เกิดใหม่ครานี้ได้เป็นสตรีอุ่นเตียง + ข้ามิอยากเป็นฮองเฮาของตัวร้าย (2 เรื่อง)

02 สตรีอุ่นเตียงคนใหม่

02

สตรีอุ่นเตียงคนใหม่

จางเยว่ซินนิ่งไปได้สักพักหลายคนต่างรอคำตอบจากนาง ในตอนนี้หลี่ลี่หยางองค์รัชทายาทได้เดินมายังที่คัดเลือกเพื่อดูหน้าตาสตรีคนใหม่ที่กงกงบอกว่านางเหมาะสมที่จะไปอยู่ที่ตำหนักของเขาแต่พอเขาเดินมาถึงก็ได้ยินว่านางต้องเลือกว่านางจะไปอยู่ที่ตำหนักไหน

จางเจียวมิ่งแม่ทัพหนุ่มเองก็อยู่ที่นี่ด้วยเช่นกัน เขารู้สึกต้องตาต้อใจนางมาก ๆ ทั้งหน้าตา ท่าทางที่สวยงดงาม จริง ๆ นางไม่ควรมาเป็นสตรีอุ่นเตียงเลยด้วยซ้ำถ้าเขารู้จักนางก่อนหน้านี้เขาอาจจะขอนางให้มาเป็นชายาของเขาก็เป็นได้

“ทำไมข้าไม่เจอเจ้าก่อนนี้ ข้าจะไม่ให้เจ้าต้องมาเป็นแค่สตรีอุ่นเตียงแน่นอน” หวังเจียวมิ่งเอ่ยขึ้นมาคนเดียวเบา ๆ แล้วก็รอว่านางจะตอบออกมาว่าอย่างไร

“ทำไมเจ้าต้องเลือกในเมื่อข้าเป็นถึงองค์รัชทายาทไม่ว่าใครหน้าไหนก็ต้องยอมข้าอยู่แล้ว เจ้าจะต้องคิดนานไปด้วยเหตุใด” หลี่ลี่หยางเอ่ยขึ้นมาแล้วก็ปรากฎตัวต่อหน้าของทุกคน

“องค์ชายออกมาทำไมหรือขอรับ” หวงกงกงเอ่ยถามองค์ชายของเขาด้วยสีหน้าที่ค่อนข้างไม่เข้าใจว่าทำไมองค์รัชทายาทมาที่นี่เพราะก่อนที่กงกงจะมาเขาบอกว่าเขาจะไม่มาที่นี่

“ถ้าข้าไม่มาข้าก็อดเห็นว่าสตรีที่เจ้าบอกว่างดงามแค่ไหน” หลี่ลี่หยางเอ่ยขึ้นมาแล้วก็จ้องมองไปที่จางเยว่ซินอย่างไม่วางตา

แม่ทัพหวังเจียวมิ่งได้ยินอย่างนั้นเขาก็รู้สึกว่าไม่ยุติธรรมกับเขาแต่จะทำอย่างไรได้ในเมื่อตำแหน่งของเขามันต่ำกว่าองค์รัชทายาท เขาก็คงต้องยอมปล่อยให้นางไปเป็นของหลี่ลี่หยาง

“หม่อมฉันไม่ขอเลือกเพคะ แต่หม่อมฉันขอเสี่ยงทายให้โชคชะตาเป็นตัวเลือกว่าจะให้หม่อมฉันไปอยู่ที่ใด” จางเยว่ซินเอ่ยขึ้นมาทำให้องค์รัชทายาทไม่พอใจมาก ๆ แต่เขาก็อยากรู้ว่านางจะฝืนโชคชะตาในครั้งนี้ได้หรือไม่

หวังเจียวมิ่งได้ยินที่จางเยว่ซินเอ่ยขึ้นมาอย่างนั้นก็ทำให้เขามีความหวังขึ้นมาว่านางจะได้มาเป็นสตรีอุ่นเตียงที่ตำหนักของเขา เพราะในตอนแรกเขาคิดยอมแพ้เพราะไม่ว่าใครหน้าไหนก็ไม่อยากแย่งองค์รัชทายาทเป็นแน่

“แต่องค์รัชทายาทต้องการตัวเจ้านะ” หวงกงกงบอกกับนางอยากเป็นกังวลใจเพราะปกติไม่มีใครกล้าขัดพระทัยองค์รัชทายาทเลยสักครั้ง

“ไม่เป็นไรในเมื่อนางต้องการอย่างนั้นข้าก็ไม่อยากขัดใจนาง” องค์รัชทายาทเอ่ยขึ้นมาก่อนที่จะบอกกับกงกงให้ทำตามที่จางเยว่ซินต้องการ

