เซี๊ยะกงที่รัก

ตอนที่ 6 ชื่อตอน สั่งสอน 25+

ร่างบางรู้สึกต้องการบางสิ่งกดแทรกลงในกายนางอย่างยิ่งนัก แม้นางมิเคยผ่านมือบุรุษเพศมาก่อน แต่ทว่า การที่นิ้วมือร้ายกาจของเซี๊ยะกง สอดใส่ลงไปในช่องทางคับแน่นของนางนั้นจนมันชุ่มฉ่ำ นางเริ่มรู้จักว่าบางสิ่งทิ่มแทงมันลงไปได้

ชิงเฉิงก็รู้เสียแล้วว่า กลีบเนื้อของนางมีไว้ให้บุรุษทำสิ่งใดกันแน่ ยามที่บุรุษกดแก่นกายถูไถปลายหัวเบ่งบาน ไปมากับกลีบเนื้อของนาง นางเสียวสะท้านอย่างรุนแรง มือหนาขยับแก่นกายใหญ่ยาวนั้น ออกมาถูไถกับต้นขาของนางแทน กดข่มใจไว้อย่างยิ่งยวดและแทรกนิ้วมือลงถึงสามนิ้วลงมาใหม่ ร่างบางดิ้นเร่าน้ำหวานไหลเอ่อล้นออกมา ยามถูกนิ้วชำแรกลงและขยับไหว ในช่องทางนุ่มหนึบของนาง ริมฝีปากร้อนๆขบกัดใบหูนาง ไล้เลียไปมา เป่าลมเบาๆจนกายสั่นระริก

ชิงเฉิงดิ้นเร่า นางกรีดร้องและยามที่ปลายนิ้วหนึ่งนิ้ว กระแทกลงในกายนางอีกครั้ง นางทั้งอ้าขาขึ้นและหุบขาลงแน่นๆสลับกันไป อย่างทุกข์ทรมาน แขนเรียวขาวคว้าต้นแขนแกร่งกอดรัดแน่นหนา กรีดเสียงร้องอ้อนวอนอย่างแว่วหวาน

"ซี้ดดด...เซี๊ยะกง...เซี๊ยะกง เจ้าขา ท่านเจ้าขา..."

ดวงตาคมยิ้มเยาะนางและกระซิบที่ข้างหูนาง อย่างคล้ายมิอยากใส่ใจนางนัก เสียงแหบติดรำคาญในน้ำเสียงนั้น ดังขึ้นมา

"อันใด...เจ้าเรียกข้า มีอันใดกันหรือชิงเฉิง "

ชิงเฉิงปลายเท้าสั่นระริก ถูปลายเท้าขึ้นกับเอวแกร่ง กอดรัดกล้ามแขนแกร่งแน่นๆ นางดิ้นไปมา ยามหุบขาหนี ความทรมานก็มิหาย ยามหุบเรียวขาลง นิ้วแกร่งก็หนีบอยู่กลางร่างของนางและยังขยับลึกลงไปอีก ยามอ้าขาออกนิ้วร้ายกาจก็ขยับโยกควานไปมาช้าๆ เชื่องช้าจนนางจะบ้าตาย มือหนาถอดถอนออกแรงๆ และลูบฝ่ามือลงบนเนินเนื้อภายนอก ที่มีไรขนสีอ่อนสีจางๆ ขยำและนวดที่ภายนอก กรีดปลายนิ้วขึ้นลงที่รอยแยก

ร่างบางดิ้นไปมา กลืนน้ำลายลงคอหลายต่อหลายครา นางหันไปมองดวงตาคมดุ และซบใบหน้าลง ก่อนจะลืมดวงตาขึ้นมองอีกครา มือหนาขยำกลางกายของนางที่ภายนอก รูดนิ้วชี้กรีดขึ้นทาบบนรอยแยกช้าๆ

"ซี้ดดด....เซี๊ยะกง เจ้าขา...ข้าต้องการท่าน.."

