The Billionaire's Series 2: ALDRIN WILLIAMS

Chapter 9

"Buti nagising ka pa?gago ka talaga kung ako kay Marisa di lang yan aabutin mo baka puputulin ko pa yang kaligayahan mo" sabay tumawa pa si Clayton.

"Shup up!at kinakampihan mo pa talaga ang babaeng yun,she really want to kill me!"

"Of course I will do that the same too,bosohan mo ba naman, kung dika talaga malibog gago ka!"

"I didn't meant it,I just concerned to her kaya ko siya sinundan sa apartment,diko naman alam na ganoon makikita ko,ang sabihin mo talagang gusto niya akong patayin"

"Masyado ka lang oa siyempre gulat yung tao kaya nagawa niya yun,at ganoon din talaga gagawin ko pagnagkataon"

"Talagang kinakampihan mo siya!and that apartment doon din ako nakatira"

"Magaan pa nga yang parusa na binigay ng nanay mo saiyo"

"Anong magaan bangungot sa akin yun,dimo alam ang hirap ko ng kunin niya ang mahahalagang bagay sa akin,she treat me like not her son"

"Paano kasi pasaway ka,puro ka babae pakasalan mo na kasi si Marisa para mabalik saiyo lahat ng ari-arian mo"

"No way, diko siya pakakasalan!"

"Bahala ka,wala kang makukuhang tulong mula sa akin pag nagpatuloy ang pagpapahirap saiyo ng nanay mo"

"Wala kang konsensya,are you my friend?"

"Yes I'm your friend of course but you are to much,dinadamay mo pa si Louise sa kalokohan mo ulol,pwede ba magbago kana kasi, ngayon sino magbabayad ng bill mo ng hospital,diba ako dahil wala ka naman pera"

"Meron akong pera anong akala mo sa akin sobrang poor,may restaurant pa ako na di alam ni Mommy doon ako kumukuha ng pang araw-araw ko "

"Good!good for you,magdasal ka na di malaman ni tita kung nagkataon kukunin niya nanaman yan saiyo magiging pulubi kana forever "

"Teka lang kanina ko pa napapansin, ba't dimo ako kinakampihan ah"

"I will not do that,sige na umayos kana at ng makalayas ka na rito ss hospital ko"

"I'm still not ok"

"Your ok,wag kang oa umayos kana diyan, andiyan si Marisa sa labas inaantay ka"

"I don't want to see her face,I hate her"

"Crazy!hala bumangon kana diyan para makalayas kana naalibadbaran ako itsura mo"

"Your so mean to me Clayton"

nainis na sabi ko sa kanya.

"Bahala ka nga diyan,Marisa pumasok kana dito kausapin mo na lang siya at ako'y paalis na muna marami pa akomg pasyente "

"I don't want to see her ang Kulit mo talaga"

di na niya ako pinansin at dare-daretso na siyang lumabas at yun yung pagpasok ni Marisa sa kwarto ko dito sa hospital.

"What are you doing here?umalis kana I don't want to see you"

"Look Aldrin diko sinasadya,bakit kasi anong ginagawa mo doon sa pintuan at naninilip ka kung di ka naman manyakis at akala ko masamang tao ka na nakapasok sa apartment "

"Are you kidding me,baka kung masamang loob yun baka naawa ka pa,pero noong nalaman mong ako,lahat na ata ng galit mo binuntong mo na sa akin,aba'y muntik mo ng sirain ang napakagwapo kong mukha"

"Babaero na,manyak na nga hambog pa" mahina niyang sinabi pero narinig ko parin yun kaya nainis nanaman ako ng sobra.

"Ganoon na lang ba ang tingin mo sa akin, I'm that bad person for you,dimo man lang ba makita ang mga nagawa kong maganda saiyo"

"Bakit may nagawa ka bang maganda para sa akin,ang alam ko wala"

"Whatever,kahit sabihin ko mga ginawa kong kabutihan saiyo di ka rin naman maniniwala"

"Ang pagkakaalam ko wala kang ginawang maganda sa akin kundi puro sakit ng ulo at kamalasan ang dinudulot mo pag kasama kita" give up na talaga kakaiba talaga ang babaeng ito.

