"พี่ลงไปซื้อโจ้กมาให้ แล้วก็มียาคุมกับยาแก้ไข้ด้วย" วายุกระตุกยิ้มมุมปากให้กับสายตาค้อนขวับของคนบนเตียง หลังจากที่เธอได้ยินคำที่เขายัดเยียดความเป็นสามีให้ กระแทกกันจนน้ำเต็มเตียงขนาดนั้นเขาพูดผิดตรงไหนล่ะ
ร่างกำยำเดินถือถาดใส่ถ้วยข้าวต้มเข้าไปยังฝั่งที่เด็กดื้อของเขานั่งอยู่ แล้ววางถาดไว้ที่โต๊ะเล็กข้างหัวเตียง หย่อนสะโพกนั่งขอบเตียงพร้อมกับยื่นมือไปวัดอุณหภูมิที่หน้าผากให้เธอว่าตอนนี้ไข้ขึ้นเปล่า เพราะก่อนที่เขาจะผละจากการตระกองกอดร่างนุ่มนี้ไปเมื่อชั่วโมงก่อน เขารับรู้ว่าตัวเธอร้อนรุม ๆ
"ตัวร้อนกว่าเมื่อเช้าอีก ไข้น่าจะขึ้น รีบกินโจ้กแล้วกินยา" วายุพูดขึ้นเสียงเครียด จะไม่ให้เครียดได้อย่างไรก็ในเมื่อที่เธอเป็นอย่างนี้ต้นเหตุคือเขาทั้งนั้น เมื่อคืนมัวแต่ตกอยู่ในห้วงอารมณ์เสียวสุข เลยลืมไปว่าร่างนุ่มนิ่มน่าทะนุถนอมนี้ไม่เคยมีประสบการณ์โดนกินแบบดุเดือดมาก่อน เลยฟาดเสียจนอิ่มแปล้
แป้งร่ำ