กงกงจัดการดำเนินการในการเสี่ยงทายทันที จางเยว่ซินคิดว่าสิ่งที่นางตัดสินใจยุติธรรมกับทุกคนมากที่สุดแม้แต่ตัวของนางเอง

“ในการเสี่ยงทายครั้งนี้ เราจะใช้วิธีการจับไม้สั้นไม้ยาว ถ้าจับได้ไม้สั้นแม่ทัพหวังเจียวมิ่งจะได้นางกำนัลผู้นี้ไปเป็นสตรีอุ่นเตียงที่ตำหนักแต่ถ้าจับได้ไม้ยาวนางกำนัลก็ต้องไปอยู่ที่ตำหนักหัวเสือขององค์รัชทายาทหลี่ลี่หยาง โดยผู้ที่จะเสี่ยงทายก็คือนางกำนัลจางเยว่ซิน เชิญมาเสี่ยงทายได้” กงกงเอ่ยขึ้นมายาวเหยียดแล้วก็เรียกจางเยว่ซินมามาจับเสี่ยงทาย

จางเยว่ซินเดินมาจับไม้เพื่อเสี่ยงทายโชคชะตาชีวิตของนางในครั้งนี้โดยที่มารดาบุญธรรมของนางก็อยู่ที่แห่งนี้พร้อมกับลูกสาวของนาง

“องค์รัชทายาสนใจในตัวของนางแต่นางกลับไม่เลือกแต่อยากจะเสี่ยงทาย วาสนามาถึงแล้วแท้ ๆ แต่นางกำลังจะปล่อยให้วาสนานี้หลุดมือไป” จางซูเมิ่งเอ่ยขึ้นมาอย่างไม่พอใจเพราะนางไม่ทำตามที่ใจของจางซูเมิ่งต้องการเลยสักนิด

“ท่านแม่วาสนาของมันคงไม่มีวาสนาพอที่จะได้ไปอยู่ตำหนักหัวเสือแน่นอนเจ้าค่ะ ไม่เหมือนลูกที่วาสนาดีสักวันต้องได้เป็นฮองเฮาอย่างที่แม่หมอได้ทำนายชะตาชีวิตของลูกว่าลูกจะได้เคียงข้างฮ่องเต้คนต่อไป”จางซื่อหว่านเอ่ยขึ้นมาแล้วก็หันไปยิ้มกับมารดาของเธอ

“ผลเสี่ยงทายอยู่ในมือของข้าแล้ว ข้าจะเปิดออกมาตอนนี้” กงกงเอ่ยขึ้นมาอย่างน่าตื่นเต้น เหตุการณ์นี้ทำให้องค์รัชทายาทลุ้นมาก ๆ ท่านแม่ทัพเองก็ลุ้นจนต้องเดินกลับไปมา จางเยว่ซินไม่ได้ตื่นเต้นสักเท่าไรเพราะไม่ว่าจะไปอยู่ที่ตำหนักไหนนางก็เป็นได้แค่สตรีอุ่นเตียงที่มีหน้าที่บนเตียงเท่านั้น

“นางกำนัลจางจะได้ไปอยู่ที่ตำหนักหัวเสือขององค์รัชทายาทหลี่ลี่หยางเพราะนางจับได้ไม้ที่ยาวกว่า ถือว่าการเสี่ยงทายได้จบสิ้นแล้ว” กงกงสั่นกระดิ่งหนึ่งทีเพื่อบอกว่าจบการเสี่ยงทาย

“ข้าบอกเจ้าแล้วว่ายังไงเจ้าก็ต้องเป็นของข้า” หลี่ลี่หยางเดินไปหาจางเยว่ซินแล้วก็กระซิบที่ข้างหูของนางเบา ๆ

แม่ทัพหวังเจียวมิ่งได้แต่มองด้วยความผิดหวังเพราะเขาชอบนางมาก เขาไม่อาจทำใจยอมรับได้ ถ้านางเลือกเขาป่านนี้นางก็จะเจอคนที่รักนางอย่างแท้จริงเขาพร้อมจะแต่งตั้งนางให้เป็นฮูหยินของเขาในเร็ววันแต่ตอนนี้นางถูกชะตาลิขิตให้ไปอยู่ที่ตำหนักหัวเสือก็คงได้เป็นแค่สตรีอุ่นเตียงตามที่นางมาคัดเลือกเท่านั้น

“หลังจากข้าไปชมดนตรี ร่ำสุราแล้ว ข้าจะไปหาเจ้าทันที เจ้าเตรียมร่างกายของเจ้าให้พร้อมต้อนรับข้าให้ดี” หลี่ลี่หยางเอ่ยขึ้นมาจางเยว่ซินได้แต่พยักหน้าเบา ๆ พร้อมกับเอ่ยออกมาสั้น ๆ ว่า “เพคะ”