"Umalis kana gusto kong magpahinga, I'm so tired to arguing with you"

"I'm sorry diko naman sinasadya"

"Maibabalik ba ng sorry mo itong sugat ng ulo ko, sugat sa mga pisngi ko at muntik mo na akong pilayan"

"Sorry na nga,ano ba gusto mong gawin ko para gagaan ang pakiramdam mo"

"All you can do is stay away from me, simula ngayon wag ka ng magpapakita sa akin"

"Ganoon ba, ang bilis naman ng gusto, oh sige di ako magpapakita saiyo,kung yan kagustuhan mo, pagpasok ako sa company magtatago na lang ako para dimo ako makita.

"Ang gusto ko di kana magpakita sa akin kahit kailan gusto ko ng katahimikan,simula ngayon you will never appeared Infront of me,at diyan lang kita mapapatawad "

"Grabe ka naman sa akin Aldrin ang sama ko naman sa tingin mo,aabot pa talaga sa puntong ganito,kailangan ko ng trabaho para mabuhay ako,paano na lang ako pag tinanggalan mo ako ng hanap buhay saan ako pupulutin,di ako makahanap ng ibang trabaho dahil sa nanay ko,pati ba naman ikaw isa ka rin sa kanila" di ako kaagad nakaimik biglang naawa ako sa kanya.Pero nanaig parin ang sama ng loob ko sa kanya.

"Just follow my orders, Don't let me see you again,wag kang mag aalala I will widraw my engagement wedding,magpakasaya kana dahil matutupad na ang kahilingan mong iwan ako,tutal kagustuhan natin pareha yan"

Tinignan niya lang ako saglit na di nakaimik.Ngumiti siya sa akin pero kita ko na pilit lang siyang ngumiti.

"Ok kung yan ang kagustuhan mo,hirap naman kung pipilitin ko ang mga taong ayaw sa akin, naintindihan ko sanay naman na akong tinatanggi,sige mauna na ako magpagaling ka, pasensya kana sa nagawa ko kahit diko sinasadya aakuin ko parin"

Diko na siya tinignan pa,sa sobrang inis ko sa kanya,kahit naglalaban ang pusot isipan ko na wag ko yun gagawin sa kanya.

"Kumain kana pala,ilapag ko na lang sa may mesa,niluto ko yan baka nagugutom kana sige mauna na ako saiyo" Diko parin siya tinignan hanggang makalabas na siya sa kwarto na kinaroroonan ko.Nang makalabas na siya tinignan ko ang paper bag na nakapatong sa may mesa.

"I don't care,I just want you to leave me alone"sabi ko sa sarili ko.

"You're really crazy man,maliit na bagay hahantong sa ganyan"

"Maliit na bagay lang yun saiyo,wow dimo alam ang dahilan kaya pwede ba,umalis ka nga sa harapan ko"

"Mukhang nasisiraan kana,baliw na sa tingin ko sina Leon at King,pero may mas lalala pa pala sa kanila,tsk tsk tsk" napailing na lang siya sa akin.Buti na lang dumating si Michael.

"Boss ok lang kayo"

"Michael buti andito kana,ikaw na lang kakampi ko,mga kaibigan ko mga walang kwenta namiss tuloy kita Michael"

"Boss nakasalubong ko si Miss Marisa nakakaawa naman siya, boss wag ka ng magalit sa kanya"

"Michael!akala ko pa naman kakampi kita, yun pala kakampihan mo yung babaeng yun"

"Boss kasi nakaawa"

"Shut up!"

"Yes boss!"

"Pakainin mo na nga yan Michael para magising sa katotohanan baka gutom niya lang yan,sige mauna na ako Michael,call me if he become a mad dog"

"Yess doc"

"Fvck you man!" umalis siya naiinis sa akin.

"Boss kumain kana"

"I don't want ilayo mo yan sa akin!"sigaw ko sa kanya.

