Chapter 4

2248 Words
Nakangiwi ako habang nakatingin kay Mikay na kunot na kunot ang noo. Inayos ko ang puting shirt ko tsaka black jeans habang nakatingin ito sa akin. May extra kasi akung damit dito sa opisina ko incase of emergency kagaya nito. Kinuha ko ang extra ko na coat at sinuot ito. Nakatingin lang ito sa akin habang may pagkain sa bunganga niya. Iwan ko sa babaeng ito kain ng kain hindi naman tumataba. "Alam mo sana hindi mo nalang niligtas ang asungot na iyon," she said and smirk like an idiot. "You should let him die," malakas akung napabuntong hininga kaya naman pala mainit ang ulo. Tinignan ko siya at inirapan. "Ikaw doctor niya?" I ask her."Sige nga?" tanong ko sa kanya napangiwi nalang ito sa sinabi ko. "Besides he need my help," saad ko pa, napairap pa ang gaga habang kumakain. "You know what kumain na tayo, hindi pa ako nakapag-pananghalian. It's my treat." Hinila ko na siya palabas arte pa e, pagkain lang naman katapat niya. Babae nga naman. Habang papunta kaming canteen hinrangan ako ng tatlong lalaki na naka tuxedo, sigurado ako na kasama ito ng Keiry na iyon. "Miss Anashi, our captain is awake," nanlaki ang mata ko, gising agad? Bukas ko pa inaasahan na gigising ito. "The hell, seriously?" hindi makapaniwalang saad ko, tinignan ko si Mikay at binitiwan ang kamay nito. "Ikaw nalang muna kumain, palista mo nalang sa pangalan ko," saad ko at ngumiti sa kanya. "Oo na, umalis kana," saad nito at siya pa mismo ang tumulak sa akin. Mabilis akung tumakbo papuntang private room ni Keiry mabilis na ang takbo ko kasi naka rubber shoes na ako. Sumunod naman sa akin ang mga lalaking ito. Walang alinlangan na tinulak ko ang pinto at bumungad sa akin ang dalawang babae ang isa mga naga fifties na ito while ang isa mukha twenty-five years old, like me. May kasama itong matandang lalaki na feeling ko nasa fifties din at mga lalaking naka tuxedo na nakapalibot sa kanila. "I'll assume that you're Doctor Anashi, the one who save my son," he said sabay lapit sa akin at lahad ng kamay. So, tatay niya pala ito. Kung hindi ako nagkakamali nanay at kapatid niya ito. "Yes sir, nice meeting you I'am Doctor Sheraphin Anashi," magalang na saad ko at nakipagkamay sa kanya. "I'm his mother and his sister," saad naman ng babaeng nasa fifties at tinuro nito ang babaeng nasa tabi niya. Sa kanya naman ako nakipagkamay. "It's a pleasure to meet you maam," wika ko at binitiwan ang kamay nito. Napatingin naman ako kay Keiry na hindi naman gising. "Sorry about that, inutusan ko lang ang bodyguard ni Keiry na sabihin sayo na gising na siya," napatango naman ako, tangina! But it's okay. "It's okay Mr.-?" tigil ko sa sasabihin ko dahil hindi ko nga sila kilala eh. "Scother," saad nito. "Yes, Mr. Scother," nakangiting bati ko sa kanila. "It's okay I understand. By the way maayos na ang lagay ng anak niyo, dalawang bala ng caliber 45 ang nakuha ko sa katawan niya, but don't worry he's fine. Pahinga nalang ang kailangan niya at gamot then he will be totally fine," saad ko sa kanila, napatingin sila sa akin at tumango. "I see, I hear alot about of your ability Miss Anashi," lihim akung napangiti sa sinabi niya. "Thank you sir, but all I want is to save life," sagot ko kanila na nagpatango naman dito. "So, mauna na kami Miss Anashi. Ikaw na muna ang bahala sa anak ko," with that tinapik niya ako sa balikat at lumabas kasama ang ibang lalaki na naka tuxedo naiwan ang mga lalaking pamilyar sa akin na sa tingin ko ay bodyguard talaga nitong si Keiry. Ng tuluyan ng makaalis ang pamilya niya, nagulat ako ng bigla nalang dumilat ang lalaking ito. "They already left Captain," saad ng lalaking tumawag sa akin kanina. Naka focus lang ang mata ko sa kanya habang tinatanggal nito ang oxygen niya. "That old hug! Na virus ako dahil sa pagpunta niya," saad pa nito at basta nalang tinapon ang oxygen nito. The hell? Ano ang lalaking ito? "Gising kana?" hindi makapaniwalang saad ko, napabaling ang atensyon nito sa akin at bigla nalang ngumiti. Imbis na magulat ako sa pagtawag niya sa tatay niya na old hug mas nagulat ako na gising na siya. "Hey you their Miss Anashi, thank you for saving me," saad nito at basta nalang umupo sa kama. "Magpapa discharge na