25
717 Words
Umaga na. Pero wala pa ring kakilos-kilos si Dem. Malakas pa rin ang ulan pero kailangan na naming makauwi. Nakapagbihis na kami nito.
"Naubusan ako ng lakas..." waring wala sa sariling ani ni Dem. Pakiramdam ko ay namula ang buong mukha ko sa sinabi nito.
Halatang latang-lata ito.
Namaluktot pa ito at niyakap ang tuhod.
Bakit parang baliktad ang ang sitwasyon. Ako nga ito oh, hindi iniinda ang sakit na nararamdaman ko sa gitna ko.
Tapos ito halos 'di na makatayo.
"Ang hina mo naman pala eh. Ang weak naman pala ng tuhod mo." Asar na asar na ani ko rito.
Tumalim ang tingin nito sa akin.
"Nabilang mo ba kung nakailang round tayo kagabi?" sabay turo sa dingding."Marupok ako, oo, anong magagawa ko kung puro ka more?" mas lalong namula ang mukha ko at nag-init ang ulo.
"Kung hindi mo kayang kumilos. Iiwan na kita rito. Don't worry, magpapadala ako ng sundo rito. Tapos kapag tinanong ako kung ano ang nangyari sa 'yo sasabihin kong masyadong mahina ang tuhod mo. Weak!" halatang napipikon na rin ito. Tumayo ako at kinuha ang bag ko. Narinig ko ang mabilis nitong pagkilos at pagsunod sa akin.
Napangisi ako nang lingunin ito at nakitang kumuha pa ito nang tungkod.
Honestly nabigla rin ako sa sarili ko. 'Di ko akalain na tatagal ako sa ganoon.
It's my first time, pero naging palaban na.
Iika-ika ang lakad ko nang makahabol ito at hawakan ako sa braso. Waring inaalalayan.
Muling lumakas ang ulan. Hihilain sana ako nito pabalik pero umiling ako.
"Uuwi na ako." Marahas itong bumuntonghininga. Napahilamos pa sa sobrang inis nito.
"Fine, let's go."
Binawi ko ang kamay kong muli nitong hinuli para hawakan.
"Hindi ko kailangan nang pag-alalay mo. Ako pa ang aalalayan mo eh mahina naman 'yang tuhod mo." Nakasimangot na ani ko rito. Manghang napatitig ito sa akin.
"After mong ubusin ang lahat ng katas ko kagabi ganyan ang sasabihin mo sa akin?" 'di pa rin makapaniwalang ani ni Demetrius Zalazar.
"'Yon na 'yon? Sagad na 'yon? Weak!" gusto kong bago kami makaalis sa kasukalan na ito ay durog na ang ego ng gago.
Hindi ako paco-control sa ganitong klase ng tao.
"f**k!" inis na ani ni Demetrius nang humakbang na ako at iwan na naman ito. Ilang oras din kaming naglakad hangang marating namin ang kalsada.
"Makisakay na lang tayo." Pumara si Dem ng sasakyan ngunit nilagpasan lang kami.
"Doon ka muna sa gilid." Sumunod naman ito agad. Pero nasa mukha ang pagtataka.
Nang may truck ng mga gulay ang napadaan ay mabilis ko iyong pinara. Hindi naman ako nabigo dahil huminto agad iyon.
"Pwede po bang makisakay? Kahit hangang palengke lang sa kapitolyo?" tanong ko sa driver.
"Sa likod, ineng? Gusto mo?"
"Opo, Sige." Saka sinenyasan si Dem na lumabas na sa pinagtaguan nito.
Nakita ko pang napakamot sa ulo ang driver. Masikip ang natitirang espasyo. Kaya naman kinandong na lang ako ni Demetrius dahil puro gulay ang mga naroon. 2 hours pa bago makarating sa palengke ng kapitolyo. Sa pwesto naming dalawa ay damang-dama ko na naman ang pagkabuhay ng alaga ng lalaki. Lalo't lubak at basa rin ang katawan namin nito. Hindi naman namin magamit ang tulda dahil secured na secured na nakatakip iyon sa mga gulay.
Naramdaman ko ang paggalaw ng lalaki na kumapit pa sa balakang ko.
"s**t!" mahinang mura ko nang maramdaman kong kinalas nito ang butones ng pantalon ko. Saka ibinaba ang zipper.
"Anong ginagawa mo?" shock na ani ko rito.
"Sulitin na natin. Tapos pag-usapan na lang natin ang kasal pag-uwi natin." Napatanga ako sa sinabi nito. Ginamit nitong opportunity iyon para iangat ako at mabilis na ibinaba ang pants ko.
Sunod-sunod ang lubak, sunod-sunod din ang naging daing ko dahil sa sarap nang pakiramdam habang nakabaon ang kanyang sandata sa akin.
Binaboy pa namin ang sasakyan. Lintik!
"SAAN KA GALING?" agad na ibinalot ni Teri ang towel na hawak nito nang makapasok ako sa bahay.
"Mamaya na ako magkwe-kwento. Maliligo muna ako, gutom na rin ako kaya maghanda ka ng pagkain."
"Okay.
Gusto ko ring magpahinga dahil pakiramdam ko ay pagod na pagod ang katawan ko.
Pero paglabas ng banyo ay inasikaso ko pa ang mga kailangan ni Tatiana sa misyon n'ya. Saka ako kumain, hindi rin naman makakapagpahinga lalo't naghihintay si Teri ng sagot sa tanong n'ya.
- Writer