"Boss naman wag mo na akong pahirapan pa"sa inis ko natabig ko ang kutsa na hawak niya kaya nahulog sa sahig.

"Ayaw niyo po,sige ako na lang kakain nagutom na din ako eh tamang tama dipa ako kumakain"

"Whatever,I don't care"kinain niya nga sarap na sarap siyang kumain

"Mukhang sarap na sarap ka ah?masarap ba talaga yan"

"Oo boss try niyo po" sinubuan niya ako ng konti,nagulat ako sa lasa.

"Wow masarap nga,akalain mo yun, magaling siyang mamili ng restaurant na bibilhan" sabi ko,di kasi ako naniniwala na marunong siyang magluto.

"Ayaw niyo boss ubusin ko na lahat nito"

"Bahala ka ubusin mo kung ubusin mo, ang ingay-ingay mo kumain kana nga lang diyan"

Di nawala talaga ang galit ko sa kanya, I really cannot accept her to be my wife,never she really make me pissed off.

"She's to much,I need to talk to my mom para tapusin na ang kanyang kahibangan"

After two weeks ok na ako at sa wakas makakaalis na rin ako rito, sa hospital na ako nagpagaling kahit sobrang naiinip ako sa hospital, dahil lagi kaming nagbabangayan ni Clayton lahat bawal napaka istrikto para akong prisoner sa hospital niya.

Sabi ni Michael pumapasok parin si Marisa, kahit sinabihan ko ng wag na siyang magtrabaho sa mga pag aari ko.Sinabi niya din naman kay Michael na pagbalik ko na lang na wag siyang pumasok sa trabaho kahit kailan.Pagkalabas ko sa hospital dumaretso ako sa company ko.

Pero laking gulat ko hinarang ako ng mga sarili kong tauhan.Sarili kong company di ako pinapasok,kaya parang bulkan akong sasabog sa galit.

"What are you doing! bakit di niyo ako papasukin sa loob,nababaliw na ba kayo!"

"Pasensya na po kayo sir,pinag utusan lang po kami ni madam"

"What!sino ba boss dito ako oh siya!"galit na sigaw ko sa kanila.

"Kayo boss!"

"Sino nagpapasahod sainyo!"

"Ikaw boss"

"Oh yun pala ba't di niyo ako sinusunod!"

"Kami naman po ang mawawalan ng trabaho pag sinaway namin si Madam"

"Mas malilintikan talaga kayo sa akin kung di niyo ako papasukin"

"Sorry po boss,utos ng nakakataas!"

"What!wag niyo akong ginagalit!"sigaw ko sa kanila,halos magwala na nga ako sa labas ng building ko, pero di parin ako nakapasok kahit anong gawin ko.

"What the hell!mom what dou you want from me"napasigaw ako sa galit.

"Boss mga gamit niyo pinamimigay ni Madam"

"Fvck!magsialis kayo sa harapan ko!"sigaw ko sa kanila.

"Boss wala po akong alam dito nagulat lang din ako"sabad ni Michael.

"Let's go Michael,kung ayaw niya akong papasukin dito sa bar tayo pupunta "

"Yes boss!" umalis kami ni Michael sa company, pupunta kami sa aking bar ngayon para makarelax dahil sa stress ako this few days tas ito pa dadatnan ko.

Sumakay kami ng taxi papunta sa aking bar, nasa bungad palang kami ng aking bar hinarang na kami agad ng mga tauhan ko ulit.

"Sorry boss bawal kayo dito"

"Boss bawal daw tayo dito"

"What! hanggang ngayon di pa ako pwedeng pumasok sa sarili kong bar, what the fvck!"

"Lagot kami kay madam dahil, dalawang beses kayong nakalusot dito at nakapasok sa loob ng di namin alam boss,nalaman ni Madam kaya bawas ang sahod namin"

"Are you guy's kidding me, I'm the boss here!"