นางแยกขาออกและร้องขอบุรุษอย่างอับอาย แต่ทว่าร่างหนาขบกัดใบหูของนางและเลียไปมา ซุกซอกคอหอมกรุ่น และยกฝ่ามือมาดึงยอดอกของนางอีกครั้ง ขยับใบหน้าช้าๆแลบลิ้นตวัดปัดผ่านยอดอกสีหวานไป

“แผล่บบบ...!! ”

"อื้อออ เซี๊ยะกง ข้าทนมิไหวแล้ว อันใดข้ายอมทุกสิ่งแล้วเจ้าค่ะ ฮือออ "

ร่างบางทำท่าจะร่ำไห้ นางอ้าเรียวขายกแยกออกรั้งรอคอยบุรุษเพศ แต่ทว่าร่างหนาก็ขบกัดใบหูของนางและกระซิบเบาๆ

"ข้าทำอันใดผิดหรือชิงเฉิง มือข้า ปากข้า ฟันของข้า ก็ย่อมเป็นของข้าแทบทั้งสิ้น ข้าทำสิ่งใดมิพอใจเจ้าหรืออย่างไรกัน ชิงเฉิง หืมมม "

ชิงเฉิงตื่นตะลึง บุรุษผู้นี้นั้นจะทรมานนางให้นางตกตายลงเป็นแน่แล้ว นางทำท่าจะร่ำไห้ ดวงตาตื่นไหว นางรัดแขนแกร่งด้วยสองแขนและซบใบหน้าลงไป นิ้วแกร่งแหย่ลงในกายนางเบาๆและกระซิบเสียงแหบพร่า

"กลีบเนื้อของเจ้าชุ่มฉ่ำ อยากได้ลิ้นของข้าอีกหรือไม่เล่าชิงเฉิง ชำแรกลิ้นลงไปอีกครา จะดีหรือไม่เล่า ตอบข้าซิ...."

ชิงเฉิงซุกใบหน้าแน่นๆกับวงแขนแกร่ง ใบหน้าเห่อร้อนแดงซ่าน นางกัดฟันและส่ายหน้าออกไป....

"ข้า..มิต้องการเพียงปลายลิ้นแล้วเจ้าค่ะ เซี๊ยะกงเจ้าขา..."

นางถูไถเรียวขาและกลีบเนื้อของนางกับท่อนขาของบุรุษเพศไปมา ครวญครางเบาๆ ลิ้นร้อนๆไล้เลียใบหูนางไปมาอีกครั้ง มือหนาขยำที่กลางร่างนางเบาๆ ลากนิ้วเฉียดกรีดปากร่องอีกครา

"ให้ข้าทำเช่นใดดีหรือชิงเฉิง เจ้าจึงจะพอใจได้ สิ่งใดทำแล้วเจ้าพอใจ เจ้าก็บอกมาข้ามาเถิด ชิงเฉิงคนดี"

หญิงสาวใบหน้าแดงก่ำ อ้าขาออกและหลุบสายตาลง กัดริมฝีปากบางคราหนึ่ง เผยอริมฝีปากออกมาเอ่ยขึ้นช้าๆ

"แก่นกายของท่าน...มอบให้ข้าเถิด เซี๊ยะกงเจ้าขา "

นางหลับตาลงและกัดริมฝีปากเบาๆ ร่างหนาเข้าทาบทับนาง และใช้สองมือบิกลีบเนื้ออวบอูม ยกแยกออกจากกันด้วยนิ้วมือหนา จรดแก่นกายที่เบ่งบานแตะลงในแอ่งน้ำหวาน ก่อกวนช้าๆ ไล้เลียริมฝีปากตนเอง ยิ้มเยาะนางเบาๆและกดปลายหัวที่เบ่งบาน ดันกลีบเนื้อที่ปิดสนิท จนทะลุลงไปในกลีบดอกไม้ของนาง และกดกระแทกพรวด ดันหัวใหญ่โตนั้นลงรุนแรงจนมิดลำกาย

"กรี้ดดดด....เจ็บ....ข้าเจ็บ....อร้ายยย!!! "

ร่างหนาค้างคาแก่นกายกดแช่อยู่ในร่องบีบรัดถี่กระชั้นของนาง ไล้เลียริมฝีปากตน ไปมาและเฝ้ารอนาง ปรับตนเองอยู่คราหนึ่ง ร่างหนากระซิบที่ข้างหูนางเบาๆ

"ชิงเฉิง ข้าจะสอน สิ่งที่เจ้าจะต้องชอบอีกคราหนึ่ง เจ้าจะเจ็บในยามที่พรหมจรรย์ของเจ้าเป็นของข้าแล้ว..แต่ทว่า...หากเจ็บปวดแล้ว ข้าจะสอนสิ่งที่หฤหรรษ์ให้เจ้า ตอบแทนไปอย่างไรล่ะ!!!!"

“ปึก!!!! ”

ร่างหนากดกระแทกแก่นกาย ดันลึกในกายสาวจนหวีดร้องลั่น

"กรี้ดดดดดดด อร้า "

ร่างหนาถอนกายเพียงนิดและกระแทกพรวดลงไปจนมิดลำ เรือนกายนางตอดรัดบีบรัดแน่นถี่กระชั้น ร่างหนาแลบลิ้นออกมาให้นางดู และยกยิ้มยั่วเย้านาง มือหนากดต้นขานางแน่นๆ สะโพกหนาโยกคว้านแก่นกายตนเอง หมุนเป็นวงกลมอย่างรุนแรงๆ

"อู้ววววว.....อู้วววว....!!! "

ร่างบางแอ่นกลีบเนื้อขึ้นหาแก่นกายแข็งขึงอย่างบ้าคลั่ง แผ่นหลังเด้งจากฟูกนอน แก่นกายใหญ่ยาว โยกควานคนในกลีบเนื้อหนึบหนับ เซี๊ยะกงผู้ช่ำชอง กลั่นแกล้งนางอย่างชั่วร้าย กระซิบที่ข้างหูและไล้เลียไปมา ลมหายใจหอบกระเส่า

"แผล่บ....ซี้ดดด..."

"ข้าแค่จะสอนให้เจ้ารู้ว่า ยามดื้อดึงกับข้าแล้วจะเป็นเช่นนี้ แต่ทว่า...นับจากนี้ ข้าจะให้เจ้าลืมทุกสิ่งและลุ่มหลงแต่เพียงข้า ก็เท่านั้นเอง ชิงเฉิง"

แก่นกายใหญ่ยาวถอดถอนออกช้าๆ และกดกระแทกพรวด บดคว้านเนินเนื้อสาวอย่างลึกล้ำ หญิงสาวผวากอดรัดแขนแกร่งแน่น กรีดร้องดิ้นเร่า

"แอร๊ย เซี๊ยะกง...ซี้ด อร้า"

"หึ หึ ชิงเฉิง ตกเป็นสตรีของข้า... เจ้าจะต้องร่านร้อนรุนแรง ยิ่งกว่าสตรีโคมเขียวเสียอีกนะ..."

ร่างหนาดึงข้อเท้านางขึ้นไปสูงๆ และกระแทกเรือนกายบดกลีบเนื้อนางจนมิดโคน หมุนสะโพกไปมาในกลีบเนื้อที่ดูดรัดแน่น ยามขยับร่องเล็กๆช่างดูดรั้ง จนมิอาจจะเคลื่อนกายไปต่อได้ มือหนาจึงเร่งบีบกลีบเนื้อนาง ยกแยกออกอีกครั้ง หมุนสะโพกโยกคนไปมา จนกลีบเนื้อรัดแน่นของนาง แทบจะดูดแก่นกายใหญ่โตเข้าไปจนบวมเป่ง

ร่างหนาค่อยๆดึงแก่นกายออกจนเกิดเสียงดูดรัดดังๆ ยามหลุดออกมาได้ ก็กดส่วนปลายเบ่งบานกดกระแทกมุดผลุบเข้าในกลีบเนื้อที่ดูดรัดจนแน่นหนา จนลึกล้ำไปสุดลำกาย

“ปึ้กกกกกก !!!!”

"กรี้ดดดด อู้ววววว อื้มมมม"

มือบางขยำผ้าปูนอน อ้าขาแอ่นขึ้นจนสุดกาย ร่างหนากดกระแทกขยับควบขย่มนางอย่างรุนแรงถี่ๆ ลากกายนางพาดลงไปที่ข้างเตียงและบดกระแทกพรวดๆจนร่างสาวสั่นกระตุก สลบไปด้วยความเสียวซ่านอย่างรุนแรง

"ซี้ดดดด....อ่าาา"