The CEO's Mistake

Chapter 5

Harris P. O. V.

I heard a woman shouting. Napataas ang kilay ko nang makita ang isang babae na nakaharang sa aking dadaanan, may hawak itong madaming folders and papers. Nanatili siyang nakatayo.

Sa sobrang inis ko dahil hindi ito tumatabi ay akmang sisitahin ko na siya. I was about to shout on her but the folders she's holding fell off the ground.

Ilang segundo lamang ay bigla na lamang siyang tutumba, at dahil nakatayo ako sa likod niya ay nagawa ko pa siyang saluhin. Napatitig ako sa mukha nito, nanlaki ang mga mata ko nang makita ang mukha ng babaeng dahilan ng aking issue.

"Sir!" ani ng employee.

"K-Kuhanin mo si Beatrice kay sir!" rinig kong utos ng isang babae sa lalakeng katabi nito.

"Who the hell let a woman carry all of this!?" sigaw ko at sinipa ang folder na nakakalat sa sahig.

"S-Sir, t-tinulungan po ako ni Beatrice na dalhin sa meeting room--"

I cut a man talking.

"Help you? Then, why aren't you carrying anything and let her carry all of it. I don't want any of my employee get sick, look at this woman. She's unconscious."

Binuhat ko si Beatrice ng pa-bridal style na ikinagulat ng mga empleyado.

"Paolo, send her to the hospital," utos ko sa aking personal assistant.

Agad siyang lumapit sa akin at kinuha ang babaeng hawak ko. Agad kong pinagpag ang suit ko at napatingin sa mga employees na nanonood. Nang tignan ko sila isa-isa ay napayuko ang lahat.

Naglakad ako patungo sa meeting room. Rinig ko ang mga bulong-bulungan patungkol sa dating issue namin ni Beatrice. Ang dahilan ng paglipad ko sa ibang bansa. Nagalit ang aking Lola na nag-alaga sa akin mula bata ako, tinakasan ko ang issue sa pamamagitan ng pagtira pansamantala sa Amerika hanggang sa makalimutan ng mga tao ang scandal issues ko.

Naging dahilan din ito ng unti-unting pagkasira ng aming negosyo, dahil sa sabi-sabi patungkol sa akin ay nawalan ng gana ang business partners ng aming company. Narito ako ngayon sa company ng kapatid kong si Martinez, nasa hospital siya ngayon dahil sa brain tumor, hindi na niya kaya i-handle ang trabaho niya rito. Bilang kapatid niya, nagmalasakit akong i-take over ang posisyon niya.

I am now the new CEO of his company. His branch will be under his name but the manufacturing will be under mine. Our parents died when we are only ten years old, our grandmother took care us the two of us. The two companies that my parents have was given to us, Martinez and me, Harris.

The head supervisor is talking in front while I am listening to him. My phone suddenly vibrates. I checked it and was shocked.

"Sir, ang dahilan po ng biglang pagkahimatay ni Beatrice ay dahil buntis siya at stress. Nalaman po ng Lola ninyo ang nangyare kay Beatrice at sinasabi ni Beatrice na kayo ang ama ng batang dinadala niya."

Niyukom ko ang kamao ko. I can't believe this is happening, it can't be. Hindi ako pwede magkaroon ng anak sa babaeng 'yon. I thought she is Celine. Naiinis ako na hindi sumulpot ang ex-girlfriend kong si Celine sa hotel na 'yon, she never messaged me since the incident happened.

She ghosted me, the woman I loved before. Now she's gone, I am totally moved on. I thought my problems are gone but here it is, another one. I am now a f*cking father.

I stood up, dahilan para mapahinto sa pagsasalita ang head supervisor. Napatingin ang lahat sa akin.

"Re-schedule the meeting, I don't like your presentation, revise it," wika ko at tumalikod.

Rinig ko ang mga bulungan ng mga empleyado. Hindi ko sila pinansin at lumabas ng building. Sumakay ako sa aking kotse na isang Montero, nakasunod sa akin ang bodyguards ko sa aking likuran. Nag-drive ako patungo sa hospital kung nasaan si Beatrice.

Pagdating ko doon ay agad akong nakilala ng mga tao sa hospital, they bowed showing respect to me. Mabilis akong nagtungo sa information desk.

"Room of Beatrice?" I asked.

"R-Room 133 po, Sir."

Mabilis akong sumakas ng elevator at nagtungo sa sinabi nitong floor habang ang mga bodyguard ko ay nakasunod sa akin. Iniwan ko sila sa labas na magbantay at ako ay pumasok sa loob ng room.

Nagulat ako nang makita sa loob ng room si Lola. Nakaupo ito sa isang upuan katabi ng hospital bed. I saw Beatrice, crying and holding my grandmother's hands while my personal assistant is standing beside her.

"Don't touch my grandmother!" sigaw ko out of anger.

"Harris," tawag sa akin ni Lola.

Lumapit ako sa kanila.

"How did you know about this?" I asked.

"Sir, tumawag sa akin si Mrs. Serafina kung nasaan na tayo, sinabi ko po na nasa meeting na kayo at ako po ay dala si Beatrice papunta sa hospital," sambit ni Paolo.

Napabuntong hininga ako.

"She's pregnant, Harris. You calm down and don't shout at her!" ani Lola.

"Lola, I am not the father," ani ko.

"Look how she cries, wala siyang maaasahan kundi ang sarili niya. Alam mo bang nasira ang buhay niya matapos ng iresponsable mong ginawa sa kaniya?" ani Lola at tumayo.

"Why are you defending him?" tanong ko.

"Because your grandfather left me with your father. He didn't take the responsibility to be a father. Ayokong matulad ka sa Lolo mo. Alam ko ang pakiramdam nang talikuran, at nakikita ko 'yon sa babaeng 'to," ani Lola at hinawakan ang kamay ni Beatrice.

"W-What?" I stutter.

"You will marry her and be the father of her child, you are the father."

"How can we know? How are you really sure about that, Lola?"

"Apo, I know that you knew it. You are the father."

"Harris, ikaw ang una at huli..." bulong ni Beatrice habang lumuluha.

Napayuko ako. I know that we didn't use any protection. Yes, it is possible that she's pregnant. I knew what I did kahit uminom ako ng alak ng gabing 'yon.

"S-She ruined my life..." bulong ko.

"Sinira mo din ang buhay ko!" sigaw niya.

"You take responsibility, Harris. Apo kita, pinalaki kitang tama," ani Lola at humarap sa akin.

I sighed and look at Beatrice face.

*************