ako ha, ayos na ako," kumunot ang noo ko naman. Ano daw? "No! Delikado pa ang lagay mo!" bulyaw ko sa kanya. Nanlaki ang mata nito tapos pilyong ngumiti. "Concern ka sa akin Doc?" nakangising wika nito, tumaas naman ang kilay ko. Sinasabi ko na ngaba, mukha palang babaero na. "Of course your my patient," may diing saad ko at pinulot ang oxygen na tinapon nito. "Concern ka talaga e," napairap ako sa sinabi niya. "Kinilig naman ako," dagdag pa nito, tinignan ko siya ng masama at tinuro ang kama. "Mahiga ka," may diing saad ko, napa-irap ito at nahiga naman. "Doctor mo ako dito, hindi kita inoperahan para umalis agad kaya magpagaling ka dito Keiry," napangiwi ito sa sinabi ko, pero umiba ang awra nito bigla. "If that old hug say that I'm a Scother, will young lady I'm not," he said and smirk. "I'm Keiry Exdel Zxicyl, that old hug is not my father," napatanga ako sa sinabi niya, kaya pala magka-iba ang mukha nila. And ano daw? Ano ang pangalan niya? "I have no right to interfere in your life Mr. Zxicyl. But for me, for now magpahinga kana at bukas kapag okay kana talaga pwede na kitang payagan na palabasin, and to inform you I'm your doctor no discharge without my signature Mr. Zxicyl. Have a nice day Sir," with that iniwan ko siya na nakanganga habang nakatingin sa akin. Palihim akung napangiti dahil sa ginawa ko. Lumabas ako ng kwarto niya at umasikaso ng ibang pasyente habang kada oras pinupuntahan ko si Keiry sa room niya, mabuti naman sumunod ito. Pero, nakabantay lang ang mga bodyguard niya sa paligid nito. Walang ibang nakakapasok maliban sa akin at guard nito. Sumapit ang dilim at napag desisyonan ko na umuwi ng maaga. Inayos ko ang gamit ko bago lumabas, sigurado ako na kanina pa umalis si Mikay kasama si Dexter will it's eight o'clock. Dumaan muna ako sa room ni Keiry kung saan nadatnan ko siya na kumakain ng soaf habang nakaupo at nanunuod ng movie sa laptop sa unahan. "Matulog ka ng maaga Keiry," saad ko tinignan ako nito at tumaas ang kilay. "Nasanay kana atang tawagin akung Keiry Miss Anashi," napabuntong hininga ako dahil sa sinabi niya nahihirapan ako sa last name niya eh. "Then just call me Nashi," I said and smile at him. "I need to go, babalik ako dito bukas para e check ka. Take good care here," with that umalis nalang ako, madami pa namang tao dito sa hospital mga pasyente at ibang doctor na naka assign for midnight duty. Nilakad ko nalang pauwi sa apartment ko total hindi pa naman malalim ang gabi. Mga thirty minutes na lakad at narating ko na ang apartment ko. Dumiretso na ako sa ref at kinuha ang naka stock na fries ko at niluto ito. Tinatamad na akung magluto ng kanin at ulam. Tsaka masakit na ang mga katawan ko. Ng maluto ito bumalik ako sa kwarto at naligo at nagbihis ng damit na pantulog. Isang manipis na spaghetti strap at maikling short, ito na kasi ang nakasanayan ko na suotin. Bumalik ako sa kusina at kinain ang niluto kung fries habang hawak-hawak ang cellphone ko. Sana naman makatulog na ako ngayong gabi ng maayos at mawala na sa utak ko ang lalaking iyon. Abala ako sa pagkain ng biglang namatay ang ilaw. Brown out pa ata, kinapa ko ang cellphone ko para pindutin ang flashlight nito pero hindi ko pa nakapa ang cellphone ko ng may humawak sa beywang ko sabay takip sa bunganga ko. "Don't move," binalot ng kaba ang puso ko nanlamig ang katawan ko dahil sa takot. Hindi ako makapalag at hindi ko na sinubukang pumalag ang higpit ng kanyang hawak sa akin. Gusto kung magwala at lumaban pero nanghina nalang bigla ang katawan ko at hindi makagalaw. "Your hot doctor," nanindig ang balahibo ko ng magsalita ito sa tenga ko mas lalo akung kinabahan sa ginawa niya. Ano na naman ito, kailan pa ako naging lapitin ng kapahamakan at trahidya. Hindi ko mapigilang maluha ng dahan-dahan niya akung hinila patayo habang hawak-hawak na ang dalawang kamay ko. Sumunod ako sa kanya habang nakatakip ang isang kamay nito sa labi ko ang isa naman sa dalawang kamay ko. Dinala niya ako sa sala and to late to realize na siya pala ang pumatay ng ilaw ko hindi naman madilim sa kabilang bahay at pinaupo niya ako sa sofa. "How are you Doctor?" nanlaki ang mata ko ng maalala ang boses na ito. Kumabog ng malakas ang puso ko