"Let's go boss?marami ka pang negosyo na pwede natin puntahan"

"Sa tingin mo ba di lahat yun ihohold ni Mommy,natural di niya parin ako papasukin doon,dahil alam niya mga negosyo na yun ay pag aari ko, she's really to much this time"

"Yung restaurant boss,di alam ni madam yun diba?doon na lang muna tayo pansamantala magtrabaho para di tayo matengga"

Oo nga naalala ko yung restaurant ko na yun dipa alam ni mommy yun.

"Oo nga noh,akalain mo naisip mo yun,ok let's ko"tinungo namin ang restaurant na puno ng pag asa at kahit papaano naging masaya ako.Pero laking dismaya ko dahil kahit doon di rin kami pinapasok,kaya diko na naiwasan ang magalit at magwala ulit.

"Boss sorry bawal kayo rito"

"Sino nag utos ang Mommy ko nanaman, how come did she know this resto!"

"Di po namin alam boss basta sabi niya wag na wag ka daw namin patungtungin dito"

"Damn!hinahamon niya ba talaga gusto niya ba aking controlin,di pwede ito I will not agree this time, kailangan magtutoos tayo ngayon mom,wala kang karapatan na gawin ito sa akin probably not"

"Boss anong gagawin natin,sabagay ako pwede parin ako papasok sa mga company at negosyo niyo,kayo lang ang wanted"

"Shut up,this is to much dina pwede sa akin 'to sobra na ang pagpapahirap niya sa akin dina ako papayag"

"Anong gagawin natin boss"

"Book me a ticket,I will going to france, now Michael "

"Eh boss,may problema tayo"

"What is it again!"

"Wala tayong pera pambili ng ticket papuntang france"

"What! seriously, money! money! napakarami ako niyan pero diko mahawakan damn it!"

"Problema mo na yan diko problema,just buy me a ticket!"

"Pero boss sana ako kukuha "

"Sabi ko that's not my problem"

Tinignan niya ako,kaya mas lalo akong nagalit ng husto.

"What!bibili ka ba oh hindi!"

"Bibili na nga boss!"

"Good,bilisan mo!"sigaw ko sa kanya.

"Kawawa ka naman honey,uubusin ka na talaga ng boss ko wala ng matitira saiyo!" kinakausap niya lang naman nag kanyang atm card na parang baliw

"Bilisan mo diyan,and don't worry I will pay all your money that I used in triple"

"Yes boss eto na tatawag na ako para magpabook ng ticket"

"Get two tickets"utos ko.

"Boss sasama mo ba si miss Marisa para dalawin Mommy niyo"

"No!ikaw ang kasama ko!"

"Pero boss wala ng laman ng atm ko di na niya kaya bumili pa ng isa maawa kayo boss"

"Buy two tickets or wala ka ng babalikan na trabaho "

"Sabi ko nga boss kaya niya pang bumili ng dalawang tickets kahit tatlo pa"

"Bilisan mo ang tagal!"

"Eto na boss nagdadial na"

Five minutes din may kausap si Michael sa phone nito.

"Ok na boss twelve thirty ang lipad natin papuntang france"

"What time now!"

"Eleven o'clock boss"

"Let's go!"sabi ko sa kanya.

"Pero boss wala akong gamit man lang"

"I don't care,we need to go now ako na bahala sa gamit mo" pumara ako ng taxi papuntang airport.Diko man lang magamit ang private plane ko dahil lahat hawak ni mommy nakakainis na talaga diko na ito matatanggap I need to deal this with her!"

After sa haba ng biyahe namin papuntang france, sobrang sakit ng katawan ko.

"Damn! bakit ba kasi ang layo-layo ng bahay mo eh, bakit kasi dito ka nakatira" naiinis kong sabi.Sanay akong magbiyahe with my private plane pag pumupuntang abrod pero this is my first time to take a domestic flight.

"Let's go Michael,I need to see her"

Sa wakas nakarating na rin ako dito sa mansion niya,wala parin pinagbago katulad parin ng dati.Dito kasi ako pinanganak at nagkaisip,until that day.Naalala ko nanaman ang nangyari dito sa bahay na to kaya pinangako ko sa sarili ko dati na dina ako babalik dito,dahil andito lahat ng alaala ng taong nanakit sa amin ni Mommy.

