PAANO ANG PUSO-Complete

12

GAVIN

I WASso surprised when one of my guard came to inform me that someone named Mia Osana was looking for me.

Gulat akong napamura at pinagalitan ko ito, dahil sa pag-aakala kong nagbibiro lamang ito ngunit wala sa mukha nito ang pagbibiro.

Matapos kong sabihin dito na papasukin ito ay naghanda ako at saktong dumating ang anak kong si James galing sa silid nito.

Matapos ang ilang segundong paghihintay ko ay pumasok ang isang babaeng may mahabang tuwid na buhok at isang sopistikadang kamukhang kamukha nga ng yumao kong asawa.

“M-Mia? Ikaw ba iyan? buhay ka?” hindi ako makapaniwala ng makita ko ito ng malapitan.

“Yes, my dear husband it's me ang totoong Mia Osana Mileston!” Nakangiti nitong sabi sa tanong ko.

Hindi ako makapaniwalang buhay si Mia, pero paanong nangyari iyon, dahil ayon sa imbestigasyon ay may dalawang bangkay na naabo sa loob ng kotse ng asawa ko at napatunayan iyon na si isa si Mia ang naroon.

Hindi ako makapag-isip ng maayos pero agad ko itong niyakap ng mahigpit habang si James ay nakatulala lamang sa amin.

“So totoo talagang buhay ka Mia,” naluluhang sabi ko.

“Yes buhay ako mahal ko!”

“Oh my God, I miss you so much Mia,” naiiyak ako habang pinagmamasdan ko ito.

“I miss you too Gavin,” sagot niya.

“T-tell me how did you survive that accident?” curious kong tanong dito at hindi ko maiwasang gumaralgal ang boses ko.

“May nagligtas sa akin Gavin at two years ago akong walang malay, pasensya na dapat maaga akong nagising para napuntahan ko agad kayo ni James, pero nacoma ako at nang magkamalay ako ay nasa isang hospital na ako nakaratay!” Sabi niya habang umiiyak na.

“Oh God, m-mabuti naman at bumalik ka na sa amin ni James, mahal ko masaya ako na bumalik ka na sa amin.” Masayang sabi ko at saka ko ulit ito niyakap ng mahigpit.

AMANDA

PUMASOK ako sa sala galing kusina para sana tawagin na sina James at kakain na ng tanghalian, pero natulala ako ng makita ko si Gavin and the woman hugging each other, they didn't even notice my presence, until I called Gavin's names.

“Gavin, s-sino siya?” sabay pa kaming nagtanong ng babaeng kinagulat kung kamukha ko ng humarap sa akin ang babae.

“Lia, si Mia buhay siya, my wife is still a live like you!” masaya namang sabi ni Gavin.

“Kambal ko, it's so nice to meet you again my dear twin sister, long time no see!” Saad naman ng babaeng kamukha ko na nagpapakilalang Mia.

“P-paanong nangyaring b-buhay ka?” hindi ako makapaniwala.

“Bakit akala mo ba hindi na ako babalik? Kaya ka nagugulat na nandito na ako?” nakangiting sabi nito kaya hindi ko alam ang sasabihin ko.

“Paano, kasi kitang kita kung nakasama ka sa pagsabog habang sakal-sakal mo iyong nagtangkang pumatay sa a-atin?” hindi parin ako makapaniwala na may isang kamukha kong magpakilalang kakambal ko, pero malakas ang kutob kong hindi nabuhay si Mia, dahil kitang kita ko na nakasama ito sa pagsabog ng sasakyan nito.

“Sis, hindi ka ba masaya na buhay ako, dahil ba nag-eenjoy ka na sa piling ng asawa ko,” sabi nito sa akin, pero nag-iba ang tingin nito nang mapabaling ang mukha ni Gavin dito.

“Hindi ko sinabing ayaw ko, hindi lang ako makapaniwalang buhay ka, dahil hindi ako maaring magkamali sa nakita ko noon.” Pagpapaliwanag ko sa sarili ko.

“Hindi mo pwedeng kausapin ang mommy ko ng ganyan,” sabat naman ni James at saka lumapit sa akin ang bata.