ng mapagtanto kung sino ito. "Don't make any noise," bulong niya sa akin at dahan-dahan na binitiwan ang pagtakip nito sa labi ko. "It's you," mahinang saad ko habang nakatingin sa kanya kahit na madilim at hindi ko kita ang buong mukha nito, tanging repleksiyon lang ng ilaw sa labas ang nagiging ilaw namin sa loob. "Yes it's me," bulong nito sa akin, hindi parin ako nakagalaw dahil sa ginagawa niya. Ang lalaking laman ng utak ko sa loob lang ilang araw ay nandito sa harapan ko ngayon. "Ano ang ginagawa mo dito?" tanong ko sa kanya habang tinatago ang takot ko na nararamdaman. Takot ba talaga o excitement? Hindi naman ako makagalaw dahil nakatali ang kamay ko. "Checking on you," saad niya at ramdam ko ang paglapit ng mukha niya sa leeg ko. Nanindig ang balahibo ko sa ginagawa niya. "Please leave," napapikit ako habang sinasabi ito. "Hindi na ako nakakatulog ng maayos dahil sa kakaisip sayo," may diing bulong ko, ramdam ko ang munting tawa nito. I don't know pero ang sarap pakinggan ng tawa niya. "I know," with that bigla niya nalang akung hinalikan sa labi, hindi ako nakapalag sa ginawa niya. Ang nagawa ko lang ay pakiramdaman ang ginagawa niyang paghalik niya. Tumigil ito sa paghalik pero malapit pa sa labi ko ang labi niya. "Close your eyes honey," and then he kiss me again. Parang tuta na sumunod ang katawan ko sa kanya. Pinikit ko ang mata ko habang gumaganti sa kanyang halik. Ramdam ko ang paghawak niya sa pisngi ko habang patuloy lang ito sa paghalik sa akin. And to my surprise, bumaba ang halik niya sa leeg ko. Napapikit ako habang dinadama ang bawat haplos ng kanyang labi sa leeg ko. Tumagal ang halik niya doon at bumalik naman ito sa labi ko. Mga ilang minuto pa ang tinagal ng paghalik niya sa labi ko bago ito tumigil. Ramdam ko ang pagtanggal niya ng tali sa kamay ko. "Magpahalik kapa sa ibang lalaki Nashi my baby at hindi lang yan ang gagawin ko sayo," mahina nitong bulong sa tenga ko. "Have a good night sleep honey," with that hinalikan niya ako sa noo at sa isang iglap nawala nalang ito sa tabi ko at ang pag bukas ng ilaw. Naiwan ako na nakatulala habang hawak-hawak na ang tali kanina sa kamay ko. Napakisap mata ako ng ilang beses bago tumakbo papuntang banyo. Ng makarating ako, bigla nalang ako natumba ng makita ang kiss mark sa leeg ko, it's not a dream. Nandito nga siya at hinalikan na naman ko. Ngayon palang bumalik sa utak ko ang lahat ng nangyari. f**k! What the hell just happened! Napahawak ako sa mga labi ko at inalala ang kagagahan ko, anong ginawa ko habang hinahalikan niya ako? Nagpaubaya kana naman Sheraphin! Dahan-dahan kung hinawakan ang labi ko na kanyang hinalikan, hanggang ngayon nararamdaman ko parin ang bawat haplos ng labi niya sa aking labi. "Your totally insane Sheraphin," sabi ko sa sarili ko at kaagad na kinatok ang ulo ko. Bakit ba hinayaan ko lang siya na halikan ako? "I don't like the kiss either," napakisap mata ako at napa-isip. Talaga ba Sheraphin? Pero bakit ganito ang puso ko, sobrang bilis ng kanyang t***k habang patuloy kung iniisip ang kanyang mga halik. Malakas kung sinabunutan ang sarili ko dahil sa kamalian ko. Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko magagalit ba ako o magiging masaya? Damn it! Damn it Sheraphin! Malalim akung napabuntong hininga at dahan-dahan na tumayo sa kinauupuan ko, mas mabuti pa na matulog nalang ako baka sakaling panaginip lang ito. Mabilis akung bumalik sa kwarto ko at tumalon sa kama sabay tago ng mukha ko sa mga unan. Pero tangina lang talaga! Sinasakop na ng lalaking iyon ang katauhan ko! Halos araw-araw siya ang nasa isip ko! Bwesit! Damn it! Sino ba ang lalaking iyon? Bakit niya ako binalikan at hinalikan? Pinaglalaruan ba niya ako? Kumabog ng malakas ang puso ko ng maalala ang malamig nitong boses na bumulong sa mga tenga ko. Nanindig bigla ang balahibo ko dahil sa magandang boses nito. Damn it! Hindi na naman ako nito makakatulog! Please naman, makatulog naman sana ako! Umayos ako ng higa at nagtalukbong ng kumot para kahit paano naman makatulog ako dahil may trabaho pa ako bukas! Kapag ang lalaking iyon ang iisipin ko mawawala na talaga ako sa sarili ko ng tuluyan.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD