เซี๊ยะกงที่รัก

ตอนที่ 5 ชื่อตอน รุกราน 25+

มือหนาดึงรั้งเรียวขาขาวๆแยกออกจากกัน ช่องทางของนางคับแคบ บ่งบอกถึงเพศพรหมจรรย์ของนาง ลิ้นร้อนๆเจาะลงในกลีบเนื้อสีหวานช้าๆ และกดแทรกลงไปจนสุดโคนลิ้น ร่างสาวผวาเฮือกและพยายามถอยหนี แต่เซี๊ยะกงนั้น มีหรือจะยินยอมให้นางหนีไปได้โดยง่าย มือหนาตรึงสะโพกน้อยๆไว้แน่น และกดริมฝีปากจรดกลีบเนื้อสาว ใช้สองฝ่ามือบิกลีบเนื้ออวบอูมเบาๆ ลิ้นร้อนๆห่อปลายลิ้นเป็นแท่งยาว ชำแรกเข้าลึกลงในกลีบเนื้อนุ่มหยุ่น เซียะกงตวัดปลายลิ้นแหย่แยงไปมา ร่างบางดิ้นเร่าครางครวญในใจตน บิดเรือนกายส่ายไปมา

"อ้า...หยุดนะ เซี๊ยะกง...ซี้ด ข้าบอกให้ท่าน หยุดเดี๋ยวนี้นะ กรี้ด อร่า "

ชิงเฉิงดิ้นเร่าไปมา กลีบดอกไม้ของนางเสียวสะท้านไปหมด นางพยายามผลักใบหน้าคมที่รุกรานนางอย่างช่ำชอง แต่ทว่าในท้ายที่สุดแล้ว ร่างกายแพศยาของนาง กลับทรยศตนเองอย่างน่ารังเกียจยิ่ง

นางแอ่นกลีบเนื้ออวบอูม เข้าหาลิ้นแข็งๆที่แหย่แยงเข้าออกอย่างถี่กระชั้น ร่างบางครวญครางเสียวสะท้าน ดิ้นกระตุก นางแอ่นกายบดเบียดเรียวลิ้นร้อนลวก ยิ่งถูกชอนไชนางยิ่งแอ่นกายขึ้นหา ลิ้นร้อนๆชอนไชตวัดไปมา บดขยี้ดูดดึงตุ่มไตน้อยๆกลางร่างสาวจนแตกพร่า ในหัวของนางอื้ออึงไปหมด

ร่างหนาขยับขึ้น ใช้ฝ่ามือหยาบระคายขยำขยี้ยอดอกนุ่ม ปลุกปั่นรุมเร้านางให้ร้อนลุกเป็นไฟ นิ้วแกร่งเร่งบดขยี้ยอดอกของนางด้วยปลายนิ้ว ใช้ทั้งนิ้วชี้และนิ้วโป้ง ทั้งสองข้างบดบี้ ยอดอกสีหวานอย่างทารุณ มือหนายืดดึงยอดอกของนางขึ้น บดขยี้ปลายนิ้วปั่นไปมา ร่างบางกรีดร้องพยายามปัดฝ่ามือทั้งสองนั้นออกไปให้สิ้น

"อรึ้ย เซี๊ยะกง หยุดเถิด อร้า เซี๊ยะกง ท่านกำลังทำสิ่งใดกันแน่ อร้าย ปล่อยข้านะ "

ดวงตาคมดุหรี่มองนาง และเอ่ยออกมาเบาๆอย่างเฉยชานัก

"ทำสิ่งใดหรือ ข้าจะทำสิ่งใดเล่า นอกจากกำลังเข้าหอกับภรรยาของข้า ..ชิงเฉิง..ต่อจากนี้ข้าจะสั่งสอนเจ้าเอง ว่าสามีผู้นี้นั้น ทำสิ่งใดได้บ้างกัน "

