Ilang minutong natigilan si Avril sa naging katanungan ni Mico. Hindi niya alam kung sasagot ba siya ng oo o tatanggi at magde-demand dito na ihatid na siya sa kanyang unit ngayon. Subalit natagpuan na lang niya ang kanyang sarili na pumapayag sa kagustuhan nitong gawin ngayon. Bigla niyang naisip na parang ang sarap ngang uminom ng kape ng mga ganong oras dahil sa bukod sa malamig ay makakatulong din iyon upang mabawasan ang pagkabusog niya kanina. At ang isa pa sa kanyang dahilan ng pagpayag ay nais niya pang makasama si Mico ng mas matagal.
“Sige, parang kailangan ko rin ng caffiene sa katawan ngayong gabi.” pagbibiro niya na alam niyang wala namang kinalaman sa mga nangyari, bagay na mahinang ikinatawa ni Mico habang ang mga mata ay sandaling sumulyap sa banda ni Avril. “Doon ba ta