Pero diko akalain na makakabalik ako rito after twenty years, I'm only fourteen years old that time,at sariwa sa aking aalala ang lahat ng nangyari dito sa bahay na to.

I promised to my self that I will never go back again here,but now after twenty years I'm here standing Infront if this house.

"I hate this house!" mahinang sabi ko sa aking sarili,diko maiwasan na maalala ang nakaraan at masaktan.

"Boss di pa ba tayo papasok sa loob, tatayo na lang ba tayo dito sa gate"Di ako nakaimik pinagmamasdan ko lang ang gate at paligid ng bahay.Nang bigla itong nagbukas mga namamahala ang nagbukas sa gate.

"Magandang umaga senyorito, pumasok kayo kanina pa kayo inaantay ni madam sa loob, buti naman nakarating kayo rito,muntik ng diko na kayo makilala napakagwapo niyo" isa sa pinakamatagal na naglilingkod sa pamilya namin na galing pilipinas.

Tumango lang ako sa kanya at nginitian, lumakad ako daretso na nakapamulsa papasok sa mansion.Isa-isa akong sinalubong ng mga kasambahay ni Mommy at binati na rin ako.Muli kong naalala ang mga pinagagawa ni mommy sa akin kaya dare-daretso akong pumasok sa loob ng bahay,pero diko siya makit.

"Senyorito nasa garden po si madam inaantay po kayo" kaya mabilis akong pumunta sa kinaroroonan niya.

"Boss antayin mo ako"

"Bilisan mo diyan"sigaw ko sa kanya.

Pagkarating ko sa garden, nakita ko nga siya doon na nakaupo at nagkakape na para bang walang nangyari.

Lumapit ako sa kanya, Galit ako at di yun maitatanggi dahil kita naman sa mukha ko.

"Welcome back iho"sabi niya sabay binaba ang kapeng iniinom niya.

"Are you happy?na nakikita mong nahihirapan ako,are you happy?how did you do this to me mom,this is to much!"natampal ko pa ang ang lamesa na kinauupuan niya.

"Relax iho,umupo ka muna at magpahinga, you want to eat!pakihanda ang mga pagkain na paborito ng senyorito niyo!"utos niya sa mga kasama niya dito sa bahay.

"I don't want to eat,tell me why are you doing this to me,tell me now!"

"Aldrino!pwede ba wag muna yan ang pag usapan natin makakarating din tayo diyan, I'm so happy that you came here after a many years iho I'm glad your here again"

"Mom!"diko napigilan ang sarili kong sumigaw.

"I don't wanted to stay here in this house even a second,I hate this place you know that right"

"So why are you here?"

"You know why I'm here,ginawa mo lahat ng yun para makapunta ako dito,and your win I'm here,pero di ako pumunta dito para lang maibalik ang lahat ng sakit na naranasan ko sa lugar na 'to,you know that I will never comeback here,pero nagawa mo parin akong bumalik dito,gumawa ka ng paraan para lang makarating ako ulit dito"

"Anak nagawa ko lang lahat ng yun para saiyo hindi dahil sa gusto kitang bumalik dito, I know you still hurt here,and you will never forget the things that he done to you in this house,the scars that he left will never fade away until you die,pero anak sana maintindihan mo ako gusto kong magbago ka at dika malulong sa mga babae,gusto ko magbago kana.Ayaw kong sirain mo ang buhay mo dahil sa nakaraan, please son forget everything,para naman saiyo ang lahat ng ginawa ko"

"Para sa akin lahat,mom I will never forget everything his done in our life especially with me.This is my choice,at walang makakapigil sa gusto kong gawin kahit kayo pa.Ako ang magdidikta kung anong dapat kong gawin sa buhay ko, I'm old enough mom, I'm not a kid anymore"

"Aldrino please stop it iho, sumunod kana lang anak para lahat saiyo ito,at si Marisa ang makakatulong saiyo wala ng iba"

"Enough!I will not marry her,I don't want to use here, para lang magawa yang gusto niyo she didn't do anything mom,bat pa siya madadamay dito, besides I don't love her.

