Chapter 6- The Duke

1992 Words
Kryne Ruby POV* "Nice to meet you again, My Lady," sabi ng mahal na Prinsipe sa akin. Naiilang ako sa mga tingin niyang kakaiba. Di naman sa negative way pero parang mag something eh. "Nice to meet you again, Your Highness." Tumayo siya ng matuwid bago ngumiti. Bakit nakangiti na siya ngayon at hindi siya malamig. "Can I talk to you privately?" Napatingin ako sa Pamilya ko at nakita ko na nag aalala silang nakatingin sa akin. Ngumiti ako sa kanila at nagsign ako na ayos lang ako. Nasa garden kami ngayon ng Prinsipe di ko alam kung bakit kami nandidito. May sasabihin daw siya sa akin. "It's been a while since we were young, right?" panimula niya. Kalma lang be a Lady Kryne Ruby! Pero kakaiba hindi na ako affected sa kanya. Di ko alam kung bakit. Kinakabahan lang ako kasi Prinsipe kasi ang kausap ko baka isang pagkakamali putol agad ulo ko. "Yes, Your Highness." Yun lang ang nasabi ko. "That day before you leave I waiting you at the palace that day." Nagulat ako sa sinabi niya na kinatingin ko sa kanya. Bakit naman niya ako hinintay? "Because, last time we met you said before you leave you're going to the palace to bit your farewell to me." Natigilan ako at naalala ko pa yun pero di ko siya pinuntahan dahil ang sabi ni Hanny ay busy daw siya. "I'm sorry." Yun na lang ang sinabi ko. Pero as in pumunta siya? Napangiti naman siya at tiningnan ako. Teka ito yung Cold Prince na kababata ko noon diba? Bakit ngumingiti na siya ngayon? Di ko naman nakitang ngumiti siya nung birthday niya. "You're going in the engage party, right?" Umiling naman ako dahil sa araw na iyon ay babalik na kami sa Italy. Teka lang nakalimutan kong sabihin kay Dio na yung araw na pa lang iyon ang alis namin! Hindi pa pagka kinabukasan! Bobo mo naman Kryne! "We're leaving back to Italy," sabi ko sa kanya at nakita ko naman na disappointed ang kanyang itsura sa narinig. Bakit ganyan sila? Ayaw ba nila akong umalis? Kahit na si Dio yan din ang itsura niya nang malaman niya ang pag alis namin. "Can you please stay? You like me before until now, right? Can you stay by my side?" Nagulat ako sa sinabi niya. Pero paano niya nalaman ang bagay na yun? "I like you started when we're young. I hide my feelings to you because I was scared you're not like me back." Umiwas ako ng tingin at tumingin sa kalangitan. "Your Highness, it's not the same as before. The past is past but now it's present. And we both have a place we need to do and not like the previous days we always play everyday." "Whatever you say, I talk to the King about my true feelings for you. I know he understands my decision." Di ko alam. Noon pag narinig ko sa kanya ang mga sinabi niya sa akin ngayon ay ako na atah ang pinakamasayang nilalang sa boung mundo pero iba na ngayon. Di ko alam nararamdaman ko. "Your Highness... I'm in love with another man." nBahala na wala na kasi akong maisip na palusot. Pero totoo din naman na may gusto na ako. "W-Who..." Nakita ko na nasaktan siya sa sinabi ko. "I can't tell you about him." Napaiwas ako ng tingin. "You're not in a relationship. I know I have a chance to prove my love to you, My Lady," sabi niya at hinawakan ang kamay ko at hinalikan iyon. "I need to go. I hope you consider my feelings for you. See you tomorrow." Agad na siyang umalis at napaupo ako sa upuan dahil sa panghihina ng mga paa ko. "Bakit ngayon pa?" mahinang sabi ko. Nasa kwarto ako ngayon at nandito sa tabi ko si Justine na nag aalalang nakatingin sa akin. I know nasasaktan din siya dahil nahihirapan ako ngayon sa sitwasyon ko. "Pwede na ba akong lumipad papuntang Italy ngayon?" wala sa sariling ani ko sa kanya. "Hindi sagot ang tumakas sa problema mo ngayon pero kung ako... Tara na mag impake ka na