CHAPTER SIX
1244 Words
Kinabukasan maaga nagising si Kelton dahil sa tawag ng kanyang Mommy na nasa ibang bansa. He needs to answer dahil kung hindi magtatampo na naman iyon. Minsan na kasing tumawag ang kanyang ina tapos hindi niya man lang sinagot dahil sobrang lasing na lasing siya that night! May pagkatampururot pa naman ang kanyang ina pagdating sa kanya. Nag-iisa siyang anak kaya kailangan ibigay niya ang atensyon na hinahanap ng kanyang ina. His mother is really the best when it comes to him. Yung Dad niya ganon din naman syempre but more clinggy kasi ang Mom niya. His Dad has a very serious face. Kelton is much lucky to his family. His parents is much support his wants and career until he reach his goal. His goal is to be an Architect.
“Goodmorning Architect, Nicolao!” masiglang bungad sa kanya ng kanyang Mommy. Naikawang naman niya bigla ang cellphone sa kanyang tainga dahil sa malakas na pag imik ng kanyang Mommy. Habang mumukat pa sumandal siya sa headboard ng kama bago sagutin ang kanyang ina.
“Morning Mom, Whats the matter po? You called early in the morning,” mamaos-maos niyang sambit. Napatawa naman ang kanyang ina sa kabilang linya. His sleepy thats why his not in the mood yet. Pero dahil Mommy niya ang kausap wala soyang chioce kundi pag tuunan ito nang pansin.
“Nothing naman, Hijo. I just want you to know that this coming last week of the month we were there for a one week vacay. So, I hope you'll have a time to spend with us, Son. Come home to your province instead. Hmm?” dire-diretsong saad ng kanyang.
“I will, Mom,” mautdo niyang sagot.
Tinapos naman agad ng kanyang Mommy ang pagtawag sa kanya dahil naman na he's a kind of sleepy head! Not on his nature to be an early bird. Pwera kapag alam niyang may mga important Bussiness meetings or events siyang dadaluhan. Pero kung wala naman mas gagustuhin nitong humilata sa kanyang malawak na kama. He heaved out a deep sigh nang maalala ang sinabi ng kanyang Mommy. He needs to be there once his family came home. Hindi naman sa ayaw niyang makita ang kanyang pamilya hindi pa nga lang siguro siya handa na tumapak sa kanyang probinsiya.
Maybe..
“One year is enough, Kelt,” mahinang bulong niya sa kanyang sarili bago napagpasyahang humiga ulit sa higaan niya. He spend his whole day to his bedroom. Without any friends disturbing him magagawa niya iyon ng maghapon. Kung wala nga mang-iistorbo sa kanya!
Maybe today was really his day because he slept soundly without anyone bothering him. Nakabawi na naman siya sa ilang gabi niyang pag pupuyat dulot ng pag ba-bar at paglalasing. Mukhang puyat is on the way na naman dahil full charge na naman siya.
Mabilis siyang bumangon para tumungo sa shower but he accidentally hit his bed side table and his cellphone and wallet fell. Napamura siya ng mahina habang nililimot ang nahulog niyang cellphone at wallet. Marahan niyang inayos ulit ang maliit na table. Nilagay niya ulit doon ang kanyang cellphone at wallet but before he went to the shower he looked back at his wallet again.
“I'm sorry, I didn't mean to trip you up,” nakangiti niyang sambit sa kanyang wallet bago pa iyon hinalikan ng mabilis. Para siyang loko na naka-umis habang patungo sa shower room.
Malapit-lapit na nga siya maloko!
Halos tatlong minuto lang ang dumaan at heto nga at tapos na agad sa siya sa pag ligo. Hindi dahil sa nilalamig siya kundi dahil wala nang katapusan kung tumunog ang kanyang cellphone!
Someone is calling!
Mabuti nalang at sa pagliligo na siya naistorbo! Siguro namura niya pa ang tumatawag sa kanya kung sa pagtulog niya ito nang-iistorbo!
