ใบหน้าที่เชิดขึ้น กับแววตาถือดี ออสตินหมดการควบคุม เขาผลักหญิงสาวจนกระเด็น ก่อนจะผุดลุกขึ้นยืน โน้มตัวลงมาใกล้ๆ ใช้สองแขนกางคร่อมเรือนกายของหล่อนเอาไว้ ก่อนจะกระซิบเสียงเคร่ง
“ใช่ชิดา... เธอเป็นคน และเป็นคนที่ฉันโคตรเกลียด”
“เกลียด!! เกลียดชิดาแล้วให้ชิดามาอยู่ใกล้ทำไมคะ? ปล่อยชิดาไปสิ รับรองได้ ชิดาจะไม่มาให้คุณเห็นหน้าเลย”
หญิงสาวเถียงปากคอสั่น น้ำตากลบดวงตา เจ็บแปลบไปทั้งหัวใจ เธอเป็นตัวน่ารังเกียจ แล้วเขารั้งเธอไว้ข้างตัวทำไม?
“ตุบ!!!” ชายหนุ่มผลักหล่อนซ้ำอีกครั้ง ก่อนจะตะโกนเสียงแหบพร่า
“คนอย่างฉันไม่เคยถูกใครลูบคม!! เธอเป็นคนแรกที่หันหลังให้ ฉันเลยอยากรู้ว่าเธอจะเชิดได้กี่มากน้อย และวันนี้ฉันได้รู้แล้วไง... อย่างเธอหรือจะหนีฉันพ้น เธอเป็นได้แค่นี้แหละ!! เป็นแค่เครื่องบำบัดความใคร่ให้ฉัน สถานะนี้เหมาะกับคนอย่างเธอที่สุด”
ปูชิดายิ้มหยั
