สองหนุ่มผมทองหันมายักคิ้วให้กัน แล้วจัดการส่งสัญญาณให้คนงานที่เหลือมาจับไอ้ตัวดีไปมัดไว้เพื่อรอการชำระความจากผู้เป็นนาย ซึ่งในจังหวะนั้นเองเสียงฝีเท้าของคนกลุ่มใหญ่ก็ดังขึ้น และพอเห็นสีหน้าของคนที่เป็นแกนนำเท่านั้น สองหนุ่มผู้มีหน้าที่คุ้มครองพัณณิตาก็นึกอยากกัดลิ้นตายทันที แต่ทว่ายังไม่ทันได้ทำอย่างที่ใจคิด เสียงแว้ดๆ ผสมกับเสียงร้องไห้ของหญิงสาวก็ดังลั่นกระท่อม
“ไม่นะ ปล่อยฉัน อย่าเข้ามานะ”
เอ่ยห้ามไปพลาง ร่างแน่งน้อยที่ถูกอีกฝ่ายทาบทับบดเบียดก็ใช้มือเล็กๆ ยกผลักใบหน้าสากระคายซึ่งคลุ้งไปด้วยกลิ่นเหม็นให้ออกจากลำคอขาวผ่อง
“กรี๊ด! ไอ้บ้า อย่านะ ฮือๆ ช่วยด้วย ช่วยฉันด้วย!”
เสียงหวีดร้องปนสะอื้นไห้ดังขึ้นอีก พร้อมกับเรียวขาออกแรงส่ายสะเปะสะปะหมายจะผลักร่างของคนที่อยู่ด้านบนให้หลุดไปจากกายเธอ นอกจากจะไม่ได้ผลแล้ว ร่างอรชรก็ต้องสั่นเทิ้มเพิ่มขึ้นเป็นเท่าทวี เมื่อปากหยาบกระด้างนั้นกำลังจะม
