Bölüm | 25
Gece boyu süren muhabbetin ardından saat on ikiyi gösterince, Furkan gitmek için ayağa kalkmıştı. Alp’te ayaklandığında, Arda’ya bakmışlardı.
“Onu ben götürürüm.” Dedi Orhan.
Kapıya kadar geçirerek uğurladıklarında, Arda ve Orhan salonun koltuklarına yayılarak oturmuşlardı.
“Misafiriniz gittiyse seni bırakayım.”
“Bilmiyorum, arardı her halde.” Dedi susarak. Tam o sırada telefon melodisi kulaklarına dolmuştu. Annem yazısını görünce, açmadan önce yiyeceği fırçayı hisseder gibi oldu.
“Neredesin?” dedi Yeşim Hanım ciddi bir tavırla.
“Babamdayım.”
“Masadan kaçıp babana mı gittin gerçekten?”
“Öyle olmadı aslında.”
“Nasıl oldu?” dedi kızgın ses tonuyla Yeşim Hanım.
“Alp’le arkadaşlarla buluştuk, sonra dayısına uğramak istedi. Öyle.”
“Sen bugün ne yaptığını zannediyor