Mahihirapan lang siya pag pinakasalan ko siya ng walang pagmamahal "

"Matutunan naman yan anak,ayaw kong balang araw,magagaya ka sa kanya pero huli na ang lahat"

"I will decide my self not you mom"

"Ok kung yan lang din ang kagustuhan mo, find,pero tandaan mo ito wala kang makukuha sa akin ni kusing lahat ng pag aari mo at pag aari koI will donate to charity.Ano pa silbi ng mga kayamanan na ito kung wala ka rin naman pamilya at wala akong mga apo.

It's useless right,Ok dina kita pakikialaman pa you will free from now on.I will call my lawyer para itransfer ang lahat ng pag aari ko including yours sa charity mas mabuti pang sila ang makinabang kaysa saiyo at mga babae mo"

"You will not do that right mom?'

"Why I can't do that,you know me, di ako nagbibiro pag sinabi ko gagawin ko"

Kinuha niya ang kanyang phone,at di nga siya nagbibiro tinawagan niya nga ang kanyang lawyer.Di pwede ito ako ang legal na anak pero lahat ng dapat ay akin ay di mapapasa akin yun ang diko papayagan.

"A few minutes my lawyer is coming here"

"Mom!how can you do that to me, I'm your son at taga pagmana ng lahat lahat"

"Aanhin ko ang anak kung di ako mabibigyan ng kumpletong pamilya oh mga apo bago ako mawala sa mundong ito,lahat ng mga ari-arian ko na ito na dapat para sa mga apo ko pero wala talaga mas mabuti pa ibigay ko sa iba"

"Boss pumayag kana kasi, swerte mo na may maganda at mabait ka ng asawa mapapasaiyo pa ang lahat ng kayamanan ni madam"

"Michael!!"sigaw ko sa kanya

"Tama naman si Michael bakit dika na lang pumayag lahat ng itoy mapapasaiyo, pag naging kayo ni Marisa diko na kayo pakikialaman,basta mabigyan niyo ako ng apo bago ako mamatay masaya na ako"

"Mom,is this what you want?ok find I will marry her,pero wag niyo akong sisihin kung anong kalabasan ng forced marriage na to, ok you win,suko na ako pagod na din ako makipagbangayan sainyo"

"Really iho, thank you, I'm glad na pumayag ka salamat anak dimo alam kung gaano mo ako pinasaya"

Ngayon lang ulit ko siya nakitang masaya since that day,niyakap niya ako ng mahigpit at walang pagsidlan ang kanyang saya dahil pumayag na ako sa kagustuhan niya.

"Tomorrow we will go back to Philippines para maghanda sa wedding niyo ni Marisa"

"Don't be excited mom, bakit nakakatiyak ka bang papayag siyang magpakasal sa akin"

"Of course papayag siya nakausap ko na siya kahapon and she will willing to marry you ikaw na lang ang inaantay niya"

"What!what dou you mean na ako na lang ang inaantay"

"Yes ikaw na lang pumayag na siya,kahit anong oras"

"So pinagkaisahan niyo pala ako para pumayag ako,lahat pala ng mga sinasabi niya sa akin na ayaw niya akong pakasalan ay di totoo,kundi intrisado pala siya na pakasalan ako,she trick me"

"Anak I'm really happy, salamat at pinasaya mo ako ng husto"yakap-yakap parin ako ni mommy at halos ayaw niya akong bitawan.

Nanggagaliiti ako ng galit kay Marisa,matagal na pala niya ito plinano.

"Puwes I will marry you pero wag kang aasa na magiging masaya ang buhay mo sa akin, this is your fault and I never forced you to marry me let's see kung magtatagal ka sa akin, I'm sure di magtatagal susuko ka rin I'm waiting that time Marisa!"