lalayas na tayo dito." At di mapigilang tumawa sa kambal ko. Seryoso pa siya habang sinasabi iyon. Yumakap ako sa kanya. "Bakit ngayon pa siya umamin ng nararamdaman niya? Huling nararamdaman ko sa kanya ay nung kaarawan niya bakit ngayon walang wala na talaga." "Is there another man in your life right now?" Tumingin ako sa kanya at napaiwas din agad. "You can't hide anything with me." Inilapit niya ang mga noo namin at napapikit ako at napabuntong hininga na lang. "Di ko pa alam ang nararamdaman ko sa kanya pero pag kasama ko siya magaan ang loob ko sa kanya. Gusto ko siyang kasama parate at kinibnap ko nga siya kanina--" "Kidnap?" "Uhmm.. hindi uhmm hindi kidnap, hiniram ko siya." Napahiwalay ako ng yakap at napaiwas muli ng tingin. "Who is he?" "Count Dio." Kumunot naman ang noo niya at nag isip. "Surname?" Napakamot ako at ngumiti. Di ko yun natanong kay Dio eh. "Yun lang ang sinabi niya." "Wala akong matandaan na may Count na Dio ang pangalan." Seryosong sabi nito sa akin na kinalaki ng mga magaganda kong mata. "Eh? Baka nakalimutan mo." "Wala akong nakakalimutan, Kryne. Sabihin mo sa akin ang itsura niya." "Si Dio? Blonde hair, blue eyes, white skin. Pang England talaga ang itsura niya." "Seriously? Sumama ka sa isang estranghero? Paano na lang kung ibang pakay nun sayo." Napapout ako sa sinabi niya at nakita ko na hinihilot niya ang ulo niya. "Don't worry, Kambal. Once magkita ulit kami ay ipapakita ko siya sayo. Kaya bumalik ka na sa kwarto mo dahil maaga pa akong mag aayos bukas dahil remember tea party bukas." Napabuntong hininga siya at tumango. Tama siya di ko pwedeng takasan ang bagay na yun. Haharapin ko iyon bukas bago kami aalis. "We're not done about that guy." Tumango ako at umalis na siya. Napahiga ako sa higaan ko at napabuntong hininga. Inisip ko kung sino ba talaga si Dio? Hindi daw siya Count sabi ni Justine. Simulan natin ang imbestiga nung unang kita namin na may hinahabol siya at mukhang hindi ordinaryo ang hinahabol niyang lalaki dahil mabilis ito gumalaw at dinaig pa ang ninja assassin nun. At may maganda siyang sasakyan at mga guards. Ikalawa naman ay nakapasok siya sa palasyo at alam naman natin na mahirap makapasok sa palasyo kung hindi ka imbitado at ang lahat ng nakapasok doon ay puro may mga ranggo. Ikatatlo naman ay naimbitahan siya sa ribbon cutting sa isang sikat at malaki na restaurant. At mayaman talaga siya ayon sa pananamit niya. Sa kakaisip di ko napigilang makatulog. Kinabukasan... Papunta na kami sa palasyo at kasama ko ang mga pinsan ko at si Justine. Puro kami nakapormal ng suot dahil mga anak ng mga matataas na ranggo ang makakasabay namin malalaki man o mababae at kasama na din doon ang Crown Prince. "Are you okey, Ate?" Tanong ni Stephanie at ngumiti naman ako sa kanya at tumango. "I'm okey, don't mind me, Stephanie." Pinat ko ang ulo niya at napatingin din ako sa dalawang pinsan ko na nakatingin sa akin. "Don't worry, kung ano ang desisyon mo ay yun ang gagawin namin," sabi ni Kuya Oliver. "Leave it to us when you need back up." Natawa naman ako sa sinabi ni Kuya Harry at tumango naman ako. Sana magiging okey. Di ko inexpect na ganito ang mangyayari. Nakarating na kami sa palasyo at isa isa na kaming bumaba sa sasakyan. Mukhang marami rami din ang dumalo mukhang hindi na ito tea party dahil parang may birthday na atah eh. Napatingin ang mga kababaihan sa pwesto namin at kinikilig atah silang nakatingin sa mga kasama ko. "Sikat talaga kayo," mahinang sabi ko sa kanya. "I don't know. And we don't care." Sabi ni Kuya Harry. Parang naiinis atah sila sa mga fans nila. Biglang lumapit sila Kuya Oliver, Kuya Harry at Justine sa kinatatayuan ko at nakita ko ang mga nakakatakot na mga tingin nila sa mga lalaki. Mukhang