ตอนที่ 7
“อย่า...ได้โปรด” ความหวั่นกลัวจากสัมผัสระหว่างชายหญิงทำให้หญิงสาววิงวอนเสียงสั่น น้ำตาพาลพากันหลั่งริน ความรักและความแค้นที่มีมันผสมปนเปกลายเป็นความเจ็บปวดจนยากจะบรรเทา
ภาคิไนยใจไหววูบ ความรักล้นอกที่มีทำให้เขาไม่สามารถกระทำการย่ำยีแก้วที่เฝ้าถนอมมานานปีได้อย่างที่ใจคิด ชายหนุ่มหลับตาลงอย่างปวดร้าว ปัญหาในวันพรุ่งนี้สาหัสนัก หากปัญหาที่เขากำลังเผชิญวันนี้กลับบีบคั้นหัวใจไม่ยิ่งหย่อน มือใหญ่ค่อยๆ คลายมือเล็ก ก่อนจะสอดรวบเอาร่างงามกอดไว้หลวมๆ
เสียงสะอื้นของเธอบาดลึกลงบนเนื้อหัวใจ เจ็บปวดและแสบสันเกินบรรยาย
“ดาว...ผม”
“คุณใจร้าย อัศวเรืองยศใจร้ายที่สุด” หญิงสาวร่ำร้องทุบมือไปบนกายแกร่งไม่นับ ก่อนจะซุกหน้าลงร่ำไห้กับอกเขาปานว่าจะขาดใจไม่แพ้กัน
ไม่มีสิ่งใดที่หวนกลับคืนมาให้แก้ไข ไม่มีอะไรที่จะทำให้หัวใจสองดวงเดินคู่กันไปได้อีกแล้ว
ภาคิไนยกอดกระชับร่างนุ่มแน่น เพียงเห็นน้ำตาของเธอ ความตั้งใจ ความโกรธและความเจ็บปวดบินหายไปจนหมดสิ้น ชายหนุ่มไม่ได้เฉลียวใจเลยว่าทำไมเธอต้องพาดพิงถึงตระกูลของเขา
“ดาว ผม...”
นิ้วเรียวแข็งแรงเกลี่ยเช็ดน้ำตาให้อย่างแผ่วเขา หน้าผากกว้างแนบชนกับหน้าผากมน ปลายจมูกโด่งคลอเคลียอยู่กับปลายจมูกรั้นๆ สีแดงของหญิงสาว
“ปล่อย ไม่ต้องมาแตะ”
“ไม่” เสียงแหบห้าวปฏิเสธอย่างอาวรณ์ลึกในอารมณ์
ภาคิไนยไม่อยากคิดอะไรอีกแล้ว พอๆ กับไม่อยากปล่อยให้เธอเดินออกไปจากชีวิต เรียวปากเข้มจึงกดลงกับปากนุ่มแสนหอมหวานอีกครั้ง หากในคราวนี้กลับเต็มไปด้วยความอ่อนโยน เว้าวอนและเรียกร้อง กำซาบซ่านรัญจวนเสียจนหญิงสาวสั่นสะท้านอีกครั้ง ความคิดที่จะต่อต้านปลิวหาย มือทั้งสองข้างเกาะกอดอยู่กับไหล่แกร่งอย่างไม่อาจห้ามใจได้อีกต่อไป
ชายหนุ่มบดจุมพิตเคล้าคลึงอ่อนโยน ลิ้นร้อนรัดเร้าตวัดพันเกาะเกี่ยวเรียวลิ้นนุ่ม แล้วทวีความหนักหน่วงขึ้นตามลำดับ มือร้อนผ่าวเลื่อนลูบไล้ไปทั่วกายนุ่มละมุนแล้วแทรกเข้าสัมผัสผิวกายละเอียด เฟ้นคลึงไปทั่วความนุ่มนวลของเรือนกาย ปลุกเร้าให้อารมณ์เสน่หาของสาวเจ้ากระเจิดกระเจิงและตื่นฟื้นจากหลับใหล
“คุณ...”
