"เพราะดื้อไงคะถึงได้ต้องเจ็บตัวอีก"
"เจ็บนิดหน่อยเองครับ"
"ทีหลังต้องเชื่อฟังแอนเธียนะคะ บอกคำไหนต้องเป็นคำนั้นโอเคไหมคะ" เธอยื่นคำขาด
"คร๊าบบ โอเคครับ จบเรื่องแล้วเรามานอนกันดีกว่าครับ อยากพักแล้วครับ"
"ค่ะ" ว่าจบเธอก็ทำท่าจะลงจากเตียง
"ไม่ใช่อย่างนั้นสิครับ นอนด้วยกันบนนี้แหละครับรับรองว่าผมจะไม่กวนแอนเธียแล้วครับ"
"นะ แน่นะคะ" เธอขอย้ำเพื่อความั่นใจ
"ครับ" เธอนอนลงเขาขยับเข้ามาใกล้และถือโอกาสโอบเอวของเธอเบาๆ หญิงสาวนอนนิ่งรอดูว่าคนฉวยโอกาสจะทำอะไรต่อไหมแต่ก็ไม่ เขานอนหลับนิ่งๆไม่รบกวนอะไรเธอมากกว่านั้น เช้าวันต่อมาเธอรู้สึกตัวตื่นก็ตอนคุณพยาบาลมาเคาะประตูนัดแนะว่าอีกครึ่งชั่วโมงคุณหมอจะเข้ามาตรวจอาการของชายหนุ่ม เธอรู้สึกเขินอายไม่น้อยที่ชายหนุ่มยัลไม่ยอมปล่อยมือจากเธอ ซึ่งเดิมทีจะไม่ยอมให้เธอลงจากเตียงด้วยซ้ำแต่ที่ยอมปล่อยเพราะเธอส่งสายตาดุๆไปให้ คุณพยาบาลมองเราสองคนยิ้มๆแล้วก็เ