ริมฝีปากช่างเจรจานั้นหยุดลง และแลบปลายลิ้นออกมา ให้นางชม ก่อนจะตวัดปลายลิ้นระรัว บนยอดอกที่ถูกสองมือขยี้บดบี้อยู่อย่างรุนแรง ลิ้นร้อนๆปัดป่ายไปมาสลับไปทั้งสองข้าง ไล้ปลายลิ้นปาดแตะลงอย่างแผ่วเบาช้า และรวบดูดตุ่มไตสีหวานเข้าในอุ้งปากตนอย่างรุนแรง ฝานเซี๊ยะกงผู้เชี่ยวชาญงานบุรุษ ดูดยอดอกนุ่มหยุ่นและตวัดปลายลิ้นไปมา ระรัวจนร่างสาวดิ้นเร่า

"อรึ้ย อรึ้ย ซี้ด เซี๊ยะกง อร้า เซี้ยะกงเจ้าขา หยุดเถิด อรึ้ย ซี้ด"

ดวงตากลมโตเบิกค้าง ยามถูกขบกัดยอดอกและดูดดึงลงไปอย่างอย่างรุนแรง อกของนางถูกดูดยืดยอดอกขึ้นสูง จนเจ็บแปลบไปหมด ยามนางพยายามหนี ก็ถูกดูดยอดอกดึงขึ้นแรงๆ แถมยังขบเม้มไว้ในปาก ยิ่งหากนางขยับ ฟันขาวๆก็ทำท่าจะขบกัดแรงขึ้นอีก ทำท่าจะยืดดึงมันแรงๆ จะให้นางขาดใจตายลงให้สิ้นไป

ดวงตาวาววับของเซี๊ยะกงเปรียบเสมือนสัตว์ร้าย ช่างน่าหวาดผวา กระทำการป่าเถื่อนรุกรานนางอย่างหิวโหยบ้าคลั่ง ชิงเฉิงลมหายใจถี่กระชั้น นางจะร่ำไห้ นางตื่นตระหนกเสียวซ่านจนมิอาจระงับได้ นางแอ่นกายขึ้นคราแล้วคราเล่า บุรุษผู้นี้ช่างน่ากลัวนัก ดวงตาคมดุจดจ้องที่ดวงตาของนางตลอดเวลา ยามที่ยอดอกนางถูกดูดดึงแรงๆด้วยความกรุ่นโกรธ นางหวาดผวาปนเสียวสะท้านรุนแรงยิ่งนัก

ชิงเฉิงเสียวสะท้านจนถึงภายในกลีบเนื้อสาว ร่างขาวๆดิ้นเร่าไปมา ขยำขยี้เรือนผมนุ่มของเซี๊ยะกงอย่างอดรนทนมิได้อีก นางครวญครางเสียงหวาน

"เซี๊ยะกง อรึ้ย เซี้ยะกง อย่า...อย่า อูว อื้ม อ่ะ อย้า ฮร้า อร้าย"

ร่างหนาผละริมฝีปากออกจากยอดอกนุ่มหยุ่น และประแทกปลายนิ้ว ชำแรกลงในกายอวบอูมนุ่มนิ่มของนางจนสุดโคน ค่อยๆโยกช้าๆ แหย่แยงหมุนวนไปมา ร่างบางตื่นตระหนกบิดกายไปมา

"กรี้ด อรึ๊ย เซี๊ยะกง หยุดนะ!!! "

ร่างหนาปลายตามองนางนิ่งๆ ใบหน้าหล่อเหลาดูเย็นชาแต่ทว่างดงามนัก นิ้วร้ายกาจจัดการขยับกระแทกข้อมือ ส่ง นิ้วเรียวยาวลงลึกในร่องหนึบหนับจนจนสุดโคนนิ้ว ร่างบางกรีดเสียงร้องขึ้นมาเบาๆ

"หยุดนะเจ้าคะ เซี๊ยะกง!!!! "

ดวงตาคมดุปรายตาใส่นาง และกระแทกข้อมือหนาเข้าหาถี่ๆในความรัดรึงของนาง เอ่ยอย่างมิสะทกสะท้านใจเป็นอย่างยิ่ง

"ชิงเฉิง หากข้าหยุดเข้าหอกับภรรยา อันใดเล่าข้าจะมีทายาทได้ในยามต่อไป บุรุษโง่เขลาเพียงใดก็ย่อมมิยินยอมแน่ เจ้าเปลี่ยนเรื่องกล่าวเถิด คำพูดมากมายมีให้เจ้าเจรจานักนะชิงเฉิง"

มือหนากระแทกกระทั้นจนสุดแรง ร่างบางดิ้นเร่า อ้าขาออกไปจนสุดอย่างหลงลืมกาย มือหนาหยุดลงดื้อๆ จ้องมองดวงตานาง ลิ้นแดงๆแลบออกมายั่วยวนนาง ทำท่าจะแตะต้องยอดอกนาง แตะปัดแผ่วไปมาอย่างทารุณนางให้ดิ้นเร่า ขาดใจตายลงไปเสียให้สิ้น

ร่างบางดวงตาคลอคลองด้วยหยาดน้ำ นางมิรู้ว่าตนเองเป็นอันใด ทั้งร้อนรุ่มทรมาน ในกายของนางคล้ายอยากได้บางสิ่งบางอย่าง เสียงของนางแหบโหยโรยรา เร่งเอ่ยออกมาอย่างสุดจะกลั้นไหว

"ท่านเซี๊ยะกง.เซี๊ยะกงเจ้าขา...อร้าา....ข้าทรมานนักเจ้าค่ะ "

ริมฝีปากอุ่นร้อนจุมพิตที่เรือนผมของนางอีกคราหนึ่ง รัดนางในอกแกร่งจนแน่นหนา ชายหนุ่มขยับลูบใบหน้า ของนางคราหนึ่ง ด้วยปลายนิ้วเรียวยาวที่หยาบระคายจากการจับดาบ ใบหน้าคมทอดมองนางอีกคราหนึ่งและจุมพิตด้วยริมฝีปากร้อนลวก นิ้วร้ายกาจขยับไหวไปมา และเร่งดึงปลายนิ้วออก กดแทรกลงอีกถึงสองนิ้ว ร่างบางแอ่นกายเข้าหาด้วยความทรมาน แต่ร่างที่คับแคบของนาง ก็ทำให้นางเจ็บปวดยิ่งนัก นางกรีดร้องออกมาเบาๆ

"อื้อเจ็บ เจ้าค่ะ เซี๊ยะกง !!! "

ใบหน้าคมขยับดูดดึงริมฝีปากของนาง บดเบียดเรียวลิ้นตวัดไปมา เร่งเร้าอารมณ์ของนางให้เตลิด ร่างหนาขยับทาบทับเรือนกายขึ้นบนร่างนาง ยกฝ่ามือลูบไล้ต้นขาอ่อนของนางและแทรกนิ้วเพิ่มลงเป็นสามนิ้ว ร่างสาวกรีดร้องลั่น

"เซี๊ยะกง พอแล้ว ข้าเจ็บยิ่งนัก ท่านกำลังทำร้ายข้าแล้ว อื้อออ "

ริมฝีปากร้อนๆเร่งขยับปิดปากนางลงเสีย ตวัดปลายลิ้นไปมาเร่งระรัวรุนแรง ควานลิ้นเข้าในปากนางจนหมดสิ้นไป ขยับปลายลิ้นแรงๆให้ทั่วโพรงปากนาง ร่างสองร่างหายใจหอบฮั่ก

"แฮ่ก....เซี๊ยะกง หัวใจของข้าจะหยุดเต้นแล้วเจ้าค่ะ ข้าจะตายแล้ว เซี๊ยะกงเจ้าขา อร้ายย"

มือแกร่งจรดแก่นกายเบ่งบาน แนบชิดที่กลีบเนื้อของนาง ความใหญ่โตเครียดขึงเต็มไปด้วยเส้นเอ็นปูดโปน ส่วนปลายบวมเป่งขยายใหญ่โตยิ่งนัก จนจะระเบิดออกมาแล้ว

ร่างหนาขยับเรียวขาของนาง ยกแยกออกเบาๆก่อนจะขยับถูไถแก่นกายไปมาช้าๆ บดคลึงร่องแน่นหนึบ ค่อยๆจุ่มจมลงช้าๆที่สุด แตะปลายหัวลงในปากทาง ก่อคลื่นราคะให้ความฉ่ำชื่นกระเพื่อมไหว ดังการรบกวนผืนน้ำให้เกิดระลอกคลื่น ร่างสาวดิ้นเร่ากรีดร้องลั่น

"อร้าาา "