“Si mommy Mia lang ang mommy ko at hindi ikaw.” Galit namang baling ni James sa babaeng kamukha ng kakambal kong si Mia.

“No, son, it's not your mommy, I'm your true mommy sweetie, come to me, dahil hindi siya ako, kakambal ko siya, siya ang tita Lia mo.” Sabi naman ni Mia na may luha sa mga mata nito.

“No you are not my mom, right daddy!” naguguluhang tanong naman ni James sa ama nito.

“Sorry son, pero ito talaga ang totoo mong mommy at ang yakap-yakap mo ay ang tita Lia mo, sorry son kung nagsinungaling kami sa'yo, pero ipapaliwag ko ang lahat, para maintindihan mo!” Sagot naman ni Gavin at paniwalang paniwala na si Mia ang babaeng nasa tabi nito.

Pero malakas ang kutob kong impostora lang ang babaeng ito, dahil alam ko sa sarili kong patay na ang totoong Mia, dahil kita ng dalawang mata ko na hindi nakalabas si Mia dahil pinipigilan nito ang lalaking gustong pamatay sa amin ni Mia.

“No that's not true, your lying daddy.” Sabi naman ni James at yumakap sa akin ng mahigpit ang bata habang tumutulo ang mga luha sa nito.

“Son, sweetie, ako talaga ang totoong mommy mo, naalala mo pa ba iyong lagi kong tawag sa'yo kapag nilalambing kita, ‘padaba ko ikaw’.” Nakangiting sabi naman nito.

“Yes, but I don't feel in my heart, na ikaw ang mommy ko!” umiiling iling na sabi nito sa babae.

“Son, maniwala ka sa akin siya ang totoo mong m-mommy, naguguluhan din ako, pero iyong mga sinabi ng mommy mo sayo ngayon ay iyon din talaga ang lagi niyang sinasabi sayo.”

“Hindi parin po ako naniniwala she's not my mommy, si mommy na yakap ko siya lang ang mommy ko.” Pagmamatigas parin saad ni James.

“Son, si tita Lia mo siya ang kakambal ng mommy mo na pinagpanggap ko lang na. . .na maging mommy noong hindi ko pa alam na may kakambal siya.” Naiinis ng paliwanag ni Gavin kay James, dahil ayaw maniwala ang bata sa ama nito.

“You are lying dad, because I didn't feel connected to her, kaya hindi po siya ang mommy ko!” sabi pa ulit ni James at umalis sa pagkakayakap ko at umakyat sa silid nito.

Tinatawag ko naman ito, pero hindi ito nakinig sa akin, habang umiiyak na rin ako.

“P-pasensya na Gavin, ako na lang ang kakausap kay James, at kung siya nga ay si Mia, ay matatanggap din ni James ang lahat ako na ang magsasabi ng totoo sa anak ninyo.” Sabi ko naman kay Gavin kaya napabuntong hininga naman ito.

“Salamat Amanda, ikaw na bahala sa pamangkin mo, mag-uusap lang kami ni Mia.” Nakakaunawang sabi nito pero dinugtungan nito ang sinabi.

“Mamaya ay kakausapin din kita, dahil sa mga sinabi mo at kailangan ko ang paliwanag mo kung bakit ka nagsinungaling sa akin na patay na si Mia.” Seryosong tugon nito.

“Tunay ang mga sinabi ko sa inyo Gavin, at hindi ko babaguhin ang mga sinabi ko ng gabing mag-usap-usap tayong lahat.” Sabi ko naman dito at saka bumaling ako sa impostorang ito.

“Siguraduhin mo lang talagang na ikaw ang kakambal ko, dahil oras na nagsisinungaling ka, may kalalagyan ka sa akin.” Sabi ko rito bago ako sumunod kay James sa taas.

SOMEONE

“BOSS, nakarating na kina Gavin si Miss Mia .” Ulat ng aking tauhan.

“That's good,” nakangiting sabi ko naman dito.

“Ngunit ayaw maniwala ng anak ni Gavin na mommy niya si Miss Mia, at mukhang may pagdududa rin ang kakambal nito sa kanya.”

“Mukhang mas matalino ang bata kaysa sa kanyang ama,” sabi ko naman na may ngiti sa labi.

“Anong gagawin natin boss?”

“Sabihin mo kay Mia na siguraduhin na mapapaniwala niya ang lahat ng nakapaligid sa kanya na siya si Mia Osana, hangga't hindi pa ako nakakabalik sa Maynila.” Bilin ko rito kaya agad itong tumango.

“Okay boss, copy!” sabi nito at umalis na sa harapan ko.

“Sa wakas magagawa na kitang sirain ng tuluyan,” sabi ko sabay ngisi at tingin sa mga larawang nasa dingding ng opisina ko.

AMANDA(Lia)

NAPAGDESISYUNAN kong makipagkita sa aking tunay na ama, matapos kong makausap si James iniwan ko muna ito kay Manang Maurine kanina, kaya nasa tapat ako ngayon ng gate ng mga Guerrero, nag doorbell ako sa gate at nilapitan ako ng isang matandang lalaki na sa tingin ko ay guwardiya nila Daddy.

“Welcome back home ma'am,” sabi niya siguro ay alam nito na ako ang nawawalang anak ni Daddy Jacob.

“Nandito ako para makita si Daddy Jacob?” nakangiti ko namang sabi rito.

“They are expecting you ma'am, Lia!” sagot niya at pinayagan akong pumasok sa bahay.

Pumasok ako sa bahay at nakita ko ang tunay kong magulang na nakangiti at nakatingin sa akin na may iba't ibang emosyon sa kanyang mata.

“Anak ko,” sabi nito at agad akong niyakap.

“Dad!” tawag ko naman habang tumutulo ang mga luha sa mata ko ngayon lang kami nito makakapag-usap ng ayos dahil noong araw na pumunta sila doon at magpakilala sa akin na siya ang totoo kong ama at ako raw si Lia ay hindi kami nakapag-usap noon dahil nalilito pa ako ng mga oras na iyon.

Ngayon ay handa na akong makipag-usap dito at pagbigyan ang aking sarili na makasama ito ngayon.

“I miss you so much my dear daughter, every day I always pray that you are alive and that you will come back to us, ngayon ay natupad na namakasama at mayakap kita ng ganito!” sabi nito sabay yakap sa akin.

“I'm so sorry dad, I'm such a bad daughter i don't think i deserve a parent like you,” sabi ko na nagi-guilty sa hindi pagpapakita sa kanya ng mahabang panahon.

“Wala kang kasalanan anak, biktima lang kayo ng kakambal mo ng tadhana ang importante ay buhay ka at nayayakap kita ng ganito.” sabi ni Daddy kaya napangiti ako.

“I'm so happy to finally meet you dad!”

“Halika mahal, naghanda ako ng paborito mong ulam,” sabi ni Dad kaya napangiti ako.

“A-alam mo parin po pala ang paborito kong ulam,” masaya kong sabi kahit matagal na akong hindi nila nakasama.

“Of course,” sagot naman ni dad.

Sumama ako sa kanila sa kusina at masaya kaming kumain at nag-uusap din tungkol sa naging buhay ko ng lumaki ako sa ampunan habang kumakain.

‘Ang sarap sa pakiramdam na nakauwi na ako.’ sabi ko sa sarili ko hindi ko muna ikwentinto sa kanila na may nagpakilalang si Mia dahil sinusulit ko muna ang mga oras na magkasama kami ni Daddy Jacob.

GAVIN

I FEEL so happy na buhay ang aking asawa pero nalulungkot at na gi-guilty ako dahil kay Amanda, I confused about the situation right now so I decided to go out to have a drink with Logan. Kinuha ko ang susi ng kotse ko at nagmaneho papunta sa club na lagi naming pinupuntahan nito sa tuwing naggo-good time kami kasama si Logan.

Iniwan ko muna si Mia doon sa bahay at pinagpahinga habang si Amanda naman ay hindi ko mahanap, kakausapin ko sana ito pero umalis daw ito sabi ni Miss Maurine. Kaya heto ako namomroblema kung paano ko ito lulutasin ang sitwasyon ko ngayon.

