Araç yolda ilerlerken ikisi de konuşmuyordu. Güneş Mirzanın bir kahraman gibi onu konaktan kurtarmasını, ailesinin karşısında Karımın değer görmediği bir evde benim de işim olmaz demesini düşünüyordu. Tıpkı hayallerindeki beyaz atlı prensin kuleye hapsedilmiş prensesi kurtarması gibiydi.
Güneş bunları düşünürken Mirza da annesinin Güneş’i o odaya neden kilitlediğini, neden şiddet uyguladığını düşünüyordu. Sebep her ne olursa olsun bunu yaptığı için annesine ve ailesinin olanlara göz yummasına çok öfkeliydi. O kadar öfkeliydi ki konaktan uzaklaştıkça içindeki öfke daha da büyüyordu. Başını cama dayamış halde yolu izleyen Güneş’e bakarak “İyi misin?” dedi.
Güneş Mirzanın yüzüne bakmadan iyi olduğunu söyledi. Bu cevapla Mirza arabasını hemen yolun sağ tarafına çekip aracın içindeki ışığı a
