ผู้บริหารแห่งแฮคตันโฮลล์เดินทางมาถึงเมืองไทยพร้อมคนสนิทในเวลาบ่ายคล้อยของวันถัดมา เพียงลงจากเครื่องบินที่สนามบินสุวรรณภูมิ ชายหนุ่มก็สั่งการให้คนขับรถเหยียบคันเร่งราวกับพายุเพื่อตรงดิ่งมาที่ไร่พัทรพงศ์การันต์ซึ่งตอนนี้สองหนุ่มผมทองกำลังคอยรอรับอยู่ที่หน้าไร่
ตลอดเส้นทางที่รถแล่นผ่านนั้น เจ้าพ่อโรงแรมก็เฝ้าบอกตัวเองอยู่ในใจ ไม่ว่าวันนี้จะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม เขาจะต้องได้เมียคนสวยกลับไปนอนกอดให้ชื่นใจและสมกับความคิดถึงที่กำลังร้อนระอุอยู่ในอกตอนนี้
เพียงรถจอดหน้าป้ายไม้ขนาดมหึมา ชายหนุ่มก็ก้าวขายาวๆ ลงจากรถ ยืดตัวเต็มความสูง ชะเง้อมองสวนมะขามหวานกว้างใหญ่สุดลูกหูลูกตาไม่ต่างจากไร่ของตน ก่อนจะตวัดดวงตามองสองหนุ่มผมทองร่างยักษ์ผู้ทำหน้าที่ดูแลยอดดวงใจของตัวเอง ซึ่งเกือบจะถูกเขาสั่งฝังลงดินไปแล้ว หากไม่ลากสังขารมาเฝ้าเมียคนสวยของเขาถึงที่นี่ จากนั้นท่อนขาแกร่งก็ก้าวอาดๆ ตรงไปใกล้ๆ แล้วจึงค่อยถาม