“Hey dude, anong problema?” bati agad sa akin ni Logan matapos itong dumating at umupo sa bar stool na katabi ng inuupuan ko.

“Hey, kumusta ang preparation para sa kasal niyo?” Tanong ko rito nang makapag-oder ito ng drinks nito. Hindi ko muna sinagot ang tanong nito.

“Mabuti naman, ayon alam ko na kung sino ang pinagkasundo sa akin ni mommy at hindi ka maniniwala si Attorney Maya Dalma na kaibigan ng asawa mong si Amanda.” kwento nito kaya napatingin ako rito alam na nito ang kwento ko at wala akong itinatago sa kaibigan kang ito.

“Talaga so, kumusta pakakasalan mo pa ba?” tanong ko pero umiling lang ito.

“Hindi ko alam, Gavin, pero teka, 'wag kasal ko ang pag-usapan natin! Ikaw ang tinatanong ko? Kumusta at ano ang problema mo?” nagtatakang sabi nito kaya napabuntong hininga ako.

“Sa totoo lang I'm not fine,” sagot ko.

“Huh! What happen dude?” nag-aalalang tanong nito sa akin.

“Alam mo bang bumalik na si Mia!” sabi ko.

“A-Ano? Seryoso ka ba?” tanong nito.

“Oo, buhay si Mia.” sabi ko saka ko ipinaliwanag ang lahat kay Logan.

“Wow dude, I'm speechless for your story,” sabi ni Logan habang hindi parin makapaniwala.

“Kaya nga nalilito ako ngayon, hindi ko alam ang gagawin ko sa sitwasyon ko ngayon,” sabi ko.

“Sa tingin ko dapat mo na lang sundin ang sinasabi ng puso mo,” makahulugang sabi ni Logan sa akin kaya kinapa ko ang puso ko.

AMANDA

BUMISITA ako muli sa ang aking ama kasama ko si James, dahil ipinaalam ko na sa kanya ang tungkol sa kay Mia. Hindi makapaniwala si Daddy Jacob na buhay si Mia at hindi rin ito naniniwala na ito ay si Mia. i just Step into the house with James alam na si James ang lahat natanggap na nito na tita lang niya ako at hindi ako ang mommy Mia nito, noong una ay grabe ang iyak nito pero dahil matalino at malawak ang isipan nito ay naiintindihan na nito ang sitwasyon na meron kami nito.

Pero hindi parin ito naniniwalang si Mommy Mia niya ang babaeng pumunta sa kanilang bahay. Pero wala naman siyang magagawa dahil ang ama nitong si Gavin ay paniwalang paniwala na si Mia ang babaeng iyon dahil na rin sa mga ipinapakita nitong may pag similarity ng babaeng iyon sa aking kakambal.

I only came here, because i want to see dad and para narin maiwasan namin na huwag munang makita si Mia sa bahay ni Gavin.

“Thank you so much Lia at dumalaw kayo dito kahit hindi naman tayo nagkakilala ng maayos, pasensya na kung ngayon lang tayo nagkasama-sama, pero 'wag kang mag-alala babawi ako sa'yo sa mga panahong hindi tayo nagkasama.” Masayang sabi nito pero sinabi ko rito na wala naman akong tampo rito dahil naiintindihan ko ang lahat.

Biktima lamang kami ng mapaglarong kapalaran at wala naman siyang kasalanan kung bakit kami nawalay sa kanya.

“Dad, ano pala ang balak mo kay Mia ngayong buhay siya?” tanong ko rito.

“‘Wag mo muna alalahanin ang babaeng iyon, mapapatunayan ko naman iyon kung siya talaga ang kakambal mo. Ang gawin mo na lang sakyan lahat ng pagpapanggap na ginagawa ng impostorang iyon, basta kapag may nakita kang kahina-hinala sa kilos niya ay 'wag kang mag-aatubiling sabihin sa akin, dahil ako ang bahala sa kanya.” Sagot naman si Daddy kaya tumango ako bilang pagsang-ayon sa mga sinabi nito.