้าคะ”
“นั่นสิเจ้าคะ ท่าทางราวกับได้รับการสั่งสอนมาจากอาจารย์ในวังหลวง ช่างสมแล้วที่เป็นบุตรสาวของท่านเสนาบดี”
“เห็นทีข้าคงต้องขอคำชี้แนะจากเซี่ยฮูหยินบ้างแล้วเจ้าค่ะ คุณหนูใหญ่ต้องได้รับการอบรมจากท่านมาเป็นแน่”
เด็กน้อยผู้ถูกเอ่ยถึงแย้มรอยยิ้มบาง แน่นอนว่ามารยาททั้งหมดนางถูกเคี่ยวกรำมาจากนางกำนัลชั้นผู้ใหญ่จากวังหลวง เพื่อเตรียมตัวเป็นพระชายาเอก หาได้มาจากการอบรมของมารดา
