MULA PA KANINA AY PINAKIKIRAMDAMAN KO na si Nanay. Hindi ko na nga mabilang kung naka-ilang sulyap na ba ako rito, na nananatiling blangko ang mukha, at nakatingin lang sa kinakain.
Kahit anong daldal ni Biboy, na talaga namang likas sa kapatid kong ito, ay hindi pa rin niyon mabasag ang tila yelong nakabalot sa aming ina.
Sa bandang huli ay tila nakaramdam na rin ito at nanahimik na lamang.
Nang dumating kami ni Coleen kanina, upang ihatid ako ng huli, ay kapansin-pansin na, na halos ay pilit na lamang ang mga ngiting ipinakikita nito sa dalaga.
Nawala na, ang kanina lang umaga ay init sa mga ngiti at tinig nito nang sunduin ako ni Coleen. Kaninang pagkahatid sa akin ay hindi na pareho ang pakitungo nito, bagaman hindi naman nito iyon binastos.
Alam kong nakahalata rin ang babae, sap