ดาราวดีร้องครางแผ่วเบา ความอ่อนโยนปนเรียกร้องทำให้เธอพร่าเบลอ ร่างอ่อนระทวยไร้เรี่ยวแรงแม้แต่จะทรงตัวอยู่ได้ รับรู้เพียงลมหายใจร้อนผ่าวและริมฝีปากอุ่นขบเม้มไปตามต้นคอระหงของตนเอง แขนแข็งแรงสอดประคองรั้งร่างของเธอไว้ ขณะที่อีกมือเคล้นคลึงสองปทุมงามบนทรวงสาว
“คุณสวยงดงาม หวานเหลือเกินคนดี”
ชายหนุ่มพึมพำ ฝังจุมพิตกับแอ่งชีพจร กดไล้เคล้าคลึง ขบเม้มสร้างรอยตีตราบนเนื้อนุ่ม เนินทรวงขาวผ่องถูกไล้ชิม ยามที่ใบหน้าคมเลื่อนลงมา ก่อนความอวบอัดจะถูกสำรวจอย่างถี่ถ้วน ความร้อนและความเปียกชื้นของเรียวลิ้นที่ลากผ่านเหมือนดังเปลวไฟที่นาบเข้าแผดเผาเสียจนหญิงสาวสะท้านสั่น ความบิดมวลที่บอกไม่ได้อธิบายไม่ถูกพร้อมความอึดอัดแปลกๆ ก่อตัวขึ้นในช่องท้อง ทุกครั้งที่ปลายลิ้นของเขาตวัดลงบนยอดทรวงสาวที่แข็งคัด เธอรู้สึกว่าใจหล่นวูบหากร่างกายกลับร้อนวาบ หวามไหวทั่วช่องท้องอย่างไม่เคยเป็น
ลมหายใจของชายหนุ่มหอบสะท้าน ความงดงามอวบอิ่มราวกับบัวปริ่มน้ำ เย้ายวนใจให้ลองลิ้มชิมรส โดยไม่รอช้า ปากร้อนผ่าวรวบเอาความงดงามนุ่มหยุ่นนั้นไว้ โลมลูบด้วยปลายลิ้น แล้วดูดกลืนเป็นจังหวะ ประสานกับแรงเคล้าคลึงที่กำลังกอบกุมบัวอีกดอกเอาไว้จนเต็มทั้งกำมือ
“อืม...”
สุ้มเสียงแห่งความทรมานหวานแหลมดังสั่นๆ ใบหน้างามบิดเหยเก เรียวปากอิ่มเผยอปลดปล่อยเสียงอันบริสุทธิ์ออกมาอย่างต่อเนื่อง ผสานกับแรงลมหายใจที่ทำเอาทรวงสาวสะท้อนขึ้นลง แรงดูดกลืนสร้างความเสียวซ่าน แปลกใหม่ และก่อความร้อนไหลบ่าไปทั้งร่าง ปทุมถันคู่งามถูกปรนเปรอและตักตวงด้วยความกระหายหิวสลับกับการที่เขาเลื่อนขึ้นมาครอบครองปากอิ่มควบคู่กันไป
มือหนาใหญ่อีกข้างล่วงหน้าลงถึงหน้าขาอ่อนนุ่ม สัมผัสรุกเร้าทำให้ขาเพรียวแยกห่างจากกันโดยไม่รู้ตัว ความอ่อนนุ่มจึงถูกสำรวจตรวจตรา ดอกรักดอกงามที่ไม่เคยต้องมือชายถูกสัมผัส ฟอนเฟ้นบดคลึง นิ้วเรียวแกร่งกรีดลงบนกลีบเกสรที่ยังปิดสนิท เนื้อผ้าบางเบาหมดสิ้นซึ่งความหมาย
“คุณ...ภาคิไนย...”
“ผมอยากสัมผัสคุณ อยากรักคุณเหลือเกิน”
ชายหนุ่มพึมพำเสียงแหบพร่า ร่างกายแกร่งกำลังรวดร้าวจนถึงขีดสุด โดยไม่รอช้า เรือนร่างงดงามหอมหวานถูกช้อนขึ้นก่อนจะถูกวางลงบนเตียง สัมผัสอันเย็นเยียบทันทีที่แผ่นหลังแตะกับที่นอนทำให้ดาราวดีสะดุ้งเฮือก ดวงตาคู่งามหวาดหวั่น เล็บทั้งสิบจิกขยุ้มเนื้อเขาแน่น
ภาคิไนยส่ายหน้าช้าๆ กระซิบปลอบด้วยถ้อยคำที่อ่อนหวานและอบอุ่น เพียงนาทีนี้ที่จะอยู่กับเขา ความอุ่นที่แผ่ผ่านเรือนกายหนาส่งตรงถึงหัวใจ สำนึกที่ว่านับจากนี้เธอจะไม่มีโอกาสได้สัมผัสกับความอ่อนโยนเช่นนี้อีกแล้ว ดาราวดีจึงหลับตาลงในที่สุดปล่อยตัวปล่อยใจให้ลอยละล่องไปในความหวานซ่านที่ได้รับ
เสื้อผ้าทุกชิ้นถูกปลดเปลื้องออกจากเรือนกายจนเหลือเพียงความเปล่าเปลือย ความแข็งแกร่งกับความอ่อนนุ่ม เปรียบเสมือนคู่หยินและหยาง เรียวแขนกลมกลึงไต่ขึ้นโอบรอบคอแกร่ง เรียวปากนุ่มถูกครอบครองด้วยความกระหายหิวครั้งแล้วครั้งเล่า ขณะที่ร่างกายกำลังหยอกเย้าสัมผัสกันและกัน
“ดาว...ผมขอ”
ชายหนุ่มกระซิบเว้าวอนเมื่อเลื่อนกายลงต่ำจนเข้าไปแทรกอยู่กึ่งกลางระหว่างเรียวขาสวย