Bago magtanghali ay narating na ni Avril ang kanilang tahanan sa bayang kanyang kinalakihan. Mababanaag sa kanyang mga mata ang mas sumidhi pang excitement nang ilibot na niya ang kanyang mga mata sa pamilyar na tahanan nila. Halos ilang taon na rin ang lumipas bago siya dito muling nakauwi. Kung umuwi rin naman siya ay saglitan lang na pagsapit ng hapon ay kailangan na niyang bumalik ng Manila dahil sa mga responsibilidad na nakaatang sa balikat niya bilang kanilang nag-iisang anak. May mga pinsan siyang nagtra-trabaho sa kumpanya ngunit sa bandang huli ay desisyon pa rin niya ang inaasahan nila. Kagaya ngayon, iniwan niya muna ang kumpanya nila sa kanyang pinsang buo doon upang makapagbakasyon dito. Mabuti na lang at pumayag ito, nang dahil na rin sa pakiusap dito ng kanyang mga magulang