narinig atah nila ang mga sinabi ng mga lalaki dito. "Subukan lang nilang lumapit," sabi pa ni Justine na kinatawa ko ng mahina. "Oh, You're here." Napatingin ako sa nagsalita at si Hanny lang pala at may kasama siyang limang babae sa likuran niya na mga anak din siguro ng mga mayayamang tao. "I was invited too," sabi ko sa kanya. "You know, I think His Highness will announce our engagement today." And I wish he do that. Dahil kung hindi ay magkakagulo. "Hmm... Well congrats in advance." . "Oh, I smell something fishy." Sabi nung isang kasama niya. "Yeah, we thought Lady Kryne has feelings for His Highness," sabi pa nung isang babae na kasama niya sa likuran niya. Nakita ko na magsasalita sana ang mga kasamahan ko na nagsign ako na ako na ang bahala. "Oh? Who says? Is the future Queen the one who say that?" tanong ko sa kanila at tumango naman sila. "Oh, it's not true. Lady Hanny, don't spread humors, seeing is the believing." Ginaya ko pa ang sinasabi ng nilalaro ko noon na karakter. "Really? Not true?" "Hmm.. I'm not that interested with the Crown Prince, it's yours now, Lady Hanny." Magalang na sabi ko sa kanya na kinakunot ng noo niya. "Oh my! I didn't know His Grace is coming!" "He's so handsome!" Tili ng mga kababaihan at napatingin kami sa isang kotse at lumabas doon ang isang gwapong lalaki na kinalaki ng mga mata ko. Teka... His Grace? "Dio..." Mahinang sabi ko na kinatingin ng tatlong lalaki ng buhay ko. Nahihiyang lumapit ang mga babae at mukhang once lalapit sila ay bigla na lang nitong sisigawan dahil sa seryoso ng mukha niya. Kakasabi ko pa lang sa kanya na dapat ngumiti na lang siya eh. Pero si Dio... Your Grace ang tawag sa kanya.. it means... Pinsan siya ng Crown Prince! Napansin ko na parang natatakot silang lumapit kay Dio. "Bakit mukhang takot silang lumapit?" tanong ko kay Stephanie. "Balitang balita seryosong tao siya walang kinakausap na mga kaedad niya tanging trabaho lamang ang lumabas sa bibig niya at halimaw siya sa mga labanan at walang sinasantong mga kalaban. At nakakagulat nga dahil hindi naman siya interesado sa mga party na kagaya nito. Miracle atah ang nangyayari ngayon dahil nandito siya." Di ako makapagsalita sa sinabi niya. Kakaibang tao pala si Dio. Pero hindi ako na disappointed sa kanya dahil normal na sa amin ang makakita ng patay dahil isa kaming Mafia. Pero hindi kami nandadamay ng inosente. Nakita ko na nagpalinga linga siya kahit saan hanggang sa magtagpo ang mga mata namin at dahan dahan siyang lumakad papunta sa direksyon ko. At huminto sa di kalayuan sa akin at nagulat ako sa sunod na ginawa niya. Inilahad niya ang kamay niya na kinangiti ko. Lumapit ako sa kanya at nagsimula na ang mga bulong bulungan sa paligid hanggang sa mawakan ko na ang kamay niya at isang iglap yakap na niya ako na kinagulat ng lahat kahit na ako. "I miss you, My Lady." Napatingin ako sa kanya at nakita ko na totoo ang sinasabi niya. Teka kakakita lang namin kahapon diba? Kinibnap ko pa nga siya. "Gusto mo kidnapin ulit kita? Parang bitin ka sa lakad natin kahapon ha," mahinang tanong ko na kinatawa niya. Hindi naman ito ang unang beses na makita ko siyang tumawa. "ArchDuke Louis..." Napatingin ako kay Justine nang tawagin niya si Dio. "Eh? Wait lang Arch Duke ka! Hindi ka Count!" Di ko mapigilang sabihin. Napabuntong hininga naman siya. "I'm sorry, I didn't truly introduce you myself." Hinawakan niya ang kamay ko at yumuko ng kaunti sabay lagay ng isang kamay sa likuran nito bago magsalita. "I'm Duke Louis Dio Windsor and I'm the cousin of the Crown Prince and my father is the Emperor." Magalang na sabi nito sa akin. Pero di ako makapaniwala na Prince din siya!!! "H-Ha!" ****** LMCD22
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD