NAGING NAPAKABILIS na nga ng mga pangyayari matapos naming magkasundo ni Dos na magpakasal.
Yes. Nagkasundo.
Nagkasundo lang naman talaga kami. Wala namang proposal na naganap. Walang nangyaring tanungan. At walang sagutan. Ni wala ngang singsing.
Katulad nga ng sinabi ng lalaki, hindi niya na ako tinanong pa, dahil hindi ako nito gustong magkaroon pa ng tyansa na tumanggi.
Magpapakasal daw kami, sa gusto, at sa gusto ko! Wala akong ibang pwedeng maging choice.
Gusto ko ngang sabihin dito na ako pa ba naman ang tatanggi, eh, nagmamaktol na nga ako dahil sa bagay na iyon?
Pero siyempre, hindi ko na ginawa. Baka naman sabihin nito, ay ako ang atat na atat na magpakasal sa kanya.
Hindi rin kinalimutan ni Dos ang tungkol sa posibilidad ng pagdadalang-tao ko.
Tinawagan nito ang sekretar
