ฉันเดินออกมาจากห้องน้ำ ก่อนจะถูกคนที่รออยู่มองอย่างไม่ชอบใจ แต่แล้วมันยังไงล่ะ เขาไม่ใช่พ่อฉัน ฉันเลยไม่แคร์แม้ชุดฉันมันจะค่อนข้างสั้น ฉันเดินผ่านเขาไปแต่งหน้า เลือกแต่งบางๆ เพราะสีชุดมันออกหวาน แต่ดีไซน์ของชุดออกไปทางเซ็กซี่
“เสื้อผ้าแบบนี้ เผาทิ้งเถอะ ใครเห็นก็รู้เลยว่าต่ำ”
“ไม่เป็นไร มี่ไม่อยากสูง ถ้าสูงแล้วนิสัยเสียเหมือนใครบางคน มี่ยอมเป็นคนต่ำๆดีกว่า”
ฉันมองด้วยสายตาท้าทาย ไม่สนใจหรอกว่าใครจะมองยังไง ฉันไม่ได้แก้ผ้าเดินสักหน่อย อีกอย่างชุดที่ฉันใส่มันก็ไม่ได้โป้ขนาดนั้น มันสั้นก็จริง แถมเป็นเดรสคอวีผ่าลึกจนเห็นร่องนมนิดๆ แต่มันเป็นชุดแขนยาว ซึ่งฉันมองว่ามันไม่ได้น่าเกียจอะไรด้วยซ้ำ มันอยู่บนตัวฉันแล้วออกจะสวย ขับให้ผู้หญิงตัวเล็กอย่างฉัน ดูน่ารักและน่าทะนุถนอมมากอีกด้วย
ฉันเดินออกจากบ้าน โดยมีคนตัวโตเดินตามออกมาทันที เขาปิดประตูให้ ฉันปล่อยให้เขาทำ เพราะกุญแจบ้านของฉันอยู่ในมือ
