เมียเบอร์สอง

ตอนที่ 4 ห่วงผูกมัด

หลังจากเกิดเหตุการณ์วุ่นวายในวันนั้นผ่านมาได้ไม่นานหล่อนก็ไปตรวจแต่ความผิดพลาดแค่คืนเดียวกลับทำให้เกิดเรื่องผิดพลาดขึ้นใช่ เธอท้อง ท้องกับคนที่แม้แต่หน้าเขายังไม่อยากจะมองด้วยซ้ำ เขายังมีคู่หมั้นแสนสวยอีกหล่อนก็ไม่ต่างอะไรกับเมียน้อยเลยสักนิด กสินาก็ย้ายมาอยู่ในรีสอร์ทของไตรภพหล่อนอยู่ในบ้านหลังเล็กขนาดกระทัดรัดตามคำสั่งของไตรภพ แม้คุณหญิงพรรณีจะห้ามปรามแค่ไหนแต่ไตรภพก็ไม่ยอมเชื่อมารดาอ้างว่าให้มาอยู่ที่รีสอร์ทดีกว่าจะได้เงียบไม่เป็นข่าว อีกอย่างบิดามารดาจะได้มาพักผ่อนที่บ้านหลังใหญ่ที่รีสอร์ทด้วย ไตรภพเป็นเจ้าของรีสอร์ทขนาดใหญ่และทางครอบครัวเขาก็ชอบมาพักผ่อนที่นี่ กสินาเห็นครอบครัวของพวกเขามีสุขก็ให้นึกสลดใจที่ตัวเองทำได้แค่แอบมองและเป็นส่วนเกินเท่านั้น

"ดูเธอสบายดีนะ คงคิดละสิว่าภพจะจริงจังด้วย อย่างเธอก็เป็นได้เท่านี้โสเภณี" มาริสาคู่หมั้นสาวของไตรภพพูดเสียงราบเรียบอย่างรังเกียจผู้หญิงหน้าด้านคนนี้

"นิ่มไม่เคยคิดแบบนั้นนะคะ" กสินาก้มหน้าด้วยใจที่สั่นไหวมันเป็นแบบนี้ทุกครั้งเวลาถูกคู่หมั้นของไตรภพมาต่อว่า หากหล่อนออกไปจากที่นี่ได้มันคงจะดีกว่านี้

"แล้วแกมาเสนอหน้าอยู่ทำไม หรือเงินที่ได้มันน้อยเกินไปอยากได้เท่าไหร่บอกมา" มาริสาจิกตามองร่างสวยสมส่วนอย่างเกลียดชัง แม้หล่อนจะไม่ได้รักใคร่ไตรภพแต่ธุรกิจของหล่อนก็ต้องใช้ประโยชน์กับความสัมพันธ์ครั้งนี้

"นิ่มไม่เคยได้อะไรจากคุณภพเขาเกลียดนิ่มจะตายไป แต่ที่นิ่มยังอยู่เพราะขัดคุณท่านไม่ได้เท่านั้น" หล่อนพยายามถึงความจำเป็นที่หล่อนยังอยู่ที่นี่ไม่ไปไหนเพราะคุณหญิงขู่กำชับและห้ามเธอไปไหนเด็ดขาดเพราะท่านกลัวว่าหล่อนจะทำให้เป็นข่าวและทำให้มีผลต่อธุรกิจหล่อนจะออกจากที่นี่ได้ก็ต่อเมื่อพวกท่านจะมั่นใจว่าหล่อนไม่ปากโป้งเรื่องท้องกับลูกชายท่านเท่านั้น

"ก็ดีและอย่าได้คิดหวังสูงเพราะฉันจะไม่เอาแกไว้แน่" ตาเฉี่ยวจิกมองไปยังหญิงสาวที่นั่งก้มหน้าอย่างเจียมตัวอยู่

"แมท คุณมาทำอะไรที่นี่" ไตรภพที่เห็นคู่หมั้นหายไปจึงเดินออกมาตามหากลัวว่าจะมีปัญหามาตามตบกสินาอย่างครั้งก่อนอีกถึงเขาจะไม่ได้รักหญิงสาวแต่มาริสาก็ไม่มีสิทธิ์มาทำแบบในที่ของเขาเช่นกัน

"ป่าวค่ะก็แค่แวะมาทักเด็กคุณเฉยๆ เดี๋ยวก็กลับแล้วค่ะ แค่มาเตือนให้คนของคุณรู้ฐานะตัวเอง" หล่อนบอกพร้อมกับคล้องแขนไตรภพอย่างต้องการแสดงความเป็นเจ้าของกสินามองด้วยความเศร้าที่ต้องมาอยู่ในสถานะน่ารังเกียจแบบนี้

"คุณกลับไปก่อนเถอะผมมีงานต้องทำต่อ" ไตรภพแกะมือออกอย่างรำคาญเขาไม่ได้ชอบนักกับความแรงของสาวเจ้าแต่ที่ยังทนก็เพราะงานเท่านั้น