Patuloy na sumipa pa ang mga araw at parehong naging abala sina Mico at Avril sa tambak ng kanilang mga trabaho sa araw-araw na patuloy na dumadaan nang mabilis at halos walang paalam. Hindi na nila namalayan pa ang patuloy na pagsikad ng araw na hindi nagtagal ay halos maging linggo na. Hindi na rin napagtuonan ng pansin pa ni Avril ang pagkalimot na tawagan siya ng kasintahang si Mico na kagaya ng pangako nito sa kanya nang huling magkausap sila. At nagkasya na lang ang dalaga na maghintay tuwing hapon sa kanyang magiging tawag. Ngunit kahit na palaging binibigo siya ng nobyo ay hindi si Avril doon nagdamdam, isinapuso na lang niyang labis itong abala kung kaya naman ang pangako nitong pagtawag ay nalimutan niya. Isang bagay na pilit niyang inuunawa dahil alam niyang iyon ang kailangan n
