“อยากกินอะไรอีกไหมครับ วันนี้ผมบริการคุณเต็มที่”
ห้องอาหารในคฤหาสน์ครูสยามเช้าวันนี้เต็มไปด้วยบรรยากาศแสนหวาน กรกานต์ในชุดเดรสสีหวานน่ารักถูกจับมานั่งบนตักกว้าง เธอมีหน้าที่แค่อ้าปากรับอาหารที่แอนดริวตักมาป้อนถึงที่
“เอ่อ เดี๋ยวฉันไปนั่งเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามแล้วทานเองดีกว่านะคะ” หญิงสาวเอ่ยบอกเสียงตะกุกตะกัก ใบหน้าหวานซับสีเลือดด้วยรู้สึกอับอายผู้มาใหม่ ชายหนุ่มเหลือบตามองสาวใช้ที่ก้มตาก้มตายกอาหารเข้ามาเสิร์ฟแล้วค้อมตัวเดินออกไปอย่างรู้หน้าที่ เขาเรียกไล่หลัง ก่อนเอ่ยสั่งในประโยคที่ทำให้เธอยิ่งอับอายเข้าไปอีก
“บอกทุกคนไม่ให้เข้ามาในห้องนี้ถ้าฉันไม่ได้สั่ง เดินออกไปแล้วล็อกประตูปิดม่านให้เรียบร้อย” แอนดริวสั่งอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว พร้อมแผนการหมายมาดที่เขาคิดอยู่ในใจ ก่อนหันกลับมายิ้มให้คนบนตักที่พอได้ยินอย่างนั้นก็ส่งสายตาขุ่นกลับมา
“คุณไปสั่งอย่างนั้นได้ยังไง”
…ปิดม่าน ล็อกประตู เดี๋