“Yes? What can I do for you, Lover boy?” pasuplado niyang bungad sa kaibigan. “Don't worry, hindi ko nakakalimutan. I will try my very best, bro. Yeah! See you later!” saad niya sa kausap bago tinapos ang tawag. Tumiltik siya dahil hindi siya makapaniwala na kukulitin siya ng kanyang kaibigan dahil lang sa bagay na iyon! In the days that have passed, Jaxxon always teases him about things that he has never experienced to do before. His friend is way inlove thats why Jaxxon ask his suggestion or advices, but damn! He never expirienced how to fell inlove!
Crush?
Yes, he has.
But fell in love?
Who knows baka meron na nga.
Pero imposible! He's a damn womanizer! Pero kapag lasing lang naman. Katwiran niya lagi sa mga kaibigan tuwing nag kakantyawan sila.
Finally after a long ride nakarating din siya sa condo ni Jaxxon. Kahit medyo nabugnot pa siya dahil naipit siya sa traffic. Habang sukbit ang black hoodie niya kunot ang noo na naglalakad patungo sa unit ng kaibigan. Mukhang mapapalaban na naman siya sa alak! Kaya naman bumawi ng tulog kanina dahil may usapan pala silang magkakaibigan maliban kay Jaxxon. Quinn and Jersey came up with this plan so he just agreed.
Isang pindot ng doorbell bukas agad ang pinto! Hindi niya kailangan dutdutin ng ilang beses ang doorbell dahil alam naman ng mga kaibigan na siya nalang ang kulang! Habang papasok ng pinto rinig na rinig niya agad ang malalakas na boses ni Quinn at Jersey. It seems they are instantly drunk! Habang patungo sa pwesto ng mga kaibigan hinanap agad ng mga mata niya si Jaxxon at ganon nalang din ang reaksyon nito kagaya ng reaksyon niya! Nag kibit balikat na lamang siya bago tumabi ng pag-upo sa mga kaibigan.
“Mukhang hindi ako mapapalaban ngayon, ah!” natatawang sambit niya sa mga kaibigan na mga talab na maliban sa kanila ni Jaxxon. Dinampot niya ang isang lata ng canned beer. Nilagok ng isahang lagok! Napangiwi siya dahil sa pait nito! He's not into beer! Mas pipiliin niya parin ang alak kaysa sa beer.
Pilyo siyang tiningnan ni Jersey na medyo lasing na. Sinegundahan naman ni Quinn ng pag kunot ng noo habang sisinok-sinok! Napapailing na lamang siya dahil sa mga kaibigan! Palibhasa hindi pa siya lasing kaya ganon na lamang ang reaksyon niya. Mas sobra pa ang inuugali niya kapag lango na rin siya sa alak. Si Jaxxon lang naman talaga ang hindi maaasahan sa kalangisan pagdating sa kanilang magkakaibigan. Jaxxon Kade is kind of good yet arrogant man. But despite of his arrogantly he is kind to people who is kind to him.
Inabot din sila ng halos dalawang oras sa pag-iinom. Kung hindi niya pa pinigilan ang dalawa ni Jersey at Quinn ay hindi pa titigil. Hindi man lang siya tinablahan ng kalangisan at isang himala iyon! Habang tulog ang dalawang kaibigan sa sofa sila naman ni Jaxxon ay nasa terrace. Nag yo-yosi habang nakatanaw sa kabuuan ng siyudad.
“Kwento ka naman d'yan, bro! Kailan mo balak ipapakila sa amin ang tinatago mong chix, huh?” walang pakundangan niyang imik. Nakangisi siyang tiningnan ni Jaxxon. Humithit muna ito ng isang hithit sa hawak na sigarilyo bago siya sinagot.
“In the right time, bro. Baka agawin mo pa sa akin kaya itatago ko muna,” malokong saad ni Jaxxon sa kanya.
Hindi siya naka-imik bagkus binugahan niya nalang ito ng usok! They laughed as if no one can hear to them. Their bonding is more priceless than to others. Kahit pa lasing ang dalawa at sila lang ang matibay parang kasama narin nila ang dalawang tulog sa klase nang kanilang pag-tawa.
- Writer
