ตอนที่ 6 เริ่มหวั่นไหว
1334 Words
รถยนต์คันหรูจอดที่ร้านอาหารข้างทางฉันหันไปมองดูพี่สายลมก็เห็นว่าเขาดูอารมณ์ดีกว่าปกติมาก ๆ ซึ่งหลังจากที่ฉันอาบน้ำแต่งตัวจากที่หอพักของฉันแล้ว พี่สายลมรอฉันอยู่ด้านล่างโดยไม่ปริปากบ่นสักคำ เขาขับรถพาฉันออกมาไม่ไกลจากที่พักของฉันมากนักก็เจอเข้ากับร้านอาหารข้างทางเขาก็จอดรถพร้อมกับฮัมเพลงไปด้วยราวกับว่าอารมณ์ดีนักหนา
“เอ่อ...”
“คอนโดพี่อยู่แถวนี้ครับ แต่ถ้าพี่พาน้องฝันไปที่คอนโดน้องฝันก็คงจะไม่ชอบใจใช่มั้ย”
“ส่วนร้านนี้อร่อยมากเลยนะครับ แต่ถ้าน้องฝันไม่โอเคเราไปร้านที่น้องฝันอยากไปก็ได้ครับ” ฉันยังไม่ได้พูดอะไรเลย แต่พี่ลมก็พูดทุกอย่างออกมาจนหมด ส่วนฉันไม่ใช่ว่ากินร้านอาหารข้างทางแบบนี้ไม่ได้ แต่สิ่งที่ฉันคิดนั่นก็คือคุณชายบ้านรวยอย่างเขากินร้านอาหารแบบนี้ได้ด้วยเหรอ ร้านข้างทาง นั่งริมถนน เก้าอี้พลาสติก ไม่มีแอร์ และอากาศร้อนพร้อมกับเสียงรถ แตรรถ และควันรถที่มีมาโดยตลอด
“ไม่ใช่นะคะ ฝันแค่สงสัยว่าพี่ลมกินร้านแบบนี้ได้ด้วยเหรอคะเพราะดูลักษณะคุณชายของพี่ลมแล้วฝันคิดว่าฝันไม่น่าจะเห็นภาพแบบนี้ง่าย ๆ น่ะค่ะ ก็เลยแปลกใจนิดหน่อย” ฉันได้ยินเสียงพี่ลมหัวเราะในลำคอก่อนจะหันไปมองหน้าของเขาเต็ม ๆ ก็เห็นว่าเขาหัวเราะจนตาหยีแถมยังโน้มตัวไปด้านหน้า แขนของเขาเหมือนกอดพวงมาลัยรถหรูเอาไว้ ขณะที่ใบหน้าก็เปื้อนรอยยิ้มอย่างน่ารัก
อ่า... ลักยิ้มอีกแล้ว...
“ทำไมจะกินไม่ได้ล่ะครับ พี่ไม่ใช่มหาเศรษฐีสักหน่อย”
“งั้นก็ไปค่ะ ไปกินกัน”
“อืม... แต่พี่ว่ามันจะเร็วไปหน่อยนะครับ น้องฝันยังไม่ตกลงคบหากับพี่เลย” นี่เขาเข้าใจเป็นอะไรไปเนี่ย?
อ๋อ! ไปกินกัน!
“พี่ลม!” ฉันตีเข้าที่ต้นแขนแข็งแรงของเขา และดูเหมือนว่าพี่ลมจะชอบใจมากเลยด้วย ที่ได้แกล้งฉันแบบนี้
“พี่แค่หยอกเล่นเองครับ”
ฉันรีบลงจากรถของเขา แล้วเดินตรงไปที่ร้านกวยจั๊บทันที ไม่นานก็ได้กลิ่นน้ำหอมอ่อน ๆ ที่เข้ามาใกล้ฉันจนสัมผัสได้ถึงแรงเงาที่บดบังร่างกายของฉันจนหมดหนทางหนี ฉันหวั่นใจนิดหน่อยเพราะมีแต่คนมองมาที่เราทั้งสองคนแต่คนที่ยืนอยู่ด้านหลังของฉันกลับไม่สะทกสะท้านอะไรเลยแม้แต่น้อย
“อ้าว คุณชายมาแล้วเหรอคะ” คุณชาย?
ป้าเจ้าของร้านยิ้มแฉ่งหันมาทางพี่สายลมทำเอาฉันต้องหันไปมองด้วย ป้าจะเรียกเขาว่าคุณชายก็ไม่แปลกเพราะดูการแต่งตัวของเขาสิ แม้จะดูเรียบง่ายแต่ก็ดูดี อีกทั้งรถหรูของเขาที่จอดอยู่หน้าร้านก็เรียกความสนใจจากคนที่ผ่านไปผ่านมาได้เป็นอย่างดี
บรรยากาศเช้านี้เมื่อเริ่มเข้าช่วงสายแล้วแดดเริ่มแรงขึ้นนิดหน่อย ผู้คนเริ่มพลุกพล่านเพราะทุกคนต้องทำงานหล่อเลี้ยงชีวิตในแต่ละวัน แต่เหมือนกับว่าฉันได้อยู่ในบรรยากาศที่สดชื่นจากชายหนุ่มที่สดใสอยู่ด้านหลังของฉันตลอดเวลา
“เอากวยจั๊บพิเศษเลยนะครับป้า กินที่นี่”
“ได้จ้าคุณชาย แล้วแม่หนูนี่ล่ะ” ค่อยดีหน่อยที่ป้าเจ้าของร้านนี้ไม่ได้พูดด้วยความเข้าใจผิดว่าฉันเป็นคนรักของพี่สายลม
“หนูเอาเส้นหมี่กวยจั๊บค่ะ”
“ได้ ๆ ไปนั่งรอก่อนนะเดี๋ยวป้าเอาไปให้ คุณชายพาแฟนไปนั่งรอก่อน” ฉันเพิ่งชมอยู่หยก ๆ เองนะ ตอนนี้มายัดเยียดสถานะให้ฉันแล้ว
“ครับ” นี่ก็อะไร ยอมรับอย่างหน้าชื่นตาบานเชียวแหละ
“ทำไมป้าเขาถึงเรียกพี่ลมว่าคุณชายล่ะคะ” ฉันถามขณะที่กำลังเดินไปนั่งที่โต๊ะพร้อมกันกับพี่ลม โต๊ะที่ฉันเลือกนั่งติดอยู่ริมทางเท้า ฉันนั่งลงในขณะที่พี่ลมเดินไปตักน้ำดื่มที่ป้าติดเอาไว้ว่า ‘บริการตนเอง’
“อ้อ ป้าเขาบอกว่าพี่เหมือนพวกคุณชายน่ะครับ เขาก็เลยเรียกแบบนี้”
“อ้อ ก็เหมือนจริง ๆ นะคะ”
พี่ลมวางแก้วน้ำเอาไว้ตรงหน้าฉันพร้อมกับหลอดสั้นที่หยิบติดมาด้วย ก่อนจะนั่งลงแล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่
“ยิ้มอะไรคะ”
“พี่ดีใจครับ ที่น้องฝันยอมเปิดโอกาสให้พี่” เขาดูตื่นเต้นจริง ๆ นะ ส่วนฉันเมื่อได้สบตากับเขาขึ้นมาก็เหมือนกับถูกสะกดเลยล่ะ
“พี่มีตรงไหนที่น้องฝันไม่ชอบบ้างเหรอครับ”
“ก็... ไม่มีนะคะ หน้าตาก็ดี รูปร่างก็ดี ฐานะก็ดี ส่วนนิสัย... ยังไม่รู้ต้องรอดูไปก่อนค่ะ” ฉันบรรยายออกมาตามอย่างที่ฉันคิด นั่นก็ทำให้พี่ลมใบหน้าแดงขึ้นมาเสียดื้อ ๆ
“พี่มีโอกาสที่จะทำให้น้องฝันหวั่นไหวบ้างมั้ยครับ” เขากล้าถามได้ไงเนี่ย
“กะ ก็ มะ มีนะคะ” อันที่จริงฉันหวั่นไหวไปแล้วล่ะ
“แค่นี้พี่ก็ดีใจแล้วครับ”
พอคิดไปคิดมาแฟนคนที่ผ่าน ๆ มาของฉันทุกคนล้วนทำเหมือนฉันเป็นคนสำคัญในช่วงแรก หลังจากที่มีสัมพันธ์กันฉันก็มักจะดูที่อาฟเตอร์เทคแคร์ และแน่นอนว่าแฟนเก่าฉันทุกคนมักจะไม่ทำอย่างนั้นกับฉันส่วนฉันก็ฝืนทนที่แฟนเก่าแต่ละคนทั้งเล็ก เสร็จเร็ว ไม่เล้าโลม เห็นแก่ตัวแถมยังไม่มีอาฟเตอร์เทคแคร์ที่ทำให้ฉันรู้สึกเหมือนใจเต้นแรงอีกด้วย ถึงแม้ว่าฉันจะยอมรับว่าในตอนนี้ฉันเริ่มหวั่นไหวกับพี่สายลมแต่ฉันก็ยังมีความกลัว กลัวว่าพี่สายลมจะเป็นอย่างนั้นอย่างคนที่ผ่าน ๆ มาของฉัน ใครหลายคนอาจจะมองว่าเรื่องเซ็กซ์มันไม่สำคัญแต่สำหรับฉันมันสำคัญมากนะ
“พี่คิดว่า พี่ก็ใหญ่อยู่นะครับ” เอ๋? หยะ ใหญ่? อะไร?
“อะไรคะ”
“ก็พี่เห็นน้องฝันมองเป้าพี่นานมากเลย แถมยังเม้มปากเหมือนพยายามคิดว่าของพี่จะใหญ่แค่ไหน ถ้าอยากรู้ก็เป็นแฟนพี่สิครับ พี่ให้น้องฝันจับได้ทั้งวันทั้งคืนเลยนะ” อะ ไอ้พี่ลมบ้า!
“พี่ไม่ได้ลามกนะครับ ก็น้องฝันมองแบบนั้น พี่คิดเป็นอย่างอื่นไม่ได้จริง ๆ ครับ” เขามัน... หน้าไม่อาย
แต่คนที่หน้าไม่อายมากกว่าเห็นทีคงเป็นฉันคนนี้มากกว่า ฉันแค่คิดอะไรไปเพลิน ๆ เท่านั้นเอง แต่ว่าดันเผลอไปมอง ‘เป้า’ ของเขาจนเขาสังเกตได้
“พี่ทำเก่งด้วยนะ ถ้าน้องฝันอยากลองชิมพี่น้องฝันก็ต้องเป็นแฟนพี่ก่อนนะครับ พี่ไม่ใช่ผู้ชายง่าย ๆ ที่จะทำกับใครก็ได้หรอกนะ”
“ละ เลิกพูดได้มั้ยคะ” ฉันหยิบแก้วน้ำที่พี่สายลมเอามาวางไว้ให้ขึ้นมาดูด จากนั้นไม่นานป้าเจ้าของร้านก็เอากวยจั๊บมาเสิร์ฟ ฉันอายจนแทบจะแทรกแผ่นดินหนีอยู่แล้ว แต่ว่าฉันก็หนีไปไหนไม่ได้ ก็ฉันมากับเขาแล้วนี่
ยายฝันเอ๋ย! ทำไมแกถึงหื่นแบบนี้ เป็นผีสาวจอมหื่นหรือไงนะ!
“ถ้าอยากกินพี่ ต้องเป็นแฟนพี่ก่อนนะครับ พี่ไม่ให้ใครกินง่าย ๆ หรอกนะ” อ๊าย! อยากจะบ้าตาย!
- Writer
