Kabanata V
966 Words
Kabanata V
Erica's POV
FRIDAY:
Friday ngayon. Ngayon ang araw ng pagkikita ng soon to be husband ko. Natatakot ako. Natatakot dahil baka masama ang ugali ng lalaking iyon, baka he's just searching for a s*x machine or kaya baka pangit siya, ay ano ba iyan ang sama ko naman. Nagju-judge ako kahit di ko pa nakikita yung guy.
Four o' clock pm nang nag-ayos ako ng sarili. Ang sabi ng Daddy eh seven o' clock pm pa naman daw kaya lang si Mommy, ang sabi niya mag-ayos na daw ako. Baka kasi mahagaran kami sa oras. You know, maraming preparations ang isang babae.
I just put some light make-up then medyo kinulot ko ang aking long brown hair. Then after that I wear my simple white dress. Isang tube dress lang ito at pinaresan ko ng isang white heels. Hindi naman ganoon kataas ang heels. Siguro mga two inches lang.
I LOOK SO SIMPLE. Magagandahan kaya ang guys sa akin? Baka maturn off siya then icancel ang kasal tapos hindi na masasave ang Victoria. Napalingon ako ng kumatok si Mommy at bumukas ang pinto.
"Are you ready Erica?" tanong niya. Humarap ako sa kanya at bahagyang ngumiti.
"Yes Mom," sagot ko. Pinasadahan niya ako ng tingin at hinaplos ang buhok ko.
"You look so pretty sweetie."
"Mom, do I look so simple?" tanong ko at ngumiti siya.
"Simplicity is the best Erica," sagot niya. "Tama lang naman na ganyan ang ayos mo. Ayoko naman na magmukha ka ng bakla dahil sa kapal ng make-up."
Seven- ten pm na when we arrive at Sandra Hotel, one of the five stars hotel in the country. I saw a lady wearing a black sleeveless dress. I think she's in early forty's. Then the guy, medyo malayo kaya di ko makita saka nakatalikod.
"I am sorry Jessa, we were late," sabi ni Daddy nang makalapit kami sa kanila
"It's okay. Actually, kararating lang din namin. We were just arrived five minutes ago,” sagot ng kausap ni Daddy.
"Oh well Jessa, this is my daughter Erica," pakilala ni Daddy sa akin.
"Oh! Hi Erica!!! You look pretty tonight. Napakasimpleng babae and you know what I like the simple ones. By the way this is my son," sabi niya at tinuro ang lalaking katabi niya. Napansin kong nakayuko ang guy while tapping on his phone.
"Jed, stop it muna. Erica this is my son Jed Carlo Casabueno," at napalaki ang mga mata ko narinig.
What? tama ba ang narinig ko? baka naman magkapangalan lang. Tumigil siya sa ginagawa niya at sa wakas ay tumingin na yung guy sa amin. Pakiramdam ko inatake ako nang makilala siya.
Shock. I am so shock. This guy is the heartthrob of St. Mary's, the one and only Jed Carlo Casabueno.
Tiningnan ko siya. Wala kang mababakas na emotion or I should say expression katulad ng pagkagulat. Siguro naman makilala niya ako di ba? nagkita na kami noong isang araw di ba?
Tahimik lang akong kumakain at nakikinig sa usapan nina Daddy at Tita Jessa. It is all about business. Si Jed naman napansin kong para na siyang naiirita na. Hanggang sa may nabanggit si Tita Jessa na ikinatigil namin.
"So kailan ang wedding?" tanong niya. Napatingin naman ako kay Jed then kina Mommy at Daddy.
Aga-agad? ni hindi nga kami nagpapansinan ng anak niya. Wala man lang imik ang lalaking ito.
"Mas maaga, mas maganda," sagot naman ni Daddy.
"Siguro three months from now puwede na silang ikasal," sabi naman ni Mommy.
What? three Months? after three months magbubuhay may-asawa na ako? bakit ang bilis? Kung di lang para sa company hindi ko isasakripsyo ang buhay dalaga ko.
"The sooner the better sabi nga nila," sabi ni Dad at sumimsim ng red wine.
"So, it settled then. Three months preparation. Well, I suggest na maghahati-hati tayo sa mga tasks," sabi ni Tita Jessa. Itong si Jed parang walang pakialam, mukhang wala sa earth ang isip niya. Maybe may iniisip siya.
"Maganda siguro kung isang civil wedding muna ang gagawin natin," suggestion ni Dad na ikinatango ni Mommy.
"Sure no problem. Jed, any suggestion for your wedding?" tanong ni Tita Jessa sa anak niya. Tumingin lang si Jed sa kanya.
"No, kung ano ang napag-usapan okay na sa akin," sabi niya at kinuha na naman ang cellphone niya.
"How about you hija? Anything you want for your wedding?" tanong sa akin. Ngumiti lang ako ng alanganin at umiling.
"Wala naman po. Okay lang po sa akin ang civil wedding. Sabi nga po the sooner the better," sagot ko.
"I need to go," sabay-sabay kaming napatingin kay Jed nang magsalita siya at tumayo na.
"What? aalis ka na?" tanong ng nanay niya.
"I'm sorry but I'm a little busy. Marami akong tasks ngayong gabi. I'm sorry but I need to go now. Anyway," tumingin siya sa aming tatlo nila Daddy. "It's a pleasure to meet you," he said and he left.
"Pagpasensyahan niyo na ang anak ko. Busy type of man kasi siya," sabi ni Tita Jessa. Obvious na nahiya sa ginawa ng anak niya.
"It's okay Jessa. Diyan palang makikita namin na may future ang anak namin sa kanya," sabi ni Dad. Gusto ko tuloy umirap sa sinabi ni Dad. Syempre may future kasi nga sila ang susi para maisave ang company namin.
"Anyway, I need to go now. I am looking forward to the wedding," at umalis na si Tita Jessa. Naiwan kaming tatlo at narinig kong napabuntong hininga si Daddy.
"I'm sorry Erica for doing this," sabi ni Dad. Hinawakan ko ang kamay niya at pinisil ito.
"It's okay Dad. I will do everything para sa inyong dalawa ni Mommy. I cannot just watch you too suffer. I am just looking at the brighter side Dad. Hoping that God has a great plan for me, for us," sabi ko at nakita kong naluha si Mommy sa sinabi ko at niyakap ako, ganoon din si Daddy.
Think positive lang Erica. Hoping na maging maayos ang kahihinatnan ng desisyon ko. Para sa magulang ko, gagawin ko ang lahat.
